160602 ΖΗΜΙΩΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Ποιοι την πλήρωσαν πιο ακριβά;

Ξέρουμε πολύ καλά ότι τα λεφτά έχουν αξία, η οποία είναι τόσο πιο μεγάλη, όσο μεγαλύτερη είναι και η ονομαστική αξία του χρηματικού ποσού για το οποίο μιλάμε. Στην πραγματικότητα τα λεφτά έχουν εκείνη ακριβώς την αξία των πραγμάτων που μπορείς να αγοράσεις με αυτά.

Τι γίνεται όμως όταν κάτι δεν αγοράζεται με λεφτά; Ε, τότε είναι που λέμε ότι αυτό το κάτι έχει ανεκτίμητη αξία. Στη ζωή υπάρχουν πολλά τέτοια πράγματα, θυμάμαι χαρακτηριστικά μια διαφήμιση που απαριθμούσε αρκετά.

Περισσότερο όμως θυμάμαι την κουβέντα ενός φίλου ο οποίος, μια μέρα, μας είπε καταστεναχωρημένος: «Αφήστε, πάθαμε και μια ζημιά, γύρω στα τριάντα εκατομμύρια»! (Τότε ήταν σε δραχμές.) Όταν τον ρωτήσαμε τρομαγμένοι τι ακριβώς έπαθε, ήταν βλέπετε επιχειρηματίας, εκείνος απάντησε σοβαρά σοβαρά: «Συναισθηματική ζημιά»!

Τα σκεφτόμουν όλα αυτά, καθώς διάβαζα τις αντιδράσεις στην εξυπνάδα που ξεστόμισε (για την ακρίβεια, έγραψε) ο νεοεισελθείς στη βουλή κ. Γιώργος Κυρίτσης, σχετικά με τα βάρη που η κυβέρνηση προσπάθησε να μετακυλήσει στους «μενουμευρωπαίους», όπως χαρακτηριστικά τους (μας) βάφτισε.

Θα διαβάσατε κι εσείς, φαντάζομαι, τον χαμό που ακολούθησε αυτή του τη δήλωση. Και τι δεν του είπαν. Ότι εκφράζει το αληθινό πρόσωπο μεγάλου μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, ότι εμμένει στο διχαστικό κλίμα, ότι κλείνει το μάτι στους εκλογικούς του πελάτες…

Όλα αυτά καλά και άγια, θεωρώ όμως ότι κινούνται σε λάθος βάση, αφού δεν βλέπουν συνολικά την κατάσταση και χάνουν μεγάλο μέρος της «εικόνας». Η στάση του κ. Κυρίτση δεν μπορεί να αναλυθεί ούτε με ψυχολογικούς όρους, ότι τάχα φανερώνει κακία ή μίσος απέναντι σε εκείνους που αντιστάθηκαν στα σχέδια (ενός σημαντικού μέρους) του κόμματος.

Η ουσία της δήλωσης είναι πιο απλή, πιο αγνή θα έλεγα, αν δεν μιλούσαμε με πολιτικούς όρους όπου δεν χωράνε τέτοιοι χαρακτηρισμοί. Τα βάρη πρέπει να κατανέμονται σε όλους, αν είναι δυνατόν ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός. Έτσι δεν μας δίδαξε ο Μαρξισμός;

Ε, λοιπόν, δεν είναι δυνατόν τη «ζημιά» (θυμόσαστε τον φίλο μου;) να την πληρώσουν μόνο εκείνοι του «όχι», θα πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη και οι «μενουμευρωπαίοι», για να επέλθει κοινωνική δικαιοσύνη.

Το άλλο πουλάκι:

Προλαβαίνω τις ερωτήσεις σας.

Διότι είχα κι εγώ την ίδια απορία: Καλά, τι ήταν αυτό που πλήρωσαν οι οπαδοί του «όχι» και δεν το πήραμε είδηση. Πριν σας πω την απάντηση που έλαβα κι εγώ, θα σας μεταφέρω έναν οικονομικό υπολογισμό για το ποιο ήταν το κόστος ανά εθνοσωτήρα, συνάδελφο του Κ. Κυρίτση.

Τον διάβασα στο «Βήμα», στη στήλη «Το επταήμερο του Διόδωρου» και τον βρήκα ενδιαφέροντα. Σας τον μεταφέρω:

«Ακόμη κι αν δεν δεχτούμε τον υπολογισμό του Γιάννη Στουρνάρα (πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κόστισε στη χώρα 89 δισεκατομμύρια) αλλά τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς του Lisbon Council που εκτιμά σε 25% του ΑΕΠ, 45 δισεκατομμύρια ευρώ, με απλή διαίρεση βρίσκουμε πως η εκλογή καθενός από τους 153 βουλευτές της ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κυβέρνησης (και του κ. Κυρίτση συμπεριλαμβανομένου πλέον) κόστισε 300 εκατομμύρια ευρώ».

Τόσο κόστισε η εκλογή Κυρίτση και η διεκδίκηση και κατάκτηση της εξουσίας από το κόμμα του. Μεγάλο μέρος του κόστους αυτού καταλαμβάνει η ηρωική διαπραγμάτευση, η οποία διαίρεσε τους Έλληνες σε οπαδούς του «όχι» και «μενουμευρωπαίους».

Στις τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, λέει ο κ. Κυρίτσης, το κόμμα του έλαβε την εντολή (ή έτσι τουλάχιστον την ερμήνευσε αυτός) να πληρώσουν και οι «μενουμευρωπαίοι». Γιατί όμως είπα… «και» αυτοί; Πότε πλήρωσαν οι άλλοι; (Είδατε που δεν ξεχνάω τις ερωτήσεις σας;)

Οι άλλοι, όσοι υποστήριξαν το «όχι», πλήρωσαν σχεδόν αμέσως και μάλιστα πολύ ακριβά. Σκεφθείτε τι όνειρα, πόσες ελπίδες στήριξαν σε εκείνη τους την επιλογή. Η ψήφος τους ήταν η επιτομή της υλοποίησης όλων των «ψευδαισθήσεων» που είχε καλλιεργήσει η προεκλογική ρητορεία και μετεκλογική πρακτική του ΣΥΡΙΖΑ και του ίδιου του πρωθυπουργού.

Φαντάζομαι (ο καθένας μπορεί  να φανταστεί) τη… «ζημιά» που έπαθαν, όταν τον είδαν να την κάνει γυριστή και να πηγαίνει να υπογράφει (χειρότερα από) εκείνα που υποτίθεται ότι αρνήθηκαν με την ψήφο τους.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Πώς να την υπολογίσεις σε χρήμα;

Ζημιά… ανυπολόγιστη (κατά το «αξία ανεκτίμητη»)! Πάνω που πίστεψες ότι η Ευρώπη θα υποχρεωθεί να αλλάξει, η Μαντάμ Μέρκελ και Γερμανία θα κάνουν πίσω, οι αγορές θα στήσουν το χορό… και όλα αυτά χάρη στη δική σου ψήφο στο «όχι», ήρθανε τα πάνω κάτω.

Δεν είναι δίκαιο τώρα να πληρώσουν (κάτι) και οι άλλοι, εκείνοι που «ναι» ψήφισαν και «ναι» έγινε; Εκείνοι που νόμισαν πως έχασαν την παρτίδα, για να δουν την άλλη μέρα τον πρωθυπουργό να τους δικαιώνει πανηγυρικά; Είναι σαν να τρως τρία γκολ στον τελικό και την άλλη μέρα να παίρνεις το παιχνίδι… «στα χαρτιά», χωρίς μάλιστα να έχεις υποβάλει ο ίδιος ένσταση.

Ας πληρώσουν, λοιπόν, οι «μενουμευρωπαίοι», που, στο κάτω κάτω είναι και αυτοί που έχουν το κομπόδεμα. Έτσι τουλάχιστον εκτίμησε ο κ. Κυρίτσης. Γι’ αυτό, άλλωστε, και η κυβέρνηση μείωσε το αφορολόγητο, κατάργησε το ΕΚΑΣ, αύξησε το εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, δεν έδωσε το επίδομα θέρμανσης, αύξησε τον ΦΠΑ, τον ΕΝΦΙΑ, ακόμη και τη συμμετοχή στα φάρμακα…

Για να τους τιμωρήσει! Τους πλούσιους «μενουμευρωπαίους»!

Σειρά σας και σειρά μας!