ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

120606 ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟ-1


Το ένα πουλάκι:
Υπάρχει, λοιπόν, λύση;

Επανερχόμαστε σε όσα λέγαμε χθες, σχετικά με το εμβόλιο που δεν χρειάζεται βελόνα, ούτε τρύπημα του μπράτσου, ούτε όλα όσα συχνά συμβαίνουν στους τρομοκρατημένους εμβολιαζόμενους.

Για να είμαστε ακριβείς, συνήθως τα συμπτώματα του φόβου και της υστερίας προηγούνται του εμβολίου.
Έτσι και σε τρυπήσει η βελόνα, μετά πάει πέρασε.
Τι γίνεται όμως μέχρι να πλησιάσει ο γιατρός απειλητικά;

Είπαμε πως δε θα ξαναμιλήσουμε πολιτικά μέχρι τις εκλογές, όμως δεν μας αφήνουν οι διαόλοι.
Να, καθώς τα συζητούσαμε όλα αυτά χθες, για το εμβόλιο χωρίς τρύπημα, χωρίς τον παραμικρό πόνο, τι νομίζετε ότι μας ήρθε στο μυαλό;

Πως μια τέτοια «επαναστατική μέθοδο» περιμένουν και οι Έλληνες πολίτες για την έξοδο από την κρίση.
Μια μέθοδο που και το πρόβλημά μας θα αντιμετωπίσει και δεν θα μας… πονέσει καθόλου!

Μια μέθοδο σαν αυτή του ΜΙΤ που θα ρίχνει στον οργανισμό του κράτους μας το φάρμακο της θεραπείας και εμείς οι κάτοικοι της χώρας δεν θα το παίρνουμε είδηση.

Το πρόβλημα είναι ότι τη μέθοδο αυτή την ανακάλυψαν ειδικοί επιστήμονες -από τους ικανότερους στον κόσμο, αφού τους επέλεξε το ΜΙΤ- μετά από έρευνες χρόνων.

Επιπλέον, αξίζει, να σημειώσουμε πως εργάστηκαν ως ομάδα, δηλαδή συνεργάστηκαν επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων και δεν πήγε κάποιος μόνος του να λύσει το πρόβλημα ή να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Στο σημείο αυτό λοιπόν έχουμε κάτι μικροδιαφορές.
Πρώτον, διότι το πρόβλημα της χώρας μας δεν καλούνται (αυτόκλητοι είναι, για να είμαστε ακριβείς) να το λύσουν τίποτε ειδικοί αλλά κάτι «μαθητευόμενοι μάγοι» της πολιτικής και της οικονομίας.

Δεύτερον, διότι, δεν πρόκειται καθόλου για τους άριστους, αυτούς δηλαδή που θα επέλεγε ένα ίδρυμα του κύρους του ΜΙΤ, αλλά για ανθρώπους της σειράς, σε κάποιες περιπτώσεις της τελευταίας σειράς, που με το ζόρι θα περνούσαν σε κάποιο ελληνικό πανεπιστήμιο.

Το άλλο πουλάκι:
Έχει και τρίτον!

Οι δικοί μας «ειδικοί», λοιπόν, πιστεύουν πως είναι τόσο «ειδικοί», που ο καθένας γνωρίζει την απάντηση στο πρόβλημα μόνος του.
Δεν χρειάζεται δεύτερη γνώμη, δεν χρειάζεται τη βοήθεια ή τη στήριξη κανενός, αρκείται στη δική του μαγκιά!

Υπάρχει και μια άλλη τεράστια διαφορά.
Οι ερευνητές του ΜΙΤ, πρώτα κατέληξαν στο ποθητό αποτέλεσμα, κατασκεύασαν δηλαδή τη συσκευή εμβολιασμού χωρίς βελόνα, και μετά βγήκαν και το ανακοίνωσαν στα Μέσα.

Οι δικοί μας απλώς υπόσχονται ότι ΘΑ…
Κάντε με εμένα πρωθυπουργό και ΘΑ σας βγάλω από την κρίση χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.

Ξεχάστε τα μέτρα που γνωρίσατε μέχρι σήμερα. Ξεχάστε τις επίπονες λύσεις. Το θέμα είναι απλό, τόσο απλό σαν να κάνεις εμβόλιο χωρίς βελόνα. Πώς θα γίνει αυτό;
Ε, αφού έγινε στην ιατρική, γιατί να μη γίνεται και στην οικονομία;

Έλα, ντε! Αυτό αναρωτηθήκαμε κι εμείς, γι’ αυτό πιστεύουμε ακράδαντα πως υπάρχει ελπίδα.
Δεν μπορεί, τόσο πολλοί προσπαθούν, κάποιος θα βρει τη σωστή λύση.

Αρκεί κι εμείς να βρούμε τον σωστό κάποιο!
Διότι, αν βρούμε κάποιον παραδιπλανό, τότε όχι μόνο τη βελόνα δε θα γλιτώσουμε αλλά μη σας πω ότι θα χρειαστούν και… υπόθετα.

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Δηλαδή, υπάρχει λύση;

Είναι δυνατόν μια χώρα, στο χάλι που βρίσκεται η δική μας, να βγει από την κρίση αβρόχοις ποσί;
Για να το θέσουμε καλύτερα, υπάρχει τρόπος να επανέλθουμε στον ανέμελο βίο της προ κρίσης εποχής, σαν να μη συνέβη τίποτε;

Έχω την εντύπωση πως όσοι ελπίζουν σε κάτι τέτοιο είναι μακριά νυχτωμένοι.
Έχω και τη βεβαιότητα πως όσοι επιτρέπουν στους πολίτες να τρέφουν τέτοιες ελπίδες είναι πολύ επικίνδυνοι για τον τόπο.

Όλο το προηγούμενο διάστημα ακούγαμε από διάφορες πλευρές τη φάση «να πούμε επιτέλους την αλήθεια στο λαό».
Έρχεται, λοιπόν, η πρώτη προεκλογική περίοδος, έρχεται και η δεύτερη, και η αλήθεια κλειδώνεται βαθιά στα προεκλογικά συρτάρια των κομμάτων!

Στη θέση της εμφανίζονται διάφορα χαρούμενα κείμενα –προγράμματα τα ονομάζουν- στα οποία ούτε λίγο ούτε πολύ μας διαβεβαιώνουν πως η λύση είναι απλή.

Δεν χρειάζεται παρά μια μείωση της φορολογίας, ώστε να ανασάνει η αγορά, για τους μεν, ή μια αυστηρότερη φορολόγηση των εχόντων για τους δε.

Δηλαδή, για να το πω με το γνωστό παραμύθι, δεν χρειάζεται παρά να πιάσουμε τον γάτο και να τον κρεμάσουμε ένα κουδούνι στον λαιμό ή στην ουρά.

Δεν υπεραπλουστεύω, για τα προγράμματα θα τα πούμε τις προσεχείς ημέρες!
Απλούστατο, που θα έλεγε
και η Βουγιουκλάκη σωφερίνα!


Δεν υπάρχουν σχόλια: