151012 ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Εφάπαξ ή σταδιακά;

Το ερώτημα δεν θέλει και πολύ ψάξιμο, η καθημερινότητα και η αγορά το έχουν λύσει. Οι περισσότεροι προτιμούν να πληρώνουν σε δόσεις, ακόμα κι αν το ποσό είναι μικρό. Πώς γίνεται και υπάρχουν ακόμη φόροι που πληρώνονται εφάπαξ και κανείς δεν σκέφτεται να τους αλλάξει;

Σας εκμυστηρεύομαι αυτές τις απόψεις με αφορμή τη δημόσια διαβούλευση που ξεκίνησε το βράδυ του Σαββάτου (και τελείωσε σήμερα το πρωί), πάνω στο σχέδιο νόμου που έχει τίτλο: «Μέτρα για την εφαρμογή της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Εκεί μπορεί να δει κανείς πόσο θα πληρώσουμε τη νύφη, κυρίως όμως πώς θα την πληρώσουμε.

Να, ένα παράδειγμα θέματος πάνω στο οποίο τοποθετήθηκαν διάφοροι συμπολίτες μας είναι ο τρόπος με τον οποίο θα πληρώνουμε τα τέλη κυκλοφορίας. Πρώτα πρώτα πρέπει να δούμε πάνω σε τι θα υπολογίζονται αυτά. Στη χώρα μας υπολογίζονται με βάση κυρίως τον κυβισμό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν αδικίες. Παλιά αυτοκίνητα, που δεν έχουν πλέον καμιά εμπορική αξία να φορολογούνται πανάκριβα, ενώ καινούρια αυτοκίνητα, μικρού κυβισμού αλλά με μεγάλους υπερσυμπιεστές, να περνάνε χωρίς τέλη.

Το όλο πρόβλημα όμως ξεκινάει από τον χαρακτήρα του φόρου, ο οποίος πρέπει να φαίνεται και στην ονομασία του. Τι ακριβώς είναι τα τέλη κυκλοφορίας; Είναι ένας φόρος πολυτελείας, οπότε πρέπει τα ακριβότερα οχήματα να πληρώνουν περισσότερο από τα πιο φτηνά; Είναι ένας περιβαλλοντικός φόρος, οπότε θα πρέπει να πληρώνουν περισσότερο εκείνα τα οχήματα που έχουν περισσότερους ρύπους; Ή είναι ένας φόρος… κυκλοφορίας;

Αν ισχύει το τελευταίο, αυτό δηλαδή που δηλώνεται και με το… «τέλη κυκλοφορίας», τότε θα πρέπει να πληρώνει ο καθένας ανάλογα με το πόσο κυκλοφορεί. Γιατί εγώ, που έχω παρκαρισμένο το αυτοκίνητό μου μονίμως στο γκαράζ και το κινώ τρεις φορές το χρόνο, να πληρώνω ίδια τέλη με τον γείτονα, που το παίρνει ακόμη και όταν πάει για τσιγάρα;

Επιπλέον, αφού, επαναλαμβάνω, μιλάμε για «τέλη κυκλοφορίας», γιατί να μην πληρώνουν όλοι όσοι κυκλοφορούν στους ελληνικούς δρόμους, παρά μόνον εμείς που έχουμε ελληνικές πινακίδες; Θα σας δώσω μερικά στοιχεία για να καταλάβετε τι εννοώ.

Το άλλο πουλάκι:

Άσε, θα τα δώσω εγώ.

Εσύ θα μας αρχίσεις στους αριθμούς και, εκτός τού ότι δεν θα βγάλουμε άκρη, δεν ξέρουμε και πόσο πραγματικοί είναι.

Για παράδειγμα, ισχύει ότι τα αυτοκίνητα με βουλγαρικές πινακίδες που ανήκουν σε Έλληνες είναι πάνω από εκατό χιλιάδες; Δεν ξέρουμε, αλλά ο αριθμός πρέπει να είναι πολύ μεγάλος. Το ίδιο και ο αριθμός αυτοκινήτων με πινακίδες από άλλες χώρες που ανήκουν σε πατριώτες μας. Αυτά, από τη στιγμή που κυκλοφορούν (και) στην Ελλάδα, δηλαδή χρησιμοποιούν τους ελληνικούς δρόμους, γιατί να μην πληρώνουν τέλη;

Επίσης, γιατί να μην πληρώνουν και τα αυτοκίνητα τουριστών, τα οποία και αυτά κυκλοφορούν για μέρες ή εβδομάδες στη χώρα μας, κάνοντας πολλές φορές περισσότερα χιλιόμετρα από ελληνικά αυτοκίνητα;

Θέλετε να πούμε και για τα φορτηγά που πηγαινοέρχονται στους ελληνικούς δρόμους, διασχίζοντας τη χώρα; Κανονικά, θα έπρεπε να πληρώνουν τέλη και αυτά.

Αν το τραβήξουμε παραπέρα, δεν θα έπρεπε να έχουν απαλλαγή ούτε τα αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας, μέσα στα οποία είναι και όλα τα ενοικιαζόμενα (ανέρχονται όλα μαζί σε εκατοντάδες χιλιάδες), αφού μιλάμε για τέλη κυκλοφορίας και όχι μόλυνσης του περιβάλλοντος.

Από τον λογαριασμό, αφού μιλάμε για τα λεφτά που μαζεύει το κράτος, θα πρέπει να βγάλουμε και τα πάνω από μισό εκατομμύριο οχήματα που οι ιδιοκτήτες τους τα απέσυραν, μην έχοντας να πληρώσουν τα τέλη.

Τι πρέπει να γίνει, λοιπόν;

Μια ιδέα που ακούστηκε και την βρήκα ενδιαφέρουσα είναι να μην υπάρχουν καθόλου εφάπαξ τέλη, αλλά να μπει ένας επιπλέον φόρος στην τιμή των καυσίμων. Τι πετυχαίνουμε με αυτό; Πολλά πράγματα. Ακούστε μερικά.

Πρώτα πρώτα θα μιλάμε για πραγματικά τέλη κυκλοφορίας, αφού ο καθένας θα πληρώνει ανάλογα με το πόσο κυκλοφορεί. Όσα περισσότερα χιλιόμετρα κάνεις, τόσο περισσότερα καύσιμα θα χρειάζεσαι και τόσο περισσότερα «τέλη» θα πληρώνεις.

Έπειτα, θα συμμετέχουν στη φορολογία όλοι όσοι κάνουν χρήση των ελληνικών δρόμων, ακόμη και οι διερχόμενοι, ακόμη και οι τουρίστες, ανάλογα ο καθένας με το πόσο κυκλοφορεί.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Θα αυξηθούν και οι… φορολογούμενοι!

Αφού και εκείνοι που έχουν καταθέσει τις πινακίδες θα ξαναμπούν στην κυκλοφορία και θα κινούν τα οχήματά τους, άλλος λίγο άλλος περισσότερο. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι με τη χρήση και πάλι αυτών των εκατοντάδων χιλιάδων οχημάτων θα αυξηθεί ο κύκλος εργασιών και άλλων επαγγελμάτων, ασφαλιστικών γραφείων, ΚΤΕΟ, συνεργείων, ανταλλακτικών κ.λπ. Έτσι θα μπαίνουν στα ταμεία του κράτους και επιπλέον φόροι από τους επαγγελματίες αυτού του είδους.

Το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί οι κυβερνήσεις δεν προβαίνουν σε αλλαγή του καθεστώτος, προκειμένου να αυξήσουν σημαντικά τα έσοδα του κράτους από τα τέλη;

Η απάντηση είναι προφανής και την δώσαμε έμμεσα στην αρχή της κουβέντας μας. Όλοι προτιμούν να πληρώνουν σε δόσεις, ακόμη και αν το συνολικό ποσό καταβολής είναι μικρό. Επίσης όμως, όλοι θέλουν να πληρώνονται εφάπαξ, ακόμη και αν θα εισπράξουν λιγότερα απ’ ό,τι με δόσεις!

Ε, αυτό κάνουν και οι κυβερνήσεις. Σου λέει «ας πάρουμε το ζεστό χρήμα τώρα, στην αρχή του έτους, και ποιος περιμένει αργότερα να μαζέψει είκοσι είκοσι λεπτά από τη φορολόγηση στα καύσιμα».

Λαμβάνω εφάπαξ, πληρώνω με δόσεις!