120215 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ-1

Το ένα πουλάκι:

Είναι ευαίσθητο (!) το θέμα.

Γι’ αυτό θα είμαστε πολύ προσεκτικοί.

Πρώτα πρώτα θα σας παραπέμψουμε σε όσα λέγαμε στις 31 Ιανουαρίου, μιλώντας περί χαλίφηδων, αναφερόμενοι σε έναν φανταστικό τόπο που διοικείται από χουβαρντάδες (με τα λεφτά του δημοσίου) άρχοντες.

Αφορμή για τα σημερινά μας σχόλια είναι η συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο Δράμας, σχετικά με την έκθεση που κατέθεσαν οι ορκωτοί λογιστές που πραγματοποίησαν έλεγχο στις πρώην δημοτικές επιχειρήσεις ΔΕΚΠΟΤΑ και ΔΕΝΑΔ.

Από πού να αρχίσω;

Ας αρχίσω από αυτό στο οποίο συμφώνησαν όλοι. Στο ότι δηλαδή υπήρξαν «σοβαρές παραλείψεις», «σωρεία ατασθαλιών», «λάθη» και «παρατυπίες».

Όπως βλέπετε χρησιμοποιώ μόνο εκφράσεις που ακούστηκαν μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, από ομιλητές όλων των παρατάξεων.

Έρχομαι, λοιπόν, και σας ρωτάω:

Γιατί όλα αυτά είναι σοβαρότατα ΚΑΙ πολιτικά σφάλματα; Εδώ σας θέλω.

Αφήστε, θα το πω εγώ.

Επειδή αφήνουν… σκιές! Επειδή, στην ουσία, σπιλώνουν ανθρώπους που πιθανότατα δεν έχουν το παραμικρό ψεγάδι στον πολιτικό τους βίο.

Προσέξτε:

Κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι έγινε «κατάχρηση ή υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος», αφού, άλλωστε, ούτε η έκθεση των ορκωτών λογιστών υποστηρίζει κάτι τέτοιο.

Ξαναπροσέξτε:

Ποιος όμως εμποδίζει τους πολίτες να το σκεφτούν; Ποιος τους εμποδίζει να το συζητούν, χαμηλόφωνα ή φωναχτά, μεταξύ τους;

Κυρίως όμως, ποιος τους δίνει το δικαίωμα να το κάνουν;

Το άλλο πουλάκι:

Η κακοδιαχείριση!

Θα πω ένα φανταστικό παράδειγμα, ώστε να μην παρεξηγηθώ. Ας πούμε ότι αναφέρομαι και πάλι στο μακρινό χαλιφάτο που ο χαλίφης τους είναι αρκούντως ανοιχτοχέρης.

Αναθέτει, λοιπόν, σε πολίτες του χαλιφάτου εργασίες και τους αμείβει με ποσά υπερβολικά αυξημένα σε σχέση με ό,τι κυκλοφορεί στην πιάτσα. Φυσικά κόβονται όλα τα τιμολόγια και τα νόμιμα παραστατικά.

Δεν δικαιούνται όμως οι πολίτες να σκεφτούν «γιατί στους συγκεκριμένους πολίτες και όχι σε κάποιους άλλους;» Αφού η ανάθεση είναι εξ ορισμού επιλογή. Γιατί αυτή και όχι κάποια διαφορετική;

Δεν δικαιούνται επίσης, οι πιο εχθρικοί προς τον χαλίφη να το πάνε παραπέρα;

Και ποιος μου λέει εμένα ότι τα υπερβολικά αυξημένα, σε σχέση με ό,τι κυκλοφορεί στην πιάτσα ποσά, δεν πάνε μισά μισά;

Να, λοιπόν, γιατί οι ατασθαλίες, τα λάθη και οι παραλείψεις είναι πολύ σοβαρά, πρωτίστως πολιτικά, σφάλματα.

Διότι δίνουν το δικαίωμα στον κάθε καλοπροαίρετο ή κακοπροαίρετο πολίτη να σκεφτεί έτσι ή χειρότερα.

Ειδικά σε εποχές που ζούμε τώρα, ειδικά σε καιρούς που οι πολίτες κοιτάζουν όσους ανακατεύονται με τα κοινά με μισό μάτι, είναι απαγορευτικό να γίνονται «παρατυπίες», οι οποίες όμως ρίχνουν σκιές και αφήνουν υπόνοιες για πολίτες και πολιτικούς.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Υπάρχει και μια ακόμη διάσταση.

Δεν έχω ακούσει κανέναν να κατακρίνει το γεγονός ότι εγώ, χάρη σε αυτές τις «παρατυπίες», «ατασθαλίες» και «παραβλέψεις», αποκτώ ένα ισχυρότατο προβάδισμα απέναντι στους πολιτικούς μου αντιπάλους και… επανεκλέγομαι!

Λίγο είναι;

Διότι, πίσω από κάθε «παρατυπία», υπάρχουν πιθανότατα πολίτες που ευνοούνται σκανδαλωδώς έναντι άλλων.

Ποιοι είναι οι πρώτοι και ποιοι οι δεύτεροι; Μήπως, χάρη στη δική τους «ανταποδοτική» υποστήριξη, εγώ ξεπερνώ σε ψήφους τους άλλους και (επαν)εκλέγομαι;

Για να το μεταφέρουμε και στο οικονομικό πεδίο πάλι, μήπως η εκλογή και η επανεκλογή δεν σημαίνει και ζεστό χρήμα σε μισθούς, αμοιβές και αποζημιώσεις, ειδικά για κείνους που υπηρετούν σε αμειβόμενες θέσεις;

Να, λοιπόν, γιατί η διαχείριση πρέπει να είναι διαφανής και σύμφωνη με τους νόμους του κράτους.

Να γιατί κάθε είδους «παρατυπία» με τα δημόσια οικονομικά δεν είναι ένα απλό γραφειοκρατικό ζήτημα, ένα λάθος που έγινε επειδή κάποιος υπάλληλος παράκαμψε τις διαδικασίες, προκειμένου να ξεπεραστούν χρονοβόρα εμπόδια.

Και να γιατί τέτοιου είδους ζητήματα πρέπει να διερευνώνται και να δημοσιοποιούνται.

Επειδή δεν μπορεί να μένουν σκιές και υπόνοιες σε κανέναν.

Όλοι έχουν δικαίωμα στο καθαρό μέτωπο!

Λεφτό θέμα!