120613 ΒΙΑΙΟ-2

Το ένα πουλάκι:

Παρουσία του πελάτου!

Δυστυχώς δεν υπάρχουν πλέον υπογεγραμμένες για να βάλουμε στο «παρουσία» (κι όχι στην παρουσία) κι έτσι μπορεί να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις, γι’ αυτό ας ξαναπούμε τη φράση ολόκληρη.

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτου.

Έτσι έγραφαν οι πινακίδες στα παλιά κρεοπωλεία, όλοι όμως γνωρίζουμε πως καλύτερος τρόπος για να κοροϊδέψεις κάποιον δεν υπάρχει από το να το κάνεις μπροστά στα μάτια του.

Είναι τυχαίο λέτε που όλες οι μηχανές του κιμά ήταν τοποθετημένες τόσο ψηλά, που να χρειάζεται ο χασάπης να υψώσει το χέρι του πάνω από το κεφάλι για να βάλει μέσα το κρέας;

Έτσι ο πελάτης δεν έβλεπε πως, μαζί με το κομμάτι το κρέας που είχε βγάλει από το ψυγείο, έβαζε και κάτι κομματάκια που ήταν κομμένα από πριν και ακουμπισμένα στην άκρη της μηχανής, ώστε να μη φαίνονται αλλά να μπορεί εκείνος να τα βρίσκει με την αφή.

Γιατί τα είπαμε όμως τώρα όλα αυτά;

Α, ναι! Αυτό το «παρουσία του πελάτου» εμάς μας παραπέμπει στο… μπροστά στα μάτια του τηλεθεατή.

Είναι άλλο πράγμα δηλαδή να ακούς για βίαιες συμπεριφορές κι άλλο να τις βλέπεις να διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια σου, έστω και μέσω του φακού της τηλεόρασης.

Ας ξεκινήσω από το αστείο της υπόθεσης.

Εσείς, ας πούμε, όταν ακούγατε ότι αυτός ο Κασιδιάρης είναι «πρώην καταδρομέας, γνώστης πολεμικών τεχνών και μαχητής των δρόμων» τι ακριβώς φανταζόσασταν;

Έναν άνθρωπο που επιτίθεται σε μια ανυπεράσπιστη γυναίκα, μ’ αυτό τον γελοίο τρόπο, σαν να φοβάται μήπως του έρθει καμιά ανάστροφη;

Εγώ ένα κατάλαβα. Δεν είναι τυχαίο πως αυτοί οι τύποι επιτίθενται πάντοτε αιφνιδιαστικά, πολλοί μαζί, οπλισμένοι και μόνο σε κάτι φουκαράδες που δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.

Το άλλο πουλάκι:

Ας το σοβαρέψουμε.

Ποια νομίζετε ήταν η αντίδραση μιας μεγάλης μερίδας τηλεθεατών που είδαν το επεισόδιο;

Αφήνω κατά μέρος εκείνους που είπαν «καλά της έκανε», διότι απλώς η γνώμη τους δεν μας αφορά, αφού ταυτίζονται με τον «ήρωα» του επεισοδίου.

Οι άλλοι, τι νομίζετε ότι είπαν; Τι φαίνεται από τις αντιδράσεις τους στις συζητήσεις ή στο διάλογο μέσα στο διαδίκτυο;

«Είπαμε να είμαστε βίαιοι, αλλά όχι κι έτσι»!

Σκεφθείτε λίγο αυτά που λέγαμε χθες. Να καταδικάζουμε κάθε μορφή βίας, διότι, διαφορετικά, θα βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων.

Δηλαδή, μέχρι πού μπορούμε να ανεχθούμε;

Το να υψώνεις τον τόνο της φωνής σου; Το να χτυπάς το χέρι σου στο τραπέζι; Το να ειρωνεύεσαι τον άλλον; Να τον βρίζεις; Να μην τον αφήνεις να αρθρώσει λόγο; Να του φυσάς τον καπνό στα μούτρα;

Αν δεχθούμε πως όλα τα παραπάνω είναι βίαιες συμπεριφορές, τότε πίσω τους θα αναγνωρίσουμε πολλούς από τους πρωταγωνιστές των πάνελ και θα (υποχρεωθούμε να) δεχτούμε πως η ίδια η Λιάνα Κανέλη είναι ένα από τα πιο βίαια άτομα αυτού του είδους.

ΠΡΟΣΟΧΗ!

Αυτό νομιμοποιεί τον οποιοδήποτε να χειροδικεί εις βάρος της;

Όχι, σε καμιά περίπτωση. Δεν το λέμε μόνο εμείς, το λέει κι ο νόμος, γι’ αυτό εξάλλου και ο Κασιδιάρης έγινε άφαντος, μέχρι να περάσει το αυτόφωρο.

Το ζήτημα όμως, όπως τουλάχιστον το επισημαίνουμε εμείς από εδώ χρόνια τώρα, είναι αλλού.

Πρέπει να είμαστε αυστηροί με κάθε είδους βίαιες συμπεριφορές, πριν τα πράγματα φτάσουν εκεί που όλοι πλέον θα τα θεωρούν απαράδεκτα.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Για πολλούς λόγους:

Πρώτα πρώτα γιατί η «ήπιων τόνων» βιαιότητα, αυτή που μπορεί να περνά ασχολίαστη, μας εξοικειώνει, για να μην πω μας εθίζει, κι έτσι φτάνουμε στο σημείο να θεωρούμε φυσιολογικές τέτοιου είδους αντιδράσεις.

Αν, δε, προέρχονται και από ανθρώπους που «θαυμάζουμε», τότε μη σας πω ότι λειτουργούν και ως πρότυπες συμπεριφορές.

Το δεύτερο είναι ότι δεν έχουμε όλοι το ίδιο «μέτρο», δεν θεωρούμε όλοι εξίσου κακή μια συμπεριφορά, όπως δηλαδή το εξηγήσαμε χθες.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κλιμάκωση, αφού ο καθένας μπορεί να θέτει το όριο τού απαράδεκτου, όπου αυτός νομίζει.

Ένας τρίτος λόγος είναι πως η ανοχή μπορεί πολύ εύκολα να διαχωρίσει τη βία σε καλή και κακή.

Καλή είναι αυτή που προέρχεται από ανθρώπους που θεωρούμε «δικούς μας» (σκεφθείτε τι λένε για το επεισόδιο οι χρυσαυγίτες) ή που ασκείται για σκοπούς που εμείς θεωρούμε καλούς και αγαθούς.

Επειδή όμως ακριβώς δεν είναι για όλους μας ίδιο το καλό και το αγαθό, τότε η βία κάθε φορά θα νομιμοποιείται από μια μερίδα του λαού, θα φέρνει, όπως είναι φυσικό, βίαιες αντιδράσεις και…

Το παιχνίδι δεν έχει τέλος. Δείτε απλώς πώς λειτουργούν οι χούλιγκανς.

Γι’ αυτό σας λέμε…

Να μας γίνει μάθημα!