ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2015

151117 ΚΟΠΑΝΙΣΤΟΝ

Το ένα πουλάκι:
Πάνω από 86%!

Το θεωρείτε μικρό ποσοστό; Είναι τεράστιο. Ούτε οι μεγαλύτεροι παίκτες του μπάσκετ  έχουν τέτοιο ποσοστό ευστοχίας, δεν μιλάμε για σουτ, για ελεύθερες βολές μιλάμε.
Φαντάζεστε κάποιος να σουτάρει 38 βολές και να ευστοχήσει στις 33; Όχι παίκτης, ούτε ομάδα συνολικά μπορεί να το πετύχει.

Άμα όμως είναι αχτύπητη ομάδα…
Τότε το πιάνει το ποσοστό και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Αρκεί να υπάρχει θέληση, συνεργατικό πνεύμα και κάποιος ικανός κόουτς που να συντονίζει και να παίρνει από τους παίκτες του το καλύτερο δυνατό.

Φαίνεται πως μια τέτοια ομάδα υπάρχει εκεί στη Λάρισα οι επιδόσεις της οποίας έγιναν γνωστές ανά την Ελλάδα (πιθανότατα και στο εξωτερικό, όλα μπορεί να τα κάνει το διαδίκτυο), μόλις πριν από λίγες μέρες. Και μάλιστα από καθαρή σύμπτωση.

Ξέρω τι θα μου πείτε. Από τέτοιες επιδόσεις η χώρα μας δεν εντυπωσιάζεται εύκολα, όμως και πάλι 33 στους 38, όπως και να το κάνουμε, είναι για μετάλλιο.
Καλά το ακούσατε. Όχι τριάντα τρία στα τριάντα οκτώ, αλλά τριάντα τρεις στους τριάντα οκτώ. Δεν μιλάμε για σουτ, αλλά για… υπαλλήλους που απουσίαζαν από την εργασία τους!

Δεν μπορεί να μην το ακούσατε! Πραγματοποιήθηκε, λέει, αιφνιδιαστικός έλεγχος και από τους τριάντα τρεις εργαζόμενους ήταν παρόντες μόνο πέντε. Μαζί με την προϊσταμένη. Όλοι οι υπόλοιποι απουσίαζαν… δικαιολογημένα, με την έννοια ότι είχαν από μια δικαιολογία για το γεγονός ότι δεν βρισκόταν στην υπηρεσία.

Αυτό όμως δεν είναι το παράξενο. Το παράξενο είναι πως η προϊσταμένη βεβαίωσε εγγράφως ότι, παρά τις (είπαμε, δικαιολογημένες) απουσίες, η υπηρεσία λειτουργούσε κανονικά, χωρίς προβλήματα.

Το άλλο πουλάκι:
Από πού να αρχίσω;

Θυμάμαι κάποτε που έκανα ένα σχόλιο πάνω στο αποτέλεσμα μιας έρευνας η οποία έδειχνε ότι οι έλληνες υπάλληλοι παίρνουν λιγότερες άδειες από τους Γερμανούς. Είχα πει τότε ότι δεν είναι δυνατόν να εμπιστεύεσαι τέτοιες έρευνες, αφού βασίζονται αποκλειστικά σε επίσημα στοιχεία, δηλαδή μόνο στις άδειες που «γράφονται».

Στη Γερμανία, λένε, δεν μπορείς να πας ούτε μέχρι την τουαλέτα, χωρίς γραπτή άδεια, ενώ όλοι ξέρουμε ότι εδώ πάρα πολλοί είναι εκείνοι που παίρνουν (παίρνουμε) άδεια από τη… σημαία. Όχι μόνο για την τουαλέτα.
Το τι είχα ακούσει τότε…

Από τη συγκεκριμένη όμως υπηρεσία, δεν μας εντυπωσιάζει μόνο ο αριθμός και το ποσοστό των απόντων, αλλά και το γεγονός ότι από τους 33 μόνο οι 13 ήταν σε άδεια (κανονική, αναρρωτική κ.λπ.), ενώ οι υπόλοιποι 20 απουσίαζαν απλώς ενημερώνοντας την προϊσταμένη. Η οποία τους δικαιολόγησε όλους!

Τους δικαιολόγησε, όταν χρειάστηκε να το κάνει, αφού ο αιφνιδιαστικός έλεγχος την υποχρέωσε να απολογηθεί και να δώσει εξηγήσεις. Ε, και αυτή το έκανε. Για να μην εκτεθεί μάλιστα και η ίδια (πώς έδωσε άδειες σε τόσους πολλούς μαζί;) διαβεβαίωσε στο έγγραφό της πως αυτό δεν δημιούργησε πρόβλημα στη λειτουργία της υπηρεσίας.

Να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο! Διαβάζοντας την… απολογία, κατάλαβα ότι ο έλεγχος κινήθηκε πονηρά, αφού πραγματοποιήθηκε αργά το μεσημέρι. Διότι κάπου η προϊσταμένη λέει ότι «4 άτομα αποχώρησαν στις 13:00 με δίωρη άδεια, 2 άτομα αποχώρησαν στις 14:00 με μονόωρη άδεια και 1 άτομο στις 14:15 με ολιγόωρη άδεια…»

Που πάει να πει ότι ο… (άντε να μην τον χαρακτηρίσω) ο έλεγχος πήγε να ελέγξει γύρω στις 14:30 το μεσημέρι! Ε, ή το έκανε επίτηδες ή πήγε συστημένος, μετά από «καρφωτή», όπως λέμε στη γλώσσα μας. Άσε που το ρεπορτάζ δεν μας πληροφορεί ακριβώς τι μέρα ήταν, αν ήταν ας πούμε καμιά Παρασκευή μεσημέρι.

Διότι τότε η προϊσταμένη έχει απόλυτο δίκιο. Ποιος πολίτης θα πάει να εξυπηρετηθεί σε δημόσια υπηρεσία, μετά τη μία το μεσημέρι Παρασκευής;
Όχι ότι δεν υπάρχουν ανάγκες, όμως όλοι ξέρουμε πως, αν αποπειραθούμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, θα χάσουμε την ώρα μας.

Και ένα τρίτο πουλάκι:
«Περάστε από Δευτέρα...»

Ξέρετε που βασίζεται αυτή η νοοτροπία; Δεν έχει καμιά απολύτως σημασία πόσοι υπάλληλοι απουσιάζουν. Αφού ο πολίτης που θα ζητήσει να εξυπηρετηθεί θα απευθυνθεί σε έναν, δεν μπορεί να ζητήσει ταυτοχρόνως καμιά τριανταριά!

«Ο συνάδελφος απουσιάζει σε άδεια και θα επιστρέψει αύριο», είναι η συνηθισμένη απάντηση, όταν ζητάς να εξυπηρετηθείς από κάποιον κοπανατζή.
Δεν συνεχίζεις να το(ν) ψάχνεις, δεν ρωτάς γιατί δεν μπορεί κάποιος άλλος να σε εξυπηρετήσει.

Άλλος πολίτης, που θα έρθει για άλλη δουλειά, θα πάρει την ίδια απάντηση. Αρκεί να είναι κάποιος να ενημερώνει τον κόσμο ότι «ο συνάδελφος αυτή τη στιγμή απουσιάζει» και να τους ζητά να επανέλθουν κάποια άλλη στιγμή.

Αυτή είναι, αν θέλετε, και η… «εύρυθμη λειτουργία του τμήματος», η οποία, όπως διαβεβαίωσε εγγράφως η προϊσταμένη «σε καμιά περίπτωση δεν διαταράσσονταν».
Δεν μας λέει όμως αν, με αυτό τον τρόπο, διαταράσσεται η λειτουργία των πολιτών, που αναγκάζονται να πηγαίνουν και να ξαναπηγαίνουν σε μια υπηρεσία, προκειμένου να πετύχουν τον υπάλληλο στη θέση του.

Και ένα τελευταίο ερώτημα. Αφού, τελικά, η δουλειά γίνεται και με το 15% του προσωπικού, γιατί θα πρέπει να βγουν οι πολίτες στους δρόμους, έτσι και πουν στους υπόλοιπους «πάτε στα σπίτια σας»;

Πολύ φοβάμαι όμως πως, όταν έρθει εκείνη η ώρα, στα σπίτια τους θα πάνε όσοι ήταν παρόντες κατά τον έλεγχο.
Υπόθεση ρουτίνας!

Δεν υπάρχουν σχόλια: