150312 ΕΞΩΓΗΙΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Ακούει κανείς;

Για την ώρα όχι. Ή μήπως ναι; Το θέμα χωράει μεγάλη κουβέντα, η οποία έχει αρχίσει εδώ και χρόνια, φαίνεται όμως πως δεν θα τελειώσει ούτε γρήγορα, ούτε εύκολα.

Ξέρετε πώς είναι όταν συζητούν επιστήμονες μεταξύ τους. Όλο και θα έχετε παρακολουθήσει τίποτε σεισμολόγους, αρχαιολόγους, πιθανόν και οικονομολόγους.

Παρένθεση:

Τώρα, τους οικονομολόγους δεν τους λες και ακριβώς επιστήμονες, αφού οι θεωρίες τους μοιάζουν περισσότερο μεταφυσικές, οι δε προβλέψεις τους είναι το ίδιο ακριβείς με εκείνες των… σεισμολόγων.

Πρέπει πρώτα να γκρεμιστεί το σύμπαν και μετά να σου πουν ότι «πραγματοποιήθηκε σεισμική δόνηση μεγέθους…»

Ας κλείσουμε όμως την παρένθεση και να επιστρέψουμε στο θέμα μας.

Τους αστροφυσικούς, ναι, τους λες επιστήμονες. Σου στέλνει ο άλλος από εδώ διαστημόπλοιο, το οποίο μετά από πολλά χρόνια θα συναντήσει τον τάδε πλανήτη και θα προσεδαφιστεί επάνω του.

Αν κάτι πάει στραβά είναι προγραμματισμένος να μπορεί να διορθώσει την πορεία του, να στρέφεται προς τον ήλιο για να φορτίζονται οι μπαταρίες του και να επικοινωνεί με τη γη στέλνοντας μετρήσεις και εικόνες που λαμβάνει.

Ε, πώς να μην παραδεχτείς ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι στην κορυφή του επιστημονικού κόσμου;

Τέτοιοι, λοιπόν, επιστήμονες διαφωνούν μεταξύ τους  (το λέω παρά πολύ κομψά) για το πώς πρέπει να φερθούμε στους εξωγήινους.

Μη βιάζεστε και μη γελάτε, ακούστε πρώτα πώς έχει το θέμα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Υπάρχουν εξωγήινοι;

Αν ρωτήσετε πολλούς ανθρώπους θα σας απαντήσουν «βεβαίως» και μάλιστα κάποιοι θα σας βεβαιώσουν πως τους έχουν δει κιόλας.

Υπάρχουν χιλιάδες σάιτ στο διαδίκτυο όπου άνθρωποι που πιστεύουν στην ύπαρξη εξωγήινων ανταλλάσσουν πληροφορίες και εμπειρίες από «στενές επαφές» που είχαν μαζί τους.

Αν ανήκετε σ’ αυτούς, καλύτερα να εγκαταλείψετε αμέσως αυτή την κουβέντα που κάνουμε, γιατί δεν έχουμε καμιά διάθεση να σας πείσουμε περί του αντιθέτου.

Μπορεί οι επιστήμονες να διαφωνούν για το ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά μας απέναντι στους εξωγήινους, όμως κανείς τους δεν συμμερίζεται τις απόψεις εκείνων που τους έχουν δει!

Να το πω όσο πιο απλά γίνεται. Κανείς από τους αστροφυσικούς για τους οποίους σας μιλώ δεν υποστηρίζει ότι κάποιοι εξωγήινοι έχουν έρθει με οποιονδήποτε τρόπο σε επαφή μαζί μας. Μόνο στις ταινίες!

Το άλλο πουλάκι:

Τι λένε οι επιστήμονες;

Αυτοί βασίζονται -για την ώρα- στον νόμο των πιθανοτήτων. Δισεκατομμύρια γαλαξίες, με δισεκατομμύρια άστρα ο καθένας, γύρω από τα οποία περιστρέφονται δισεκατομμύρια πλανήτες.

Πολύ πιθανόν, λοιπόν, σε κάποιον από αυτούς να έχει αναπτυχθεί ζωή. Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι; Δεν μπορούμε. Λέμε μόνο «πολύ πιθανόν».

Το ερώτημα πάνω στο οποίο διαφωνούν οι αστροφυσικοί είναι το αν έχει νόημα να προσπαθήσουμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους. Εδώ οι απόψεις διίστανται. Κάποιοι λένε ναι και μάλιστα πως πρέπει να βρούμε έναν κατάλληλο τρόπο και κάποιοι άλλοι πως καλύτερα να κάνουμε το κορόιδο. Μήπως όμως βιαστήκαμε να προχωρήσουμε;

Μιλήσαμε για τις πιθανότητες να υπάρχει ζωή σε κάποιον από τα δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων των πλανητών που βρίσκονται στο σύμπαν. Τι πιθανότητες έχουμε η ζωή αυτή να διαθέτει ανεπτυγμένη νοημοσύνη; Τι πιθανότητες να είναι τόσο πιο προηγμένος ο πολιτισμός τους από τον δικό μας που να μπορούν να ταξιδεύουν ή να «μεταφέρονται» στο σύμπαν και να λαμβάνουν μηνύματα από άλλους πολιτισμούς τα οποία να είναι εις θέση να αποκωδικοποιήσουν;

Βλέπετε πως οι πιθανότητες μειώνονται γεωμετρικά!

Ωστόσο, λένε κάποιοι επιστήμονες (γι’ αυτούς μιλάμε πάντα) αξίζει να προσπαθήσουμε. Εξάλλου ο άνθρωπος, είτε το θέλει είτε όχι, εδώ και πολλά χρόνια εκπέμπει στο σύμπαν «μηνύματα» μέσω ραδιοκυμάτων, τα οποία ξεφεύγουν ανεξέλεγκτα και ταξιδεύουν προς το υπερπέραν.

Ε, γιατί να μη γίνει μια πιο συντονισμένη προσπάθεια επικοινωνίας;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τι μας διδάσκει η ιστορία;

Μας λέει καλύτερα να καθίσουμε στα αβγά μας. Διότι, κάθε φορά που κάποιος πολιτισμός (προφανώς ανώτερος, τουλάχιστον τεχνολογικά) ανακάλυπτε έναν νέο, ο τελευταίος δεν περνούσε και τόσο καλά.

Σκεφθείτε λίγο πώς συμπεριφέρθηκαν οι Ευρωπαίοι στους κατοίκους των «νέων κόσμων» που ανακάλυψαν.

Τι απέγιναν οι άνθρωποι και τι απέμεινε από τον πολιτισμό τους;

Επειδή το παράδειγμα δεν είναι ένα αλλά πολλά (από τους Ινδιάνους της Αμερικής, Βόρειας και Νότιας, και τους μαύρους της Αφρικής, μέχρι τους ιθαγενείς της Ωκεανίας ή τους Εσκιμώους) καλύτερα να κάνουμε το κορόιδο, λένε όσοι φοβούνται μην έχουμε ανάλογη μοίρα.

Τι τις θέλουμε τις προσκλήσεις και τις προκλήσεις; Αν υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω, ας τους αφήσουμε στην ησυχία τους, για να μας αφήσουν κι εκείνοι στη δική μας. Τα «μηνύματα» δημιουργούν υποχρεώσεις, σε καλούν, πρέπει να ανταποδώσεις, κάπως έτσι ξεκινούν τα προβλήματα και δεν μιλάμε για… συμπεθεριό.

Αν υπάρχουν εξωγήινοι κι εμείς δεν έχουμε λάβει κάποιο μήνυμά τους, ίσως αυτό να μην είναι για καλό. Γιατί να τους προκαλέσουμε πρώτοι;

Ας περιμένουμε. «Ας ακούσουμε πρώτα, πριν φωνάξουμε» λένε οι πιο επιφυλακτικοί. Εξάλλου το τι και το πώς θα στείλουμε ως μήνυμα δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας επιπόλαιης απόφασης, αλλά αποτέλεσμα μιας παγκόσμιας έρευνας.

Οπότε, έχουμε μάλλον καιρό μπροστά μας πριν εκπέμψουμε το οριστικό «ακούει κανείς εκεί έξω;»

Και έξω και γήινοι!