140205 ΥΠΕΡΑΝΩ

Το ένα πουλάκι:

Ηθικοί και ανήθικοι.

Καλοί και κακοί άνθρωποι. Ευσυνείδητοι άνθρωποι και διεφθαρμένοι υπηρεσιακοί παράγοντες…

Πόσες φορές δεν ακούσαμε πως τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, αν αντικατασταθούν οι μεν από τους δε (στην περίπτωσή μας, οι δεύτεροι από τους πρώτους);

Υπάρχει γενικώς η αντίληψη ότι οι υπάλληλοι ενός κράτους, κυρίως όμως οι κεφαλές, από τις οποίες βρωμάνε και τα ψάρια, πρέπει να είναι ακέραιοι χαρακτήρες, ώστε να εξαλειφθεί το φαινόμενο της διαφθοράς.

Το πιο αστείο στην υπόθεση είναι πως υπάρχουν άνθρωποι που τοποθετούν στην κατηγορία τού «υπεράνω πάσης υποψίας» όλους όσοι ανήκουν σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους ή παρατάξεις.

Πόσα κόμματα δεν μας υπόσχονται ότι, αν κυβερνήσουν, η εικόνα της πολιτικής και των πολιτικών θα αλλάξει, επειδή αυτοί… έχουν καθαρά χέρια; Μην ξεγελιέστε από τη φράση που δανείστηκα από συγκεκριμένο χώρο. Ούτε λίγο ούτε πολύ όλοι λένε περίπου τα ίδια.

Και μην κοιτάτε μόνο την κεντρική πολιτική σκηνή.

Ακόμη και σε τυπικό επίπεδο βλέπουμε αντιπαραθέσεις του τύπου «εμείς θα διοικήσουμε καλύτερα, γιατί έχουμε ηθικό προβάδισμα και πιο έντιμα στελέχη». Ή, πολλές φορές, ο ένας αντίπαλος «δείχνει» την επαγγελματική σταδιοδρομία του άλλου, κατηγορώντας τον για ατασθαλίες, τις οποίες, υποτίθεται, θα μεταφέρει και στην πολιτική του καριέρα.

Για να μην πάμε πολύ μακριά, ακόμη και η προσωπική ζωή, που συχνά δεν είναι «αμέμπτου ηθικής», με την προτεσταντική έννοια, χρησιμοποιείται ως απόδειξη πως ο συγκεκριμένος πολιτικός είναι επιρρεπής στην «αμαρτία», άρα θα διοικήσει με ανάλογο τρόπο.

Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι.

Όπως λέγαμε προχθές, η αποφυγή της διαφθοράς δεν είναι θέμα επιλογής ανθρώπων με ηθικές αντιστάσεις, αν και αυτό, ομολογουμένως, βοηθάει πολύ.

Το ζήτημα είναι να μην υπάρχουν οι… πειρασμοί ή/και να υπάρχει όλο το θεσμικό και νομικό πλαίσιο που θα αποτρέπει τους περισσότερους να  υποκύψουν.

Το άλλο πουλάκι:

Πόσοι θα αντισταθούν από μόνοι τους;

Χθες και προχθές περιγράψαμε ένα κλίμα που δείχνει ότι τα πράγματα για όσους προσπαθούν να μην παρασυρθούν από το ρεύμα είναι πολύ δύσκολα. Βεβαίως, υπάρχουμε όλοι εμείς οι απ’ έξω που ηθικολογούμε, ίσως επειδή δεν βρισκόμαστε σε πόστο που να δέχεται πιέσεις.

Η γιαγιά μου έλεγε «παιδί μου, ούτε τον διάβολο να δεις, ούτε το σταυρό σου να κάνεις»!

Ήθελε να τονίσει την δύναμη που έχει ο πειρασμός και πως είναι καλύτερα να (προσ)εύχεσαι να μην τύχει στο δρόμο σου, πράγματα που μας δίδαξε και ο ίδιος ο Χριστός με την Κυριακή Προσευχή.

Επειδή, λοιπόν, έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το πλαίσιο, οι πειρασμοί είναι πολλοί, ακούγεται αστείο να ισχυρίζεται κάποιος πως θα διοικήσει ή θα κυβερνήσει καλύτερα, επειδή οι δικοί του άνθρωποι, τα δικά του στελέχη δεν έχουν δώσει, μέχρι στιγμής, κανένα δικαίωμα.

Θα σας πω όμως και για κάποιους άλλους πειρασμούς, στους οποίους υποκύπτει κανείς, χωρίς να χρειάζεται να κυβερνήσει.

Για μένα όμως είναι ενδεικτικοί ενός ήθους το οποίο, είτε οι ίδιοι επικαλούνται, είτε ο πολιτικός χώρος στον οποίο ανήκουν.

Την περασμένη εβδομάδα πήρα είδηση ότι πιάνουμε και στη Δράμα το κανάλι «Ε», το πρώην «902» δηλαδή, και στάθηκα για λίγο να δω τι εκπέμπει. Φαίνεται πως ήμουν τυχερός, διότι έπεσα επάνω στον δημοσιογράφο Γιώργο Τράγκα, που παρουσίαζε μια συζήτηση για το πώς… το μνημόνιο καταπατά το Σύνταγμα.

Η έκπληξή μου προκλήθηκε από το γεγονός της παρουσίας στο πάνελ των προσκεκλημένων γνωστών και (υποτίθεται) σοβαρών συνταγματολόγων ή καθηγητών συνταγματικού δικαίου.

Μα, στον Τράγκα, ρε παιδιά;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Η δύναμη του πειρασμού!

Ανάμεσα τους γνωστός και τακτικότατος στα πάνελ καθηγητής στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο και στέλεχος της Αριστεράς, (για να μην γίνω πιο συγκεκριμένος), η οποία και αυτή καυχιέται για το ήθος των στελεχών της.

Στον Τράγκα, ρε φίλε;

Τόσο μεγάλη ανάγκη για προβολή των θέσεών σου (δεν μιλώ για εκείνη του προσώπου του), από οποιοδήποτε βήμα;

Επειδή κάποιοι ίσως σαν μην γνωρίζουν τον κύριο Τράγκα, αφήστε που το ύφος και η αισθητική του λόγου του δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για παρερμηνείες, θα σας πω μόνο σε τι είδους ακροατήριο απευθύνεται, επομένως και οι συνομιλητές του.

Κάποια στιγμή ανακοίνωσε το αποτέλεσμα γκάλοπ που πραγματοποίησε σε προηγούμενη εκπομπή με το ερώτημα «θα ήμασταν καλύτερα με τη δραχμή ή το ευρώ».

Αφού μας ενημέρωσε ότι απάντησαν χίλιοι τριακόσιοι τηλεθεατές, ανακοίνωσε περιχαρής ότι 97% πιστεύουν πως θα ήμασταν καλύτερα αν επιστρέφαμε στη δραχμή και μόνο 3% θεωρούν ότι είμαστε καλύτερα παραμένοντας σε ευρώ.

Τόσο σοβαρό είναι το ακροατήριο της εκπομπής και σ’ αυτούς απευθύνονται οι καλεσμένοι του οικοδεσπότη.

Να όμως πού θα περίμενα εγώ τις ηθικές αντιστάσεις. Να πού θα ήθελα να ξεχωρίζουν κάποιοι, από τους οποίους, ίσως αφελώς, έχουμε μεγάλες προσδοκίες.

Διότι οι διαβεβαιώσεις ότι αυτοί δεν θα απλώσουν το χέρι στο βάζο με το μέλι εμένα δεν μου λένε τίποτα. 

Για εκείνο ας φροντίσουν οι νόμοι και οι θεσμοί.

Πνεύμα και Ηθική!