120629 ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ

Το ένα πουλάκι:

Φτάσαμε στο τέλος!

Εκλογές έγιναν, κυβέρνηση, σχηματίστηκε, αντιπολίτευση ισχυρή διαθέτουμε, τα πράγματα πήραν το δρόμο τους και μπορούμε κι εμείς ήσυχοι να φύγουμε για διακοπές.

Αστειευόμαστε.

Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και φέτος ήρθε η ώρα να ξεκουραστούμε, να αλλάξουμε τον αέρα μας, να γνωρίσουμε νέους τόπους, να γεμίσουμε τις μπαταρίες, ώστε να επανέλθουμε το Σεπτέμβριο με νέες δυνάμεις.

Θα θέλαμε να σας αποχαιρετήσουμε με κάτι δροσερό και ανάλαφρο, όμως ένα προχθεσινό δημοσίευμα, εδώ στα ΧΡΟΝΙΚΑ, μας προβλημάτισε πολύ και είπαμε να το σχολιάσουμε.

Πρόκειται για το κείμενο του φίλου της στήλης Δημήτρη Καρβούνη, εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ Δράμας, με τίτλο «Η Ελλάδα ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ».

Ο τίτλος πρωτότυπος, αλλά και πολύ προκλητικός.

Διαβάζοντας κανείς το κείμενο βλέπει, στις πρώτες κιόλας αράδες, πως ο συντάκτης του τον δανείστηκε από μια φράση που άκουσε «από το στόμα υπεύθυνου δημοσκοπικής εταιρείας».

Η φράση αυτή ήταν επί λέξει: «Η κυβέρνηση ανήκει στη Νέα Δημοκρατία, αλλά η Ελλάδα στο ΣΥΡΙΖΑ».

Θα μπορούσε, λοιπόν, να υποθέσει ο αναγνώστης ότι απλώς πρόκειται για την επιλογή ενός χτυπητού, ενός πιασάδικου τίτλου, ο οποίος θα προσελκύσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη για το κείμενο που ακολουθεί.

Μια πρακτική πολύ συνήθης και καθόλου μεμπτή. Κάθε άλλο.

Αν όμως μπει στον κόπο να διαβάσει το πράγματι εξαιρετικά ενδιαφέρον κείμενο, τότε βλέπει ότι ο Δημήτρης Καρβούνης «υιοθετεί» τον τίτλο αφού, μετά την παράθεση κάποιων στοιχείων που θα σχολιάσουμε παρακάτω, καταλήγει:

«Έτσι λοιπόν δικαιολογείται η φράση “Η κυβέρνηση ανήκει στη ΝΔ και η Ελλάδα στον ΣΥΡΙΖΑ”. Από άποψη ηλικιακής και κοινωνικής εκπροσώπησης. Όλα τα ποιοτικά στοιχεία είναι υπέρ του».

Το άλλο πουλάκι:

Σε ποιον ανήκει η Ελλάδα;

Αυτή είναι μια μεγάλη κουβέντα.

Μπορεί να υποστηρίξουν κάποιοι ότι ανήκει στους Έλληνες. Άλλοι ότι ανήκει στους δανειστές μας, στο ΔΝΤ ή στην κυρία Μέρκελ προσωπικά…

Κανείς μα κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ ή σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα, όσο μεγάλο ποσοστό κι αν κατέκτησε αυτό στις εκλογές, όσο κι αν «τα ποιοτικά στοιχεία είναι υπέρ του».

Θυμίζω ότι ένας από τους σημαντικότατους λόγους για τους οποίους φτάσαμε εδώ είναι το γεγονός πως επί δεκαετίες το κράτος εκλαμβάνονταν ως λάφυρο από το κόμμα που κέρδιζε τις εκλογές. Ακόμα και τότε όμως μιλούσαμε για το κράτος κι όχι για τη χώρα.

Ας αφήσουμε όμως τον ατυχή τίτλο και ας έρθουμε στην ουσία, στα στοιχεία δηλαδή που, κατά τον συντάκτη, τον δικαιολογούν.

Ποια είναι αυτά τα «ποιοτικά στοιχεία» που φανερώνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει έρθει πρώτος;

Αν διαβάσουμε το κείμενο του Δημήτρη Καρβούνη θα δούμε πως μιλάει για τα χαρακτηριστικά των ψηφοφόρων που προτίμησαν το κάθε κόμμα. Λέει, λοιπόν, πως ο ΣΥΡΙΖΑ προτιμήθηκε από πολίτες που κατοικούν «στις λαϊκές γειτονιές» των μεγαλουπόλεων και πως οι ψηφοφόροι του είναι στην πλειονότητα τους νέοι άνθρωποι.

Αυτό το συμπέρασμα εξάγεται από τα στοιχεία των αναλυτών και μάλιστα σε αντίθεση με τη Νέα Δημοκρατία στην οποία «τη νίκη έδωσαν οι ηλικιωμένοι, οι νοικοκυρές, ο επιχειρηματικός κόσμος, οι αγρότες και γενικά τα μεσοαστικά στρώματα», όπως επισημαίνεται στο κείμενο.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ποιο κόμμα είναι ανώτερο;

Ευτυχώς ή δυστυχώς στη δημοκρατία δεν υπάρχει τέτοιο ερώτημα.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, στη δημοκρατία όλες οι ψήφοι μετράνε ακριβώς το ίδιο.

Η ανάλυση των ποιοτικών χαρακτηριστικών έχει νόημα για το κάθε κόμμα, ώστε αυτό να εντοπίσει πού βρίσκονται τα ισχυρά και τα αδύναμα σημεία του προγράμματός του ή της πολιτικής του και να προβεί σε βελτιώσεις.

Σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει πως το Α κόμμα είναι ανώτερο, γιατί το προτιμούν οι μορφωμένοι, από το Β που το προτιμούν… οι νοικοκυρές.

Από πού ακριβώς μπορεί να συμπεράνει κανείς ότι ένα κόμμα είναι καλύτερο επειδή το ψηφίζουν οι νέοι;

Ίσως να πει ότι έχει προοπτική, όμως εμένα όλο αυτό μου θυμίζει πως στα τέλη του ‘70 και τις αρχές του ‘80 η Αριστερά είχε στα πανεπιστήμια το 9%, ποσοστό που στη δεκαετία του ‘90 έπαιρνε η Δεξιά.

Ε, και;

Είναι, λοιπόν, καλό ένα κόμμα της Αριστεράς να διαπιστώνει πως το προτιμούν τα λαϊκά στρώματα –καλό για την αυτοεκτίμησή του, ίσως- όμως το γεγονός αυτό δεν του δίνει καμία ανωτερότητα απέναντι στα άλλα κόμματα.

Πολύ δε μάλλον δεν του παραχωρεί την… Ελλάδα.

Αν θέλετε και την άποψή μας, η Ελλάδα, για την ώρα, ανήκει αποκλειστικά στο… καλοκαίρι!

Καλές διακοπές!

Ραντεβού τον Σεπτέμβρη!