131023 ΦΙΛΟΞΕΝΟ

Το ένα πουλάκι:

Τώρα ησύχασα.

Διότι εγώ είχα μείνει με την εντύπωση πως τα θέμα ήταν φυλετικό, δηλαδή, για να καταλαβαινόμαστε, ρατσιστικό.

Πώς εμείς το έχουμε στο αίμα μας να είμαστε ο ανώτερος, ο εξυπνότερος, άντε και ο πιο αδικημένος λαός του κόσμου; Έτσι, στο ίδιο αίμα, συνυπάρχει και η φοροδιαφυγή.

Πως το να μην πληρώνουμε φόρους ήταν ένα αποτέλεσμα της ανυπότακτης φύσης μας, η συνέχεια της αντίστασης τους Τούρκους, της Εθνικής Αντίστασης και του Πολυτεχνείου…

Ποιος ξέρει, έλεγα, άμα περάσουν πολλά χρόνια και η Ιστορία βάλει τα πράγματα στη σωστή τους θέση, ίσως τα δισέγγονά μας να γιορτάζουν στα σχολεία τους και την επέτειο της «φοροδοτικής αντίστασης».

Φαίνεται όμως φίλοι μου πως δεν είναι καθόλου έτσι, φαίνεται πως η αποφυγή φόρων είναι στη φύση ολόκληρου του ανθρώπινου είδους, ένα μυστικό χάρισμα, όπως ας πούμε η ομιλία, που, αν βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον και δεχθεί τα απαραίτητα ερεθίσματα, ανθίζει και θεριεύει.

Εδώ όμως μπαίνει και πάλι, από την πίσω πόρτα, η ιδιαιτερότητα (με την έννοια της ανωτερότητας, πάντα) της πατρίδας μας, διότι, ως γνωστόν ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου, που έχει, επιπλέον, και το καλύτερο κλίμα.

Σ’ αυτήν εδώ τη χώρα λοιπόν, φαίνεται πως εκτός από πορτοκαλιές, ελιές και αμπέλια, το κλίμα και το έδαφος ευνοούν και τη φοροδιαφυγή. Κι όπως μας επισκέπτονται τόσοι και τόσοι τουρίστες για να απολαύσουν τα μοναδικά δώρα της φύσης, έτσι προσέρχονται και πάρα πολλοί ξένοι προκειμένου να βγάλουν αφορολόγητο χρήμα.

Ένα δισεκατομμύριο είναι, λένε, τα χρήματα που δεν μπαίνουν στα ταμεία του κράτους εξαιτίας της φοροδιαφυγής αυτού του είδους, στην οποία οι ξένοι ανταγωνίζονται επαξίως εμάς τους γηγενείς.

Ποιου είδους; Tvn ενοικιαζόμενων σπιτιών και δωματίων, χωρίς άδεια, χωρίς έγκριση και, όπως είναι φυσικό, χωρίς την απόδοση των αναλογούντων φόρων.

Το άλλο πουλάκι:

Μέσω διαδικτύου!

Οι άνθρωποι (άνθρωποι είναι και αυτοί) ήρθαν εδώ, αγόρασαν ένα «σπιτάκι» που στα χαρτιά φαίνεται σαν αγροτόσπιτο, δεν πληρώνουν φόρο επειδή η αξία του είναι κάτω από το όριο των 150.000 ευρώ, μπορούν όμως να το εκμεταλλεύονται βγάζοντας ένα σωρό λεφτά.

Έξω!

Υπάρχει μια διεύθυνση στο διαδίκτυο στην οποία μπορείς να βρεις σπίτια ή και δωμάτια, που τα νοικιάζεις από τον ιδιοκτήτη τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνήθως μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες.

Εκεί τα σπίτια αυτά περιγράφονται ως «ιδανικά καταφύγια» ή «απομονωμένοι παράδεισοι» και οι ιδιοκτήτες τους, που όπως είπαμε είναι κυρίως ξένοι, φιλοξενούν ή τα παραχωρούν σε «φιλικά πρόσωπα» με το αζημίωτο.

Συνήθως φεύγουν οι ίδιοι για καναδυό μήνες το καλοκαίρι και οι «φιλοξενούμενοι» τα χρησιμοποιούν αφού πρώτα έχουν πληρώσει το ενοίκιο κατ’ ευθείαν στο εξωτερικό, έτσι που το ελληνικό δημόσιο δεν παίρνει μυρουδιά από φορολογημένο χρήμα.

Και μιλάμε για ποσά, έτσι;

Διότι οι «παράδεισοι» ειδικά οι «απομονωμένοι», έχουν το τίμημά τους το οποίο μπορεί να φτάσει από 150 μέχρι 800 ευρώ την ημέρα!

Φαντάζομαι εξαρτάται από το πόσο απομονωμένοι είναι και τι δυνατότητα έχουν οι ένοικοι για απ’ ευθείας επικοινωνία με τον Ύψιστο.

Σύμφωνα με τους ελεγκτές έχουν βεβαιωθεί παραβάσεις και για ενοίκιο 10.000 ευρώ ημερησίως. Φαντάζομαι σ’ αυτές τις περιπτώσεις οι ένοικοι όχι μόνο θα συναντούν τον Ύψιστο αλλά θα μοιράζονται μαζί του μέχρι και… το μπάνιο.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Για πόσα σπίτια μιλάμε;

Εδώ σας θέλω. Διότι δεν υπάρχουν ακριβείς αριθμοί, παρά μόνο εκτιμήσεις οι οποίες… εκτιμούν ότι μπορεί να μιλάμε και για 50.000 σπίτια, ίσως και καναδυό περισσότερα.

Δίκαια λοιπόν το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος μιλάει για «μάστιγα» και ζητά από το ΣΔΟΕ να εντείνει τους ελέγχους.

Τι να σου πρωτοκάνει κι αυτό το έρμο; Στη χώρα που ζούμε θα έπρεπε οι μισοί υπάλληλοι να ανήκουν στο ΣΔΟΕ, προκειμένου να προλαβαίνουν τις χιλιάδες διαφορετικές περιπτώσεις παραβάσεων.

Κάνανε, λέει, για το συγκεκριμένο θέμα 181 ελέγχους και βρήκανε 160 παραβάσεις.

Φαντάζεστε τι γίνεται;

Αν αυτό το αναγάγεις στις 50.000 κατοικίες, ε τότε δίκιο έχουν που υπολογίζουν τη «μαύρη τρύπα» στο 1 δις, λεφτά που τα μαζεύουμε με αίμα και δάκρυ, προκειμένου να… καλύψουμε τις ανάγκες της χώρας. (Παραλίγο να πω να τα δώσουμε στην Τρόικα.)

Αυτό που σκέφτεται πάντως το κράτος είναι η αύξηση των προστίμων, ώστε να σφίξουν οι… όλοι!

Να φοβάται ο άλλος τουλάχιστον και να λέει «ας πληρώσω κάτι και στην εφορία, μήπως και βγω από το στόχαστρο».

Ξέρετε όμως πώς λειτουργεί ο φαύλος κύκλος. Όσο πιο τσουχτερά είναι τα πρόστιμα τόσο αυξάνονται και οι περιπτώσεις που αυτά είπε δεν καταλογίζονται είτε μειώνονται χάρη στην ευαισθησία που δείχνουν οι ελεγκτές.

Γι αυτό σας λέω. Δεν φτάναμε εμείς από μόνοι μας.

Μάθανε πως φοροδιαφεύγουμε, πλακώσανε και οι ξένοι!

Το ξένο είναι πιο γλυκό!