120601 ΘΕΜΑΤΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Περί θεμάτων και σήμερα.

Υπάρχει ένας αντίλογος σε όλα όσα λέγαμε χθες, ο οποίος έχει και κάποιο δίκιο.

Ο αντίλογος αυτός ισχυροποιήθηκε με την τεράστια αναστάτωση που προκάλεσε το θέμα, το ερώτημα μάλλον Γ4, της Φυσικής.

Ας τον ακούσουμε:

Αφού τα θέματα είναι κοινά για όλους τους εξεταζόμενους, τι σημασία έχει αν είναι εύκολα ή δύσκολα, απλά ή δυσνόητα, ακόμη κι αν έχουν ασάφειες ή λάθη;

Ό,τι και να ισχύει, ισχύει το ίδιο για όλους τους υποψηφίους.

Την ίδια δυσκολία θα συναντήσουν όλοι, στο ίδιο λάθος θα σκοντάψουν, την ίδια προβληματική διατύπωση θα πρέπει να αποκωδικοποιήσουν, στον ίδιο ακριβώς χρόνο.

Μήπως, λοιπόν, όλη η φιλολογία περί προβληματικών θεμάτων, όλες οι αντιδράσεις και όλες οι επιθέσεις σε επιτροπές και Υπουργείο (που έχει και την τελική ευθύνη) είναι… «σε λόγια να βρισκόμαστε»;

Τι νόημα έχει να ακυρώνονται θέματα ή ερωτήματα, επειδή κάποιοι, έστω πολλοί κάποιοι, υποψήφιοι μπερδεύτηκαν και δεν μπόρεσαν να τα λύσουν;

Μήπως έτσι αδικούνται εκείνοι που τα έλυσαν και, αντί να άρουμε μια αδικία, δημιουργούμε μεγαλύτερη;

Τέρμα!

Πολλά είπαμε για τον αντίλογο, νομίζω ότι έγινε σαφές. Αρκεί το ότι τα θέματα, άρα και τα όποια προβλήματα παρουσιάζουν, είναι κοινά και πως ό,τι ισχύει για έναν υποψήφιο ισχύει για όλους.

Τι είπαμε γι’ αυτό; Ότι, εν μέρει, έχει δίκιο. Κάπου στέκει.

Σε καμιά περίπτωση όμως δεν δικαιολογεί την προχειρότητα και την ανευθυνότητα των μελών μιας επιτροπής που έχει οριστεί να βάζει τα θέματα.

Το άλλο πουλάκι:

Υπάρχει μια δυσκολία!

Άντε, να το παραδεχτούμε ότι η δυσκολία είναι μεγάλη, όχι όμως και ανυπέρβλητη.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της;

Πρώτα πρώτα το γεγονός ότι η «ύλη» είναι συγκεκριμένη και πολύ περιορισμένη. Αφήστε που σε κάποια μαθήματα δεν αλλάζει επί χρόνια.

Αυτό σημαίνει ότι οι επιτροπές έχουν, τελικά, περί μικρά περιθώρια μέσα στα οποία μπορούν να κινηθούν.

Τα παλιά καλά χρόνια (πάντα τα παλιά χρόνια είναι καλά, από καταβολής κόσμου!) απλώς δεν υπήρχε ύλη.

Πήγαιναν οι υποψήφιοι να εξεταστούν στο μάθημα της Φυσικής (μια που μιλάμε με αφορμή αυτό) και έπρεπε να είναι προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουν οποιοδήποτε ερώτημα και οποιαδήποτε άσκηση, από κάθε «κεφάλαιο» της Φυσικής.

Τότε, μάλιστα!

Οι επιτροπές είχαν απεριόριστη ελευθερία να βάλουν ό,τι τραβάει η ψυχή τους.

Σήμερα όμως!

Ένα δεύτερο και σοβαρότερο ζήτημα που έχουν να αντιμετωπίσουν είναι η «ποιότητα» των θεμάτων.

Και εξηγώ: Τα θέματα θα πρέπει –όπως λένε οι ειδικοί- να είναι «διαβαθμισμένης δυσκολίας», ώστε οι εξεταζόμενοι να κατανεμηθούν σε ολόκληρη τη βαθμολογική κλίμακα.

Τι πάει να πει αυτό ακριβώς; Θα το εξηγήσω με αρνητικά παραδείγματα για να γίνει πιο κατανοητό.

Αν τα θέματα είναι πολύ δύσκολα, οι περισσότεροι υποψήφιοι θα την «πατήσουν» και οι βαθμολογίες θα συμπιεστούν προς τα κάτω, αφού εκεί θα συγκεντρωθούν όλοι.

Αυτό όμως δεν αποδίδει τις πραγματικές επιδόσεις των υποψηφίων.

Φανταστείτε την ακραία περίπτωση που όλοι γράφουν κάτω από τη βάση επειδή τα μισά θέματα ήταν πολύ δύσκολα. Έτσι εξισώνονται οι άριστοι με τους πιο… σκράπες.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Το ίδιο και με τα εύκολα θέματα.

Φανταστείτε και πάλι να μπουν θέματα γελοία και όλοι να γράψουν κοντά στο είκοσι.

Οι άριστοι αδικούνται, αφού και οι μέτριοι και κάποιοι «τυχεροί» κακοί μαθητές θα γράψουν το ίδιο με αυτούς.

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο στις πανελλήνιες εξετάσεις που είναι ελληνική πρωτοτυπία.

Τα θέματα είναι πολύ λίγα και, ορισμένα από αυτά, απαιτούν πάρα πολύ χρόνο για να απαντηθούν, ακόμη και από εκείνους που ξέρουν ακριβώς τι να γράψουν.

Νομίζω ότι αυτό πλέον δεν συμβαίνει πουθενά στον κόσμο.

Εκεί τα θέματα έχουν μια μεγάλη ποικιλία ασκήσεων και ερωτημάτων, πολλά από τα οποία μπορούν να απαντηθούν και μονολεκτικά.

Είναι και θέματα που θέλουν γνώσεις (φυσικά), αλλά και φαντασία, πρωτότυπη σκέψη, αναλυτική ικανότητα, στοιχεία πολύ χρήσιμα για έναν σημερινό υποψήφιο και αυριανό επιστήμονα, περισσότερο ίσως και από αυτή την… αποστήθιση.

Επιστήμονα είπα;

Μα, εμείς δεν μπαίνουμε στο Πανεπιστήμιο για να γίνουμε επιστήμονες, μπαίνουμε για να γίνουμε δημόσιοι υπάλληλοι!

Ή μήπως άλλαξε αυτό;

Ένα (θέμα) για όλους και όλοι για ένα (πτυχίο)!