ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015

151117 ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΝ

Το ένα πουλάκι:
Μακάριοι οι… βέβαιοι!

Ποιος να το φανταζόταν ότι σήμερα, 17 Νοεμβρίου 2015, αντί να μιλάμε για το νόημα της ημέρας, για τη Χούντα που «δεν τελείωσε το ‘73», για το Πολυτεχνείο που «ΖΕΙ», ή για «ένα, δύο, τρία, πολλά Πολυτεχνεία», αντί να σκεφτόμαστε πώς θα πάμε στην πορεία και εναντίον ποιον θα είναι τα κεντρικά συνθήματα, θα καθόμασταν και θα συζητούσαμε για την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι.

Με κάποια καθυστέρηση, βέβαια, τεράστια για τις ταχύτητες της σύγχρονης δημοσιογραφίας, δικαιολογημένης όμως εξαιτίας της «αναστάτωσης» που προκάλεσε η απεργία της περασμένης εβδομάδας. Οι αγώνες πάντα προηγούνται και δικαιολογούν οποιαδήποτε ανωμαλία.

Από την άλλη, τι να πει κανείς για αυτό το νέο τρομοκρατικό χτύπημα, το μεγαλύτερο και πιο «τυφλό» από τα προηγούμενα;
Αν διαβάσει τα σχετικά σχόλια, θα καταλήξει στο συμπέρασμα που είπαμε στην αρχή: Μακάριοι οι βέβαιοι!

Τους βλέπεις (διαβάζεις) και τους χαίρεσαι. Για άλλους φταίει το Κοράνι:
«Σύμφωνα με το Κοράνι, οι άπιστοι είναι πίθηκοι (7:166, 5:60, 2:65), γουρούνια (5:60), τα χειροτέρα ζώα στη ματιά του Αλλάχ (8:55) και βεβαία ένοχοι (30:12, 77:46). Φυσικά γι’ αυτό πρέπει να σκοτώνονται, αν και υπάρχει μια αμφιβολία αν πρέπει να καίγονται μια και το πυρ είναι τιμωρία του Αλλάχ, όχι των ανθρώπων (Bukhari 9:84:57).

Για τους άπιστους η εντολή είναι να σφαγούν όπου τους πετύχουν οι πιστοί (Κοράνι 9:5). Αν είναι Χριστιανοί ή Εβραίοι, πρέπει να τους πολεμούν (οι πιστοί) μέχρι που να πληρώσουν τον φόρο με πρόθυμη υποταγή και να νιώσουν τον εαυτό τους υποταγμένο (Κοράνι 9:29). Η γενική επιταγή προς τους πιστούς είναι να πολεμήσουν όσους άπιστους είναι κοντά τους και να τους δείξουν αγριότητα (Κοράνι 9:123)».


Για άλλους φταίει η κακιά Δύση:
«Μερικές ερωτήσεις για τις οποίες δε βρίσκω λογικές απαντήσεις. Γιατί ή Αμερική υποστήριξε τον αποσυντονισμό της περιοχής μας; Εισβολή στο Ιράκ, Γιουγκοσλαβία, Λιβύη, “αραβική άνοιξη”, Συρία, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει τη διάδοχη κατάσταση;(εξαίρεση ή Γιουγκοσλαβία).
Γιατί ανέχθηκαν τη δημιουργία και τη γιγάντωσης του Ισλαμικού κράτους; Γιατί ανέχονται την χρηματοδότηση του;

Στα καλά χρόνια, πριν την 11/9/2001, με τον ψυχρό πόλεμο παρελθόν και την Αμερική χωρίς αντίπαλο, αλλά και χωρίς εύκολες προφάσεις για επεμβάσεις παγκοσμίως, είχαν προτάξει τον υποτιθέμενο πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών ως αιχμή του δόρατος, ομολογουμένως μη πειστικό επιχείρημα. Το εξτρεμιστικό Ισλάμ αποτελεί τον ιδανικό παγκόσμιο μπαμπούλα, που με κάνει και εμένα να παρακαλώ για ουσιαστικότερη και αποτελεσματικότερη παρέμβαση εναντίον του Ισλαμικού κράτους».

Το άλλο πουλάκι:
Μακάριοι και οι… αφελείς!

Οι οποίοι πιστεύουν ότι το πρόβλημα είναι απλό και η λύση του πολύ εύκολη: Αρκεί να ενωθούν οι δυνάμεις του φωτός και να δώσουν ένα αποφασιστικό χτύπημα στις δυνάμεις του σκότους! Έτσι, ό δυτικός πολιτισμός, παιδί του διαφωτισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα επικρατήσει παντού και θα επέλθει η παγκόσμια ειρήνη και η φιλική συμβίωση των λαών.

Υπάρχουν και άλλοι που πιστεύουν πως την απάντηση θα τη δώσουν οι «υγιείς» Μουσουλμάνοι, όταν αποφασίσουν να βγουν και να διαδηλώσουν κατά των φανατικών και των εξτρεμιστικών ενεργειών που συκοφαντούν τη θρησκεία τους και τους ίδιους. Τότε οι Τζιχαντιστές θα απομονωθούν, θα αναλογιστούν το λάθος τους και θα πάψουν τα τρομοκρατικά χτυπήματα και τον πόλεμο κατά της Δύσης.

Συνήθως οι δυο αυτές κατηγορίες… μακαρίων ταυτίζονται. Οι αφελείς είναι βέβαιοι γι’ αυτά που πιστεύουν και οι βεβαιότητες περιέχουν συνήθως τεράστιες δόσεις αφέλειας. Καμιά φορά και έντονη ποιητική διάθεση:

«Η κρατική τρομοκρατία τρέφει την ιδιωτική – θρησκευτική και η ιδιωτική - θρησκευτική τρομοκρατία θεριεύει τη κρατική. Όψεις του ίδιου νομίσματος με παρόμοια αποτελέσματα τον ισλαμοφασισμό, τον φανατισμό, το κήρυγμα μίσους από την μία την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, την ακροδεξιά πολιτική από την άλλη.

Ο στόχος κοινός, φαλκίδευση δικαιωμάτων, οπισθοδρόμηση, διχαστικό μίσος ενάντια σε θρησκείες, φύλο, χρώμα δέρματος, λιγότερες ατομικές ελευθερίες. Τα χθεσινά αθώα θύματα βορρά στους στόχους τους.
Καληνύχτα Ενωμένη Ευρώπη, καληνύχτα Δημοκρατία».

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Μακάριοι και όσοι έχουν έτοιμες λύσεις.

Το θέμα είναι πολύ απλό, γι’ αυτούς. Παρεμπιπτόντως, όλα τα θέματα τα θεωρούν απλά, όμως ας μην το κάνουμε… θέμα.
Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα; Να κλείσει τα σύνορά της, λέει κάποιος, και να επιτρέπει την παρουσία στο έδαφός της μόνο πενήντα χιλιάδων προσφύγων την ημέρα. Αν κάποιοι από αυτούς προωθούνται προς άλλες χώρες της Ευρώπης, τότε να επιτρέπεται να εισέρχεται αντίστοιχος αριθμός νέων.

Απλό; Απλούστατο. Απορώ πώς δεν το είχαν σκεφθεί τόσον καιρό όλοι αυτοί που τους ψηφίζουμε και τους πληρώνουμε για να διαχειρίζονται τέτοια πανεύκολα προβλήματα χωρίς να τα καταφέρνουν.

Κοιτάξτε όμως το παράδοξο και την αντίφαση, φίλοι μου. Από τα λεγόμενά τους φαίνεται πως μπορούν και κάνουν τον συσχετισμό. Βλέπουν ότι μια τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι σχετίζεται με τους πρόσφυγες (και εκείνους που παριστάνουν τους πρόσφυγες) που καταφθάνουν στα ελληνικά νησιά μέσω Τουρκίας. Μοιάζουν να καταλαβαίνουν δηλαδή πόσο σύνθετο είναι το πρόβλημα.

Απέναντι όμως σ’ αυτή την περίπλοκη κατάσταση, που, αν τους ρωτήσεις, ξεκινάει από τις Σταυροφορίες και συνεχίζεται με την Αποικιοκρατία, για να καταλήξει με το Μεσανατολικό, την Αλ Κάιντα και το ISIS, η λύση είναι απλή: Ο έλεγχος από τις ελληνικές αρχές της ροής των προσφύγων.
Πώς να μην είναι μακάριοι;
 
Μακαρισμοί!

Δεν υπάρχουν σχόλια: