120216 ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΟ-2

Το ένα πουλάκι:

Ανοίγει ο ασκός του Αιόλου!

Αυτό είναι το επιχείρημα ορισμένων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι μια διοικούσα αρχή, όπως η δημοτική, δεν πρέπει να θίγει ζητήματα που αφορούν προηγούμενες.

Τι είδους ζητήματα; Κακοδιαχείρισης.

Όπως δηλαδή αυτά που συζητούσαμε χθες.

Αναπτύσσοντας το επιχείρημά τους υποστηρίζουν πως έτσι ξεκινάει μια πολιτική κόντρα χωρίς τελειωμό.

Διότι όταν θα ξαναλλάξει η δημοτική αρχή, η νέα θα καταφερθεί εναντίον της σημερινής και πάει λέγοντας.

Τίθεται, λοιπόν, ένα σοβαρό ερώτημα: Περασμένα, ξεχασμένα;

Εμείς λέμε όχι! Και θα πούμε πάλι αυτό με το οποίο κλείσαμε το χθεσινό μας σχόλιο:

Ο καθένας έχει δικαίωμα στο καθαρό μέτωπο!

Διότι, αν ο καθένας «κουκουλώνει» έργα του προηγούμενου από τακτ, από συναδελφική αλληλεγγύη ή από φόβο μήπως υποστεί τα ίδια, τότε μιλάμε για τον «ορισμό της συγκάλυψης!

Αυτό το τελευταίο δεν είναι δικό μου, είναι φράση που χρησιμοποίησε ο αντιδήμαρχος κύριος Ζαχαριάδης Παύλος σε τηλεοπτική συνέντευξη, όπου παρουσίασε κάποια στοιχεία από την έκθεση των ορκωτών λογιστών για την οποία μιλήσαμε και χθες.

Κι έχει δίκιο ο άνθρωπος.

Αυτός δεν είναι ένας από τους σοβαρότερους λόγους για τους οποίους κατηγορούμε τους πολιτικούς μας;

Επειδή εφαρμόζουν την παροιμία «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».

Λέγαμε κι άλλη φορά ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα του πολιτισμένου (όπως τον εννοούμε οι ίδιοι μας) κόσμου, που δεν έχει τιμωρηθεί ποτέ κανείς πολιτικός για οικονομικά σκάνδαλα.

Που σημαίνει ότι δυο τινά συμβαίνουν.

Ή ότι σ’ αυτήν τη χώρα κατοικούν άγγελοι (μπορεί απλώς οι άγγελοι να γίνονται πολιτικοί) ή κάτι άλλο παράξενο υπάρχει στο θέμα της απόδοσης ευθυνών.

Το άλλο πουλάκι:

Δηλαδή να πλακωθούμε στις δίκες;

Απεναντίας!

Εμείς αυτό που λέμε είναι ότι πρέπει με νηφαλιότητα, με ψυχραιμία, κυρίως με διάθεση συνεργασίας από όλους, να συζητηθεί το θέμα και να διερευνηθεί κάθε υπόθεση.

Να τηρηθούν όλες οι προβλεπόμενες από το νόμο διαδικασίες και αν (ξαναλέμε) αν προκύπτουν ευθύνες, να αποδοθούν στο βαθμό που αναλογούν στον καθένα.

Υπάρχει κανείς που δεν το θέλει αυτό;

Νομίζω ότι πρώτοι απ’ όλους το επιθυμούν οι πολίτες και, επιτρέψτε μου να πω, πρώτοι από τους πολίτες οι δημοσιογράφοι.

Όχι με σκανδαλοθηρική διάθεση, όχι για να βρουν ευκαιρία να τρυπώσουν στην οικονομική και την προσωπική ζωή των πολιτικών. Αλλά για να συμβάλουν κι αυτοί από την πλευρά τους ώστε να μη μείνει η παραμικρή σκιά σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν.

Εδώ ας προσέξουμε λίγο!

Εμείς πιστεύουμε ότι, πράγματι, δεν υπάρχει ταμείο που, άμα το ξεσκονίσεις προσεκτικά, δεν θα βρεις κάποια παρατυπία.

Στην περίπτωση όμως που σχολιάσαμε, δεν μιλάμε για τέτοιου είδους λάθη. Για κάποιο τιμολόγιο που παράπεσε, για χρήματα που δεν κατατέθηκαν αυθημερόν στην τράπεζα αλλά την επομένη, για προμήθεια κάποιου προϊόντος που μπορεί να μην ήταν απολύτως απαραίτητο, ακόμη και για την παράλειψη απόδοσης κάποιας κράτησης υπέρ του δημοσίου.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Αυτά όλα δικαιολογούνται:

Καλά είναι βεβαίως να αποφεύγονται, όμως, είπαμε, τέλειο ταμείο πολύ σπάνια θα συναντήσει ο εξονυχιστικός έλεγχος.

Φαντάζομαι πως κάτι τέτοιο το αντιλαμβάνονται όλοι πολίτες, πολύ δε περισσότερο όσοι διαχειρίζονται χρήματα και λογοδοτούν, ακόμη και τους συγκατοίκους της πολυκατοικίας τους.

Όμως η έκθεση των ορκωτών λογιστών δεν μιλά για τέτοια ή μόνο για τέτοια πράγματα.

Επομένως: Διαλεύκανση, εδώ και τώρα, μέσα από όποιες διαδικασίες προβλέπει ο νόμος.

Θα κλείσουμε με κάτι που έχουμε ξαναπεί.

Καλώς ή κακώς, η οργανωμένη πολιτεία μας αποφάσισε κάποιες διαδικασίες μέσα από τις οποίες γίνεται η διαχείριση  του δημόσιου χρήματος.

Μπορεί κάποιοι να τις θεωρούν βραδυκίνητες, δυσλειτουργικές ή χρονοβόρες, σκέτη γραφειοκρατία.

Δεν έχουν όμως κανένα δικαίωμα να τις παρακάμπτουν, ούτε στο όνομα της εξυπηρέτησης αναξιοπαθούντων πολιτών.

Στην ύστατη περίπτωση που θα χρειαστεί να φτάσουν εκεί, δηλαδή να παρανομήσουν για το καλό κάποιων συμπολιτών τους, θα το κάνουν με απόλυτη διαφάνεια και δημοσιοποιώντας κάθε τους πράξη.

Έτσι ώστε, όταν θα έρθει (αν έρθει) η απόδοση ευθυνών, να έχουν στο πλάι τους την κοινή γνώμη.

Εν κρυπτώ, όμως;

Περισσότερο φως!