120619 ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Πάει κι αυτό με γεια και σ’ άλλα.

Πραγματοποιήθηκαν, τελικά, οι εκλογές, λάβαμε το μήνυμα, το βάλαμε στο τσεπάκι μας και πάμε για τη συνέχεια.

Ποιο ήταν το μήνυμα; Μισό λεπτό να ψάξω στο τσεπάκι, γιατί, έτσι βιαστικά που το πήρα, δεν πρόλαβα να του ρίξω ούτε μια ματιά.

Το περίεργο είναι πως εκεί, που άνοιγαν οι κάλπες, έβγαιναν από μέσα διάφορα μηνύματα κι ο καθένας έπαιρνε από ένα.

Άλλος διάλεγε, άλλος στην τύχη…

Το θέμα είναι κάτι να πάρεις. Μετά το προσαρμόζεις κι εσύ στα δικά σου γούστα κι έτσι, ο κάθε πολίτης μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του, να έχει να πορεύεται.

Ποιο μήνυμα έλαβα εγώ;

Μια στιγμή, να το ξετυλίξω, α, μάλιστα.

«Ποτέ μην λες ποτέ»!

Πού να αναφέρεται άραγε; Σίγουρα δεν μιλάει για ένα κόμμα, ούτε για κάποιο συγκεκριμένο εκλογικό αποτέλεσμα.

Λέτε να αναφέρεται στην «έκπληξη» που ακούει στο όνομα Νέα Δημοκρατία;

Σας θυμίζω πως το κόμμα αυτό έφυγε από την εξουσία ως… «το χειρότερο κόμμα που είχε κυβερνήσει ποτέ τον τόπο».

Είχε υποστεί τότε μια συντριπτική ήττα και όλοι έλεγαν πως θα κάνει πάρα πολλά χρόνια να συνέλθει και να διεκδικήσει με αξιώσεις και πάλι την εξουσία.

Κι όμως! Ο ίδιος λαός που τους είχε διώξει με τις κλωτσιές από την κυβέρνηση, ο ίδιος τους δίνει τώρα την πρώτη θέση στις προτιμήσεις του και την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, σε συνεργασία, βέβαια, με άλλα κόμματα.

Τι άλλαξε;

Άλλαξαν τα πρόσωπα; Οι ιδέες; Η νοοτροπία;

Μένει να το δούμε.

Το άλλο πουλάκι:

Το ΠΑΣΟΚ ήταν εκεί…

Βρε, πώς αλλάζουν οι καιροί!

Ποιος (επίσης) θα το πίστευε τρία χρόνια πριν; Ένα πανίσχυρο (τότε) κόμμα να πέφτει στα χαμηλότερα ποσοστά της ιστορίας του και να κατηγορεί γι’ αυτό (εκτός των άλλων) το δικομματισμό και την πόλωση!

Εδώ μπορούμε να πούμε πως κάτι άλλαξε.

Το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την ευθύνη και διαχειρίστηκε μια κρίση για την οποία, σε καμιά περίπτωση, δεν ήταν μόνο υπεύθυνο.

Έτσι είναι όμως, έχει ο καιρός γυρίσματα.

Λαμβάνοντας το μήνυμα των εκλογών δεν θα πούμε ότι έχει φτάσει το τέλος αυτού του κόμματος, αφού… είδατε τι γίνεται.

Πιθανότατα να έχει φτάσει το τέλος του κόμματος όπως το γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Θα δείξει και γι’ αυτούς. Για την ώρα προέχει να δούμε τον τρόπο με τον οποίο θα συμμετάσχει στο κυβερνητικό σχήμα, τα πρόσωπα που θα διαθέσει και τους όρους που θα βοηθήσουν στη συγκόλληση του σχήματος.

Πάμε στο δεύτερο πλέον κόμμα.

Και για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιο πως αν, πριν από λίγο μόλις καιρό, τους ρωτούσες τι θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε, αποκλείεται να σου έλεγαν «αξιωματική αντιπολίτευση».

Ας σταθούμε όμως λίγο σ’ αυτό το τελευταίο.

Πολλοί θεωρούν τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον νικητή των εκλογών. Προσωπικά διαφωνώ μαζί τους.

Διότι, έτσι όπως εξελίχθηκε η κατάσταση, επαναλαμβάνω, έτσι όπως εξελίχθηκε η κατάσταση, ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να βγει πρώτο κόμμα για να θεωρηθεί ότι ήταν ο νικητής των εκλογών.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Αυτός άλλωστε ήταν και ο εκλογικός στόχος!

Διότι, έτσι όπως είναι τα πράγματα, επαναλαμβάνω, έτσι όπως είναι τα πράγματα, τι να την κάνεις την αντιπολίτευση, ακόμη κι αν είναι αξιωματική.

Στη περίπτωση μάλιστα που σχηματιστεί ένας «κυβερνητικός όμιλος» με τρία κόμματα που υποστηρίζουν την παραμονή της χώρας στο ευρώ και τη βελτίωση των όρων των μνημονίων με στόχο την (όποια) ανάπτυξη και την ελάφρυνση των πιο αδύνατων στρωμάτων, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει να αντιπολιτεύεται παρέα με τον Καμμένο, το ΚΚΕ και τη Χρυσή Αυγή.

Γνώμη μου είναι και τη λέω δημοσίως: Δεν ξέρω αν, σε ένα τέτοιο κυβερνητικό σχήμα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε να προσφέρει περισσότερα όντας μέσα παρά απ’ έξω!

Μπορεί το ποσοστό που πήρε στις εκλογές να είναι μια τεράστια «προίκα», μη φανταστεί κανείς όμως ότι πρόκειται όλοι αυτοί να τον ακολουθήσουν και στους κοινωνικούς αγώνες με τους οποίους θα ασκήσει την αντιπολίτευση εκτός βουλής.

Αν δεν αλλάξει κάτι, στις 28 Οκτωβρίου, πάλι πενήντα άνθρωποι θα φωνάζουν «το κεφάλι αριστερά».

Το ότι θα είναι μαζί τους κι ένας βουλευτής δεν λέει και πολλά πράγματα.

Συμπέρασμα; Μένει κι εδώ να δούμε…

Έχει ψωμί η ιστορία και… η Ιστορία!