120227 ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΟ

Το ένα πουλάκι:

Σε λίγο θα ξέρει!

Θυμόσαστε την ατάκα από το παλιό εκείνο διαφημιστικό σλόγκαν τού τεστ εγκυμοσύνης;

Δεν μπορεί, οι μεγαλύτεροι σίγουρα θα το θυμόσαστε.

Ήταν μια νέα γυναίκα, με εμφανή στο πρόσωπό της την αμφιβολία, μετά από… «λίγες μέρες καθυστέρηση». Πήγαινε αγόραζε το τεστ εγκυμοσύνης, ακουγόταν η ατάκα «σε λίγο θα ξέρει» και στο τέλος εμφανιζόταν χαμογελαστή, χωρίς όμως να μας πει αν το χαμόγελο οφειλόταν στο ότι ήταν τελικά έγκυος ή όχι.

Μέναμε κι εμείς με την αμφιβολία.

Διότι, χρόνια της (καθυστερημένα αφιχθείσης στη χώρα μας) σεξουαλικής επανάστασης, πολλά κορίτσια είχαν ελεύθερες προγαμιαίες σχέσεις και ένα αρνητικό τεστ εγκυμοσύνης ήταν μεγάλη ανακούφιση.

Άλλο όμως ήθελα να πω και παρασύρθηκα.

Σε μια σατιρική παράσταση με τον Χάρρυ Κλιν, που είχε έρθει και στη Δράμα, εμφανιζόταν μια κυρία με την κοιλιά μέχρι το στόμα, κρατώντας ένα τέτοιο τεστ στο χέρι, ενώ ακουγόταν η ατάκα: «σε λίγο θα ξέρει».

Έτσι κι εμείς. Σε λίγο θα ξέρουμε τον βουλευτή που έβγαλε από τη χώρα ένα εκατομμύριο ευρώ, καθώς και τους άλλους που δεν είχαν τόσες καταθέσεις και περιορίστηκαν στην εξαγωγή μικρότερων ποσών.

Διότι το θέμα δεν είναι ποσοτικό!

Είναι ζήτημα ηθικής τάξης και νοοτροπίας. Ας το δούμε όμως λίγο πιο ψύχραιμα.

Πόσες φορές δεν έχουμε πει πως οι βουλευτές δεν είναι μια ειδική ράτσα ανθρώπων, είναι όπως εσείς κι εμείς, απλώς βρίσκονται σε μια ειδική αποστολή;

Τι περισσότερο, λοιπόν, έκαναν αυτοί οι βουλευτές από ό,τι ο μέσος Έλληνας ή ο κάθε Έλληνας, αν είχε την ευκαιρία και τη δυνατότητα να βγάλει ένα μεγάλο ποσό σε τράπεζα του εξωτερικού;

Το άλλο πουλάκι:

Ξέρω, δεν είναι το ίδιο.

Διότι, αυτή ακριβώς «η ειδική αποστολή» στην οποία βρίσκεται ο βουλευτής του επιτρέπει αλλά και του απαγορεύει να κάνει πράγματα που θα έκανε ο μέσος πολίτης.

Όπως ο νόμος τού παρέχει κάποια προνόμια (π.χ. ασυλία), έτσι κι αυτός είναι υποχρεωμένος να φέρεται σε κάποιες περιπτώσεις όχι όπως θα επιθυμούσε αλλά όπως χρειάζεται προκειμένου να δίνει το παράδειγμα και στους άλλους.

Το ερώτημα όμως παραμένει για μας.

Θέλουμε τον βουλευτή σάρκα εκ της σαρκός μας ή τον θέλουμε κάτι έξω από εμάς;

Τον στέλνουμε στη βουλή για να μας εκπροσωπήσει, να ψηφίζει, ας πούμε, όπως θα ψηφίζαμε εμείς ή για να κάνει του κεφαλιού του;

Αν ισχύει το πρώτο, τότε θα πρέπει να το σκεφτούμε δύο φορές πριν ρίξουμε τον λίθο του αναθέματος.

Διότι ο βουλευτής προέρχεται από μία κοινωνία στην οποία, χρόνια τώρα, επικρατεί η νοοτροπία «εγώ να βολευτώ, εγώ να τη γλιτώσω κι ας πάνε να πνιγούν όλοι».

Πόσες φορές δεν το έχουμε πει, όλα αυτά τα χρόνια:

Ο εαυτός μας και, στην καλύτερη περίπτωση, η οικογένειά μας είναι το κέντρο του σύμπαντος.

Ας θυμηθούμε εδώ και το βιβλίο του Χρήστου Γιανναρά «Η απανθρωπία του δικαιώματος», στο οποίο ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η μέχρις άκρων άσκηση των ατομικών μας δικαιωμάτων οδηγεί σε μια προβληματική κοινωνία.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ονόματα θα μάθουμε;

Αφήστε τις θεωρίες και πείτε μας κανένα όνομα, όχι μισόλογα, όχι αοριστολογίες που… πλήττουν και τον θεσμό του κοινοβουλίου.

Ποιοι και πόσα!

Και, πρώτα πρώτα, αυτόν του εκατομμυρίου, που είναι και πιο εύκολο να αποκαλυφθεί, παρά τα νομικά τερτίπια και τις απαγορεύσεις από τους χαρτογιακάδες των προσωπικών δεδομένων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεν μπορεί να δημοσιοποιηθεί το όνομα; Κανένα πρόβλημα!

Πρόβλημα υπάρχει όταν μιλάμε για την κοινωνία γενικότερα. Σε κλειστά όμως συστήματα, περιορισμένου αριθμού ανθρώπων, δεν χρειάζεται να πεις κανένα όνομα.

Ας μας πουν ποιοι βουλευτές ΔΕΝ έχουν βγάλει σε ξένη τράπεζα ένα εκατομμύριο ευρώ. Εμείς θα τη βρούμε μετά την άκρη.

Αν δεν θέλουν να μας κουράζουν με πολλά ονόματα, ας μας πουν ποιοι βουλευτές της συγκεκριμένης εκλογικής περιφέρειας, στην οποία εκλέγεται και ο εν λόγω, ΔΕΝ ήταν αυτοί του εκατομμυρίου.

Ήδη πολλοί βουλευτές άρχιζαν να εφαρμόζουν αυτό το κόλπο από μόνοι τους, βγαίνοντας δημοσίως και δηλώνοντας «δεν είμαι εγώ αυτός».

Όχι τίποτε άλλο, αλλά έρχονται και εκλογές!

Έχουμε όμως την εντύπωση ότι τα πράγματα θα δυσκολέψουν, μόλις αρχίσουν να μειώνονται τα ποσά που πήραν φύλλο πορείας για τράπεζες του εξωτερικού.

Τότε θα χρειαστεί να προστίθενται όλο και περισσότερα ονόματα στις σχετικές λίστες.

Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους.

Ζήλιες;