160324 ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Γιατί δεν εργάζονται όπως εμείς;

Πάντοτε μας δημιουργούνταν το ερώτημα γιατί πολλοί επαγγελματίες στο εξωτερικό δεν δείχνουν τον ίδιο ζήλο για εργασία με τους συναδέλφους τους που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.

Σου δίνουν την εντύπωση ότι δεν τους ενδιαφέρει να έχουν μεγαλύτερη πελατεία, να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους, να έχουν περισσότερα κέρδη...

Το μυστήριο λύθηκε ως ένα βαθμό, όταν κάποιος φίλος που ζει σε... προηγμένη ευρωπαϊκή χώρα το συζήτησε με τον γιατρό του και μας μετέφερε το αποτέλεσμα της κουβέντας.

Τι απάντησε ο γιατρός, όταν τον ρώτησε γιατί δεν «κυνηγάει» τη δουλειά του;

«Έτσι και δω περισσότερους ασθενείς από όσους βλέπω τώρα, θα εργάζομαι όχι για μένα, αλλά για το κράτος»!

Η συζήτηση που ακολούθησε διαφώτισε περισσότερο την κατάσταση.

Είναι έτσι διαμορφωμένο το φορολογικό σύστημα, που πρέπει να προσέχεις πολύ πόσα χρήματα βγάζεις. Βλέπετε; Δεν λέω πόσα δηλώνεις, γιατί, απ’ ό,τι κατάλαβε ο φίλος μου, ο γιατρός δήλωνε απ’ ευθείας στο σύστημα κάθε ευρώ που εισέπραττε.

Μόλις ξεπερνάς ένα όριο αλλάζει η φορολογική κλίμακα και αυξάνεται πολύ ο συντελεστής. Στην πραγματικότητα κάνεις το κράτος συνεταίρο σου, για να μην το πω διαφορετικά. Το διαφορετικά, δηλαδή «νταβατζής», γίνεται πάνω από κάποιο ποσό, όταν η εφορία σου τα παίρνει όλα!

Συμβαίνει μάλιστα το παράλογο να σου μένουν μετά τη φορολόγηση λιγότερα «καθαρά» από κάποιον που έβγαλε και δήλωσε μικρότερο εισόδημα από εσένα. Το κράτος δηλαδή σου παίρνει όχι μόνο όσα έβγαλες επιπλέον από το κρίσιμο όριο, αλλά και μέρος από το προηγούμενο ποσό.

Κάπως έτσι λύθηκε το μυστήριο. Δεν ήταν, λοιπόν, τεμπέλης ο συγκεκριμένος γιατρός, ούτε καν κακός επιστήμων που δεν τον προτιμούν οι ασθενείς. Απλώς κανόνιζε με τέτοιο τρόπο τα ραντεβού του, ώστε να βλέπει τόσους ασθενείς και να έχει τόσο εισόδημα που να μην... δουλεύει για το κράτος.

Το άλλο πουλάκι:

Είναι καλό αυτό;

Δεν ξέρουμε, θα δείξει. Θα το δούμε πώς θα λειτουργήσει τώρα που θα εφαρμοστεί και στη χώρα μας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον μάλιστα θα έχει να δούμε την προσαρμογή αυτού του συστήματος στην περίφημη ελληνική πραγματικότητα.

Τι εννοώ. Διαβάσαμε πριν από λίγες μέρες για τις νέες φορολογικές κλίμακες και είδαμε πώς θα λειτουργούν τα συγκεκριμένα όρια, μέσα από χαρακτηριστικά παραδείγματα.

Με μια κουβέντα... γινόμαστε Ευρώπη!

Δείτε κάποιες περιπτώσεις όπως τις επεσήμαναν δημοσιογράφοι που είναι σαΐνια στα φορολογικά: Το εισόδημα των 24.000 ευρώ βρίσκεται στην κλίματα τού 22,5% και όποιος (τυχερός) το αποκτήσει θα του μείνουν, μετά την φορολόγηση, 18.500 ευρώ καθαρά.

Αν όμως κάνει το λάθος και εργαστεί περισσότερο, με αποτέλεσμα να βγάλει και να δηλώσει 26.000 ευρώ, τότε αλλάζει κλίμακα, φορολογείται περισσότερο και του μένουν καθαρά 17.600!

Δηλαδή δεν χάνει μόνον όλα όσα επιπλέον κέρδισε, αλλά και 900 ευρώ από εκείνα που θα είχε αν... σταματούσε να εργάζεται και να «κερδίζει» άλλα χρήματα. Και ρωτάω. Ποιος είναι αυτός που θα δείξει την αφέλεια να κάνει κάτι τέτοιο;

Προσέξτε! Δεν εννοώ να εργαστεί περισσότερο και να κερδίσει πιο πολλά, αλλά να δηλώσει αφελώς όσα έβγαλε. Αν μέχρι σήμερα υπήρχαν πολλοί λόγοι να αποκρύπτονται εισοδήματα, τώρα υπάρχει ακόμη ένας σοβαρότατος. Το να εργάζεσαι και να χάνεις.

Θέλετε ακόμη ένα παράδειγμα για να το εμπεδώσετε; Αν κάποιος δηλώσει 31.500 ευρώ το χρόνο, θα έχει καθαρό εισόδημα 21.500 ευρώ. Αν του «ξεφύγει» και πάει στις 33.000 (και κάνει το λάθος να τα δηλώσει όλα) τότε ανεβαίνει στην κλίμακα του 42%, με αποτέλεσμα να του μείνουν καθαρά 19.140 ευρώ!

Δηλαδή θα βγάλει χίλια πεντακόσια ευρώ τα οποία θα τα δώσει όλα στην εφορία, αλλά και δυο χιλιάρικα επιπλέον από όσα θα πλήρωνε αν δεν είχε «κερδίσει» αυτό το ποσό.

Για να το διασκεδάσουμε λίγο θα σας το δώσω σε... τηλεπαιχνίδι.

Φανταστείτε ένα παιχνίδι ερωτήσεων που ο παίκτης, από ένα σημείο και πέρα, όποτε απαντήσει σωστά όχι μόνο δεν κερδίζει επιπλέον χρήματα, αλλά χάνει και από αυτά που έχει ήδη κερδισμένα! Ποιος θα πήγαινε να πάρει μέρος. Ή, καλύτερα, ποιος θα είχε την αφέλεια να κάνει επίδειξη γνώσεων, πληρώνοντας γι’ αυτό;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Μόνο... κατάδικοι!

Όπως και στην πραγματική οικονομία θα την πληρώσουν μόνο εκείνοι που δεν μπορούν να αποφύγουν τη φορολόγηση, δηλαδή τα συνήθη κορόιδα. Κάποιοι από αυτές τις τριακόσιες χιλιάδες φορολογούμενων που πληρώνουν τώρα το 42% των φόρων.

Σ’ αυτών τις τσέπες θα μπει πιο βαθιά το χέρι της εφορίας. Μη νομίσετε όμως ότι κι εκεί δεν θα βρεθούν «λύσεις», αφού είπαμε, κανείς δεν είναι τόσο κορόιδο ώστε να δουλεύει περισσότερο και να... χάνει.

Αρκεί να υπάρξει κάποιο έξυπνο σύστημα (που θα υπάρξει, να είστε σίγουροι) που να σε ειδοποιεί πότε έπιασες το όριο στο οποίο αλλάζεις κλίμακα και δεν σε συμφέρει πλέον να αποκτήσεις παραπάνω έσοδα.

Τότε «χτυπάς» μια άδεια άνευ αποδοχών και αφήνεις τα κορόιδα να δουλεύουν για το κράτος. Δεν σου δίνουν άδεια; Κανένα πρόβλημα. Ξεκινάς μια απεργία -πάντα υπάρχει ένας καλός λόγος- και την σταματάς στο τέλος του «οικονομικού έτους», ώστε το φορολογητέο εισόδημά σου να παραμένει κάτω από το κρίσιμο όριο.

Τι λέτε; Είμαι μακριά από την πραγματικότητα;

Θα δείξει.

Κερδίζεις... χάνοντας!