120626 ΕΘΝΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Εθνική Ελλάδος, γεια σου!

Δεν θα μιλήσω για το ποδόσφαιρο, δεν έχω να πω πολλά πράγματα.

Εξάλλου δεν παρακολούθησα όλα τα παιχνίδια της ομάδας μας. Ειδικά στον αγώνα με την Γερμανία, ήμουν στο Ηρώδειο, όπου είχε μια συναυλία –αφιέρωμα στον Μάρκο Βαμβακάρη.

Ενδιαφέρον είχε την άλλη μέρα το πρωί, που περπατούσες στην Αθήνα και άκουγες τις διάφορες κριτικές, αναλύσεις, τα σχόλια από ανθρώπους που ο καθένας θεωρούσε τον εαυτό του ειδικό, τουλάχιστον εξίσου, αν όχι λίγο περισσότερο από τον ίδιο τον προπονητή μας.

Θυμήθηκα τα φοιτητικά μας τα χρόνια, που κατεβαίναμε στην Ομόνοια, μια άλλη Ομόνοια τότε, για να σταθούμε στα διάφορα πηγαδάκια και να ακούσουμε αναλύσεις.

Ποδοσφαιρικές αλλά και πολιτικές.

Ήταν, κατά κάποιο τρόπο, το διαδίκτυο της εποχής, όπου ο καθένας έλεγε το μακρύ και το κοντό του, με μια μεγάλη όμως διαφορά: Είχε ονοματεπώνυμο, δεν κρυβόταν πίσω από την ανωνυμία του διαδικτύου, όπως κάνουμε τώρα πάρα πολλοί.

Ξεκίνησα όμως να λέω για την Εθνική Ελλάδος, όχι για να μιλήσω για το ποδόσφαιρο, αλλά για να σας πω κάτι σε συνέχεια όσων κουβεντιάζαμε χθες.

Υποτίθεται ότι η κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις τελευταίες εκλογές θα ήταν η «Εθνική Ελλάδος».

Δηλαδή θα αποτελούνταν από στελέχη που θα ήταν ό,τι καλύτερο διαθέτει ο τόπος, ο καθένας στο πόστο που θα αναλάμβανε, προκειμένου να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τη χώρα.

Είδατε όμως τι έγινε!

Είδατε τον τρόπο με τον οποίο σχηματίστηκε αυτή η κυβέρνηση και τα πρόσωπα που τελικά την απαρτίζουν.

Αν αυτοί είναι ό,τι καλύτερο διαθέτουμε, τότε, λυπάμαι, αλλά εγώ προσωπικά είμαι πολύ απαισιόδοξος.

Το άλλο πουλάκι:

Υπήρξε όμως ένα πρόβλημα.

Διότι, από τη μια λέμε κι εμείς οι πολίτες πως δεν θέλουμε πάλι όσους αποδεδειγμένα απέτυχαν, κι όταν όμως μας παρουσιάζουν νέα ονόματα, που δεν έχουν δοκιμαστεί στην πολιτική, δεν είμαστε ευχαριστημένοι.

Εδώ όμως το πράγμα σκάλωσε κι αλλού.

Υποτίθεται ότι ο Βενιζέλος, θέλοντας να αποφύγει την φθορά (κι άλλη; πόση;) από την ενεργό συμμετοχή στην κυβέρνηση, απέφυγε να διαθέσει πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματός του για τη στελέχωση των υπουργείων.

Έτσι, η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση Σαμαρά είναι μικρότερη από εκείνη της Νέας Δημοκρατίας στην κυβέρνηση Παπαδήμου.

Κάτι αντίστοιχο φαίνεται ότι έκανε και η Δημοκρατική Αριστερά, της οποίας ο ρόλος, λένε τα ρεπορτάζ, ήταν περισσότερο στο να ασκήσει βέτο σε κάποια πρόσωπα.

Η ίδια, βέβαια, το αρνείται.

Αν θέλετε την άποψή μας, αυτό δεν είναι και τόσο κακό.

Δηλαδή δεν ήταν ανάγκη να στελεχωθούν τα υπουργεία με πολιτικούς τους οποίους είχε βαρεθεί να βλέπει ο κόσμος στα κανάλια.

Εξάλλου, όσο κι αν προσπαθήσουν με τα λόγια να μας πείσουν ότι (στο εξής) δεν θα υπολογίζουν το πολιτικό κόστος, μπροστά στο συμφέρον της χώρας, είναι αδύνατον να τους πιστέψουμε.

Προχθές έγραφαν οι εφημερίδες ότι, μόνο τα τελευταία δύο χρόνια, έγιναν περίπου 70.000 προσλήψεις για να καλυφθούν κενά και… «πολιτικές υποχρεώσεις».

Παρά τις υποσχέσεις αλλά και τις δεσμεύσεις για την τήρηση του 1 προς 5 στις προσλήψεις σε σχέση με τις αποχωρήσεις από το δημόσιο, ο συνολικός αριθμός των αμοιβόμενων από το δημόσιο αυξήθηκε αντί να μειωθεί, τα τελευταία δύο χρόνια!

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ας ήταν, λοιπόν, νέα, μη πολιτικά πρόσωπα.

Η πολιτική υποστήριξη θα παρέχονταν από τη συνεργασία τους με τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση, αλλά και θα διασφαλίζονταν από τις προγραμματικές δεσμεύσεις αυτών των κομμάτων.

Αφήστε που, στην ουσία, εκείνο που πρέπει να διασφαλιστεί είναι η τήρηση των συμφωνημένων, έστω των επαναδιαπραγματευμένων συμφωνημένων, και να μη γίνονται διάφορες πολιτικάντικες μαϊμουνιές.

Εμείς όμως τι είδαμε;

Να αναλαμβάνει υπουργικό πόστο ο Ευριπίδης Στυλιανίδης!

Ο άνθρωπος που όταν η Αθήνα καιγόταν, μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου, αυτός διασκέδαζε στα μπουζούκια στον Τερζή και την Παπαρίζου, ενώ λίγο αργότερα επέλεξε να παρακολουθήσει τον αγώνα ΑΕΚ-Πανθρακικού.

Τότε ήταν υπουργός Παιδείας.

Αργότερα ως υπουργός μεταφορών, δημιούργησε έναν προαστιακό σιδηρόδρομο στην περιοχή όπου εκλέγεται, ο οποίος εξυπηρετούσε ημερησίως δύο με τρεις επιβάτες!

Λοιπόν, για ποια εθνική Ελλάδος μιλάμε;

Και τι αποτελέσματα να ελπίζουμε ότι θα φέρει μια τέτοια ομάδα;

Εμένα η επιλογή των υπουργών μου θυμίζει την έξυπνη διαφήμιση με το μεγάλο αστέρι, του Πίου, που θα κάνει τη διαφορά στην ομάδα.

Τι διαφορά όμως!

Πάμε για υποβιβασμό!