150925 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΝ-4

Το ένα πουλάκι:

Πώς σχολιάζεις ένα εκλογικό αποτέλεσμα;

Εξαρτάται από το αποτέλεσμα. Ή μάλλον εξαρτάται από τη δική σου θέση σε σχέση με το αποτέλεσμα, αν είσαι με τους νικητές ή με τους ηττημένους.

Καλά, την περίμενα την αντίδρασή σας. «Τι γίνεται στην περίπτωση που σε κάποιες εκλογές όλοι νικάνε;»

Για παράδειγμα, την περασμένη Κυριακή, όλοι ή σχεδόν όλοι νίκησαν.

Αυτό είναι ένα φαινόμενο που το έχουμε αναλύσει και άλλες φορές. Για να μην χάνουμε όμως την ώρα μας, ας πάρουμε μια χαρακτηριστική περίπτωση ηττημένων, εκείνη της Λαϊκής Ενότητας, που ξεκίνησαν με στόχο «να εκφράσουν το ΟΧΙ του 62%» και εξέφρασαν… ένα σκέτο «όχι».

Ακούστε προσεκτικά τα παρακάτω:

«Αφού το “ΟΧΙ” της 5ης Ιούλη έγινε από τον Τσίπρα μέσα σε μια βδομάδα ταπεινωτικό “ΝΑΙ”, σκορπώντας παντού απογοήτευση, ακολούθησε η 20η Σεπτέμβρη, όπου ο λαός με τη “χειραγωγημένη” ψήφο του στα μνημονιακά κόμματα “επικύρωσε” στα μουλωχτά και στα μουγγά αυτό το ΝΑΙ, εκκαθαρίζοντας τη Βουλή από τις γνήσιες αντιμνημονιακές φωνές».

Αν αυτό το «Ιούλη» δεν σας είπε ήδη τίποτα, τότε να σας πω εγώ ότι πρόκειται για απόσπασμα από κείμενο που δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο iskra, μέσω του οποίου εκφράζεται η Λαϊκή Ενότητα.

Βλέπετε; Σας πάω κατ’ ευθείαν στην πηγή και δεν σας ταλαιπωρώ με δηλώσεις της κυρίας Κωνσταντοπούλου ή της κυρίας Ραχήλ Μακρή, που έκαναν τεράστια αίσθηση στο ευρύ ακροατήριο.

Διότι δεν σας θεωρώ ευρύ ακροατήριο!

Πάμε παρακάτω;

«Το ομολογημένο σχέδιο εγχώριου και ευρωπαϊκού κατεστημένου, με πολιτικό μακρύ βραχίονα τον Αλ. Τσίπρα, μοιάζει να εκτελέστηκε άψογα: Εκκαθάριση της κυβέρνησης και του κόμματος από την συνεπή αριστερή αντιμνημονιακή του πτέρυγα και στη συνέχεια εκκαθάριση της Βουλής από τις αντιμνημονιακές δυνάμεις.

Και αναφέρομαι σε εκκαθάριση της Βουλής από τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, διότι η “Χρυσή Αυγή” αντιπροσωπεύει ένα νεοναζιστικό μόρφωμα για το οποίο η αντιμνημονιακή ρητορική συνιστά μόνο το πρόσχημα για τον εκφασισμό της κοινωνίας, ενώ το ΚΚΕ, σε πολύ διαφορετική όχθη, θεωρεί ότι το μνημόνιο – αντιμνημόνιο είναι άνευ ουσίας και το πραγματικό επίκαιρο διακύβευμα είναι καπιταλισμός ή σοσιαλισμός στο πρότυπο του “υπαρκτού”!

Όλα τα παραπάνω, βεβαίως, είναι αληθινά, αλλά ευτυχώς για πολλούς λόγους είναι η μία όψη του νομίσματος».

Το άλλο πουλάκι:

Ποια είναι η άλλη όψη;

«Η νίκη Τσίπρα είναι μια πύρρειος νίκη, η οποία υφαρπάχτηκε με αντιδημοκρατικές εκλογές εξπρές, χωρίς να μπορεί το “ΟΧΙ” να οργανωθεί στοιχειωδώς και να παλέψει. Και αυτή η εκτίμηση θα αποδειχθεί γρήγορα στην πράξη.

Η νίκη Τσίπρα έγινε δυνατή μόνο χάρις στην επιπλέον, κατά 7%, “αποχή” του εκλογικού σώματος στις 20 Σεπτέμβρη σε σχέση με τις εκλογές του περασμένου Γενάρη.

Αυτό το 7% σίγουρα δεν είναι με τα μνημόνια και τον Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ πια δεν υπάρχει, παρά ο “αρχηγός” πρωθυπουργός και το πλήθος!), αν δεν τα σιχαίνεται και τα σιχτιρίζει. Αν αυτό το 7%, αποτελούμενο κυρίως από νέους και νέες, δεν πήγε να ψηφίσει, αυτό, μάλλον, οφείλεται στην απογοήτευση μετά τις διαψεύσεις “σοκ” του δημοψηφίσματος. Με το 7% στην κάλπη σίγουρα το αποτέλεσμα και η πολιτική εικόνα θα ήταν πολύ διαφορετικά».

Μέχρι εδώ τι καταλάβατε;

Το κείμενο είναι πολύ πυκνό και πλήρες νοημάτων, όμως πιστεύω ότι τα περισσότερα μπορείτε να τα αποκωδικοποιήσετε μόνοι σας. Ας πούμε τι σημαίνει «ΣΥΡΙΖΑ πια δεν υπάρχει, παρά ο “αρχηγός” πρωθυπουργός και το πλήθος», και πόση σημασία έχει να το λέει το «κόμμα της δραχμής» ή… «του Λαφαζάνη» (και πάλι δεν κάνω λόγο για την κυρία Κωνσταντοπούλου που έπαιξε στη μία από τις βασικές προεκλογικές «διαφημίσεις» του κόμματος).

Είναι επίσης σαφές ότι, αφού πήραμε όλο το «όχι» (και το χάσαμε μέσα από τα χέρια μας), τώρα μπορούμε να πάρουμε και όλη την αποχή, η οποία, αν έπεφτε στη κάλπη, το εκλογικό αποτέλεσμα θα ήταν πολύ διαφορετικό. Δεν έπεσε όμως, μάλλον έπεσε στην αγκαλιά της θάλασσας. Αυτές τις ψήφους ονειρεύεται ένα αριστερό κόμμα όπως η Λαϊκή Ενότητα;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τι φταίει που η αποχή… απείχε;

«Αυτό το “μνημονιακό” σοκ ελάχιστα είχε συνειδητοποιήσει ο λαός όταν πήγαινε στις κάλπες να ψηφίσει, μιας και δεν είχε ενημερωθεί επαρκώς ή καθόλου γι’ αυτό και κυρίως γιατί δεν είχε ζήσει τις συνέπειές του. Άλλωστε και γι’ αυτό το λόγο επισπεύσθηκαν οι εκλογές. Για να μη γίνουν αισθητές οι συνέπειες του τρίτου μνημονίου!»

Ενώ, ας πούμε, τις συνέπειες του «εργαλείου» που είναι η δραχμή και εκείνες της μετάβασης στο εθνικό νόμισμα τις είχε συνειδητοποιήσει πλήρως.

«Η Λαϊκή Ενότητα, γεννημένη αφού προκηρύχθηκαν οι εκλογές (!) και άρον – άρον σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, έδωσε ένα πολύ σκληρό, υπερβολικά άνισο, ακόμα και για αριστερή δύναμη, και σχεδόν ηρωικό αγώνα απέναντι σε θεούς και δαίμονες, χωρίς κανένα απολύτως οικονομικό μέσο, χωρίς καμία επικοινωνιακή στήριξη. Αντίθετα η ΛΑΕ έδωσε τον αγώνα με όλα τα κυρίαρχα μέσα εναντίον της σε κατάσταση απόλυτης εχθρότητας και λάσπης, χωρίς οργανώσεις και με την υποχρέωση να εξηγεί και να απαντά σε ένα περίπλοκο ζήτημα: στη βρώμικη εκστρατεία κατά “δραχμιστών”, η οποία είχε αναχθεί σε κεντρικό θέμα από τους αντιπάλους της».

Αυτό το «πολεμήσαμε ηρωικά, αλλά χάσαμε επειδή οι άλλοι ήταν βρώμικοι» μήπως το έχετε ξανακούσει;

Τελικά, ο λύκος το χούι δεν το αλλάζει. Μόνο την τρίχα!

Τα καλά νέα!