160610 ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Το υπουργείο ευελπιστεί!

Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ ευελπιστούσα! Βλέπετε οι ψευδαισθήσεις δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο κάποιων, όλοι έχουμε δικαίωμα σ’ αυτές. Η αλήθεια είναι ότι μ’ επηρέασε πολύ και ένας καλός φίλος (και του ΣΥΡΙΖΑ), ο οποίος μου έλεγε «περίμενε και θα δεις».

Αυτό που θα έβλεπα, που θα βλέπαμε παρέα, ήταν η μεγάλη επίθεση που θα έκανε αυτή η κυβέρνηση στη φοροδιαφυγή. Η συγκεκριμένη επίθεση, όπως και η εκμετάλλευση των διάφορων λιστών που… «οι άλλοι δεν είχαν την πολιτική βούληση να αγγίξουν», θα ήταν ένα από τα στοιχεία που θα έκαναν τη διαφορά υπέρ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Το ήλπισα, γιατί το επιθυμούσα. Το πίστεψα, γιατί ήθελα να το πιστέψω.

Βλέπετε, κι εμένα ήταν χρόνια το παράπονό μου η τεράστια φοροδιαφυγή, το γεγονός ότι πλήρωνα τεράστια ποσά χωρίς να μου δίνουν ποτέ απόδειξη το θεωρούσα μεγάλη αδικία.

Κι έλεγα πως μια κυβέρνηση της Αριστεράς (έστω και με τη συνεργασία της άκρας δεξιάς), στο πλαίσιο μιας περισσότερο δίκαιης πολιτικής, το πρώτο που θα κάνει θα είναι να πιάσει τη φοροδιαφυγή. Τουλάχιστον ένα μέρος της, ώστε να ελαφρυνθούμε τα συνήθη υποζύγια.

Η αλήθεια είναι πως τη σιγουριά μου γι’ αυτό την κλόνιζε λίγο η προεκλογική τακτική του «δεν πληρώνω» που και αυτή την είχε αγκαλιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και κάθε άλλον διαμαρτυρόμενο, ακόμα και με το πιο τρελό αίτημα ή την πιο παράλογη τακτική.

Επίσης με έβαζαν σε υποψίες διάφορες δηλώσεις του τύπου «με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι πολίτες θα σπεύδουν να τακτοποιούν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς το κράτος, διότι θα ξέρουν πως τα λεφτά τους θα πιάσουν τόπο».

(Το σκεπτικό αυτό ήρθε αντιμέτωπο μετεκλογικά με συνθήματα του τύπου «δεν πληρώνω Καρανίκες», όμως αυτό είναι μια πονεμένη και μεγάλη ιστορία για να την πιάσουμε στην παρούσα συζήτηση.)

Όλα αυτά ήρθε να τα διαλύσει η φθινοπωρινή κυβερνητική εξαγγελία ότι οι συναλλαγές θα γίνονται πλέον με «πλαστικό χρήμα», γεγονός που με χαροποίησε και αναπτέρωσε τις ελπίδες μου για χτύπημα της επάρατης φοροδιαφυγής.

«Τι ωραία», σκέφτηκα. «Δεν θα είμαστε υποχρεωμένοι να ζητάμε αποδείξεις και να αντικρίζουμε τα ξινισμένα μούτρα εκείνων που τις αποφεύγουν. Θα βγάζουμε την καρτούλα μας και θα πληρώνουμε, όπως όλοι οι πολιτισμένοι άνθρωποι του κόσμου».

Το άλλο πουλάκι:

Όχι τούτου, του άλλου!

Εννοώ των άλλων πολιτισμένων κρατών. Διότι, παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης, το σύστημα που θα εφαρμόζονταν από τη νέα χρονιά, δεν το είδαμε ακόμη. Κι ας μας έλεγαν ότι, στις επόμενες φορολογικές δηλώσεις, οι απλές αποδείξεις δεν θα υπολογίζονται στο «κτίσιμο» του αφορολόγητου.

Τι έγινε στην πράξη; Οι μόνοι οι οποίοι προμηθεύτηκαν τα απαραίτητα «μηχανάκια» για πληρωμή με κάρτες ήταν κάτι πολυκαταστήματα ή κάτι παραρτήματα αλυσίδων, τα οποία, έτσι κι αλλιώς, σου έκοβαν πάντοτε αποδείξεις.

Εκείνοι που έπρεπε να μπουν σε ένα τέτοιο σύστημα, «γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και άλλες κατηγορίες επαγγελματιών» είναι ακόμη απ’ έξω. (Τα εισαγωγικά τα χρησιμοποίησα επειδή πήρα τις κατηγορίες από σχετικό δημοσίευμα που αναφερόταν σε δηλώσεις του υπουργείου. Μην κατηγορηθώ ότι έχω κάτι εναντίον των συγκεκριμένων επαγγελματιών.)

Πού βρισκόμαστε τώρα;

Πριν σας το πω αυτό, επιτρέψτε μου να κάνω μερικές παρατηρήσεις. Στην αρχή ακούσαμε το επιχείρημα ότι ένα τέτοιο σύστημα είναι πολύ δύσκολο να «στηθεί».

Χρειάζεται δηλαδή όχι μόνο πολιτική βούληση (η οποία πρέπει να θεωρείται δεδομένη), αλλά και ένας χρόνος ώστε να εγκατασταθούν τα απαραίτητα λογισμικά, να δούμε πώς θα λειτουργούν, να γίνει η σύνδεσή τους με τις βάσεις δεδομένων του υπουργείου Οικονομικών…

Αυτό, βέβαια, σε τίποτε δεν εμπόδιζε την κυβέρνηση (της οποίας η βούληση πρέπει να θεωρείται δεδομένη) να προχωρήσει στην προεργασία, δίνοντας, ας πούμε, τον χρόνο να προμηθευτούν όλοι τέτοια «μηχανάκια» και ας μην είναι ακόμη online με τις εφορίες.

Θα κατανοούσαμε όλες αυτές τις δικαιολογημένες… δικαιολογίες, αν το τελευταίο διάστημα δεν δεχόμασταν έναν πραγματικό βομβαρδισμό από διαφημίσεις με σχετικές εφαρμογές.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Η τεχνολογία έχει ξεφύγει!

Στη μία διαφήμιση, ο ένας μεταφέρει χρήματα στον λογαριασμό της φίλης του μέσω κινητού! Στην άλλη, κάποιος πληρώνει τους λογαριασμούς του μόνο με το δαχτυλικό του αποτύπωμα! Σε μια τρίτη, ακόμα και οι καφέδες πληρώνονται με ένα πέρασμα του τηλεφώνου πάνω από την ταμειακή μηχανή…

Πώς είναι δυνατόν να έχουν ξεφυτρώσει τόσες και τόσο απίθανες εφαρμογές και το κράτος να σκέφτεται ακόμη πώς θα εγκαταστήσει σύστημα πληρωμών με κάρτες; Γιατί αυτό… σκέφτεται! Ακόμη!

Και προτίθεται να καταθέσει σχετικό νομοσχέδιο. Για να πετύχει όμως αυτό το… σχέδιο, πρέπει, λέει, να συνδεθούν όλοι με το σύστημα. Και να… υποχρεωθούν, σταδιακά, παρακαλώ, να εγκαταλείψουν το σύστημα των χειρόγραφων αποδείξεων.

Θα πρέπει όμως, ξαναλέει, να δοθούν και κίνητρα στους πολίτες να ζητούν αποδείξεις, αφού και πάλι θα ισχύει το πολύ γνωστό σε όλους μας «τόσο με απόδειξη και τόσο (αισθητά λιγότερο) χωρίς».

Ψάχνονται, λοιπόν, ακόμη, στο υπουργείο Οικονομικών. Εν των μεταξύ, τα πρόστιμα για όσους δεν εκδίδουν αποδείξεις είναι, μαθαίνω, τόσο αστεία, που αποτελούν μάλλον κίνητρο για φοροδιαφυγή, παρά φόβητρο.

Τι να πω; Τουλάχιστον ας γίνει μια αρχή, ας υποχρεωθούν να βάλουν όλοι τέτοιες μηχανές, ώστε εμείς που θέλουμε να παίρνουμε αποδείξεις να μην ερχόμαστε σε –άκουσον, άκουσον- δυσάρεστη θέση. Να λέμε απλώς ότι δεν κουβαλάμε μετρητά και θα πληρώσουμε με κάρτα.

Λέτε να περιμένουμε καιρό;

Μηχανάκια!