170615 ΜΠΙΝΕΛΙΔΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Άλλη μια απόδειξη!

Καθημερινά αυξάνουν οι αποδείξεις πως εμείς οι Έλληνες είμαστε ένα πολύ σπάνιο έθνος και πως έχουν απόλυτο δίκιο όλοι εκείνοι που μας ζηλεύουν, μας μισούν και θέλουν το κακό μας.

Ξέρετε πολύ καλά πως, όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες, κάποιοι άλλοι έτρωγαν βαλανίδια, συνήθεια βέβαια που, στις μέρες μας, επανέρχεται μέσω των -πολύ της μόδας- σούπερφουντς.

Εκείνο που συνήθως ξεχνάμε είναι το γεγονός πως, όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, οι Πυραμίδες ήταν ήδη δύο χιλιάδων ετών (και βάλε)! Αυτές όμως δεν πιάνονται, αφού στο κτίσιμό τους έβαλαν το χεράκι τους και κάποιοι εξωγήινοι.

Εξάλλου, τι είναι οι Πυραμίδες μπροστά στους Παρθενώνες; Εκείνο που εντυπωσιάζει σ’ αυτές είναι το μέγεθός τους, πράγμα που είναι μια καθαρή «αμερικανιά». Εμείς οι Έλληνες ποτέ δεν δώσαμε σημασία στο μέγεθος, αλλά στο «μέτρο».

Γι’ αυτό και θεωρούμε ξενόφερτες συνήθειες και χωρίς καμιά ουσία κάτι προσπάθειες εντυπωσιασμού όπως «η μεγαλύτερη λαγάνα του κόσμου», «χίλιοι χορωδοί για τον Μίκη Θεοδωράκη», ή «σημαία εκατόν είκοσι τετραγωνικών μέτρων (χωρίς τους βοηθητικούς χώρους)»!

Έχω την αίσθηση ότι, την ώρα που σας τα λέω όλα αυτά κάποιοι με βρίζουν, όμως γι’ αυτό ακριβώς το χαρακτηριστικό της φυλής θέλω να σας μιλήσω. Χαρακτηριστικό που, όπως είπα πριν, δείχνει για άλλη μια φορά την ανωτερότητά της.

Το ξέρατε ότι οι άνθρωποι που βρίζουν είναι πιο ευφυείς και έχουν μεγαλύτερη αίσθηση του χιούμουρ; Ναι, του χιούμουρ, σε πτώση Γενική. Κλίνεται, καθότι ελληνική λέξη, όπως τόσες άλλες που δεν γνωρίζουμε.

Πρόκειται για αντιδάνειο που προέρχεται από τη φράση «μόριον Χίου», με αναστροφή και αποκοπή… Χίουμορ(ιον). Η φράση απαντάται, στα Βυζαντινά χρόνια, μόλις δηλαδή οι άλλοι είχαν κατέβει από τα δέντρα.

Υπονοούσε κάτι μικρό που προκαλεί γέλιο και, κατ’ επέκταση, το σύντομο αστείο. Ας με συγχωρήσουν οι φίλοι μου οι Χιώτες που αποκαλύπτω μια ετυμολογική προσέγγιση που προσπαθούσαν να κρατήσουν μυστική -άγνωστο γιατί.

Λέγαμε, λοιπόν, ότι (το διαβάζω όπως ακριβώς το βρήκα δημοσιευμένο) «εκείνοι που βρίζουν πολύ είναι ευφυείς, έχουν χιούμορ και είναι πιο έξυπνοι σύμφωνα με τους ψυχολόγους». Και ευφυείς και πιο έξυπνοι!

Το άλλο πουλάκι:

Από πού προκύπτει κάτι τέτοιο;

Φυσικά, από μια έρευνα! Έρευνα από εκείνες που μας κάνουν να αισθανόμαστε περήφανοι και να στεκόμαστε γεμάτοι θαυμασμό, αλλά και απορία, μπροστά σε επιστήμες όπως η ψυχολογία.

Εμείς τα συνηθισμένα πουλάκια, όπως και οι συνηθισμένοι άνθρωποι, μπορεί να ακούμε επιστήμη και να φανταζόμαστε κάτι απόμακρο, όμως η πραγματική επιστήμη, όπως κάθε τι αξιόλογο, είναι στη βάση της απλή.

Ακούστε τι σκέφτηκαν οι ψυχολόγοι ερευνητές: Έβαλαν κάποιους ανθρώπους να πουν όσο περισσότερες βρισιές μπορούσαν μέσα σε ένα λεπτό της ώρας. Στη συνέχεια, τους έβαλαν να αναφέρουν και όσο περισσότερα ζώα τους έρχονταν στον νου.

Το αποτέλεσμα ήταν να αποδειχθεί πως οι άνθρωποι που βρίζουν περισσότερο «είναι εύγλωττοι, εκφραστικοί και έχουν μεγαλύτερο λεξιλόγιο». Και κάπου εδώ η επιστήμη συναντά τον… ελληνισμό.

Διότι, αν δεχθούμε τα αποτελέσματα της έρευνας -και γιατί να μην τα δεχθούμε άλλωστε;- τότε οι πλέον εύγλωττοι, εκφραστικοί και με πλούσιο λεξιλόγιο άνθρωποι πρέπει να είναι οι έλληνες οδηγοί!

Ίσως οι ίδιοι να μην το καταλαβαίνουν, όμως αυτό ισχύει. Και για απόδειξη θα σας πω την ιστορία ενός φίλου, όταν θέλησε να βάλει το νήπιο κοριτσάκι του για πρώτη φορά στην αγκαλιά του και να του δώσει να κρατήσει το τιμόνι.

Εννοείται χωρίς να κινείται το αυτοκίνητο! Είπαμε, «και ευφυείς». Θα μιλήσουμε στη συνέχεια γι’ αυτό. Μόλις, λοιπόν, το κοριτσάκι έπιασε στα χέρια του το τιμόνι, άρχισε να φωνάζει την ελληνικότατη και παγκοσμίως γνωστή λέξη με τα τρία άλφα.

Τότε συνειδητοποίησε με τρόμο ο φίλος πως, στο μυαλό του μικρού παιδιού, τιμόνι και βρισιά είχαν ταυτιστεί. Έκτοτε φρόντιζε να συγκρατείται όταν είχε ανήλικους συνεπιβάτες. Ματαίως!

Για να μην αφήνουμε όμως και εκκρεμότητες, να πούμε ότι το επιστημονικό πείραμα στο οποίο αναφερθήκαμε συνεχίστηκε με συμπλήρωση τεστ IQ, όπου αποδείχθηκε ότι οι υβριστές είχαν καλύτερες επιδόσεις.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Όχι, οι ερευνητές δεν συμπλήρωσαν το τεστ.

Επίσης θέλουμε να επισημάνουμε την προσοχή σας σε μια λεπτομέρεια που δεν αναφερόταν στο δημοσίευμα: Το ότι αυτοί που βρίζουν είναι πιο έξυπνοι δεν σημαίνει πως, άμα αρχίσετε τα μπινελίκια θα γίνετε σαΐνια.

Δεν ξέρω τι θυμόσαστε από τα μαθηματικά για τις αναγκαίες και τις ικανές συνθήκες, όμως θα σας το πω απλά για να γίνει κατανοητό. Το ότι ξοδεύει κάποιος, χωρίς να το πολυσκεφτεί, χρήματα (μπορεί να) δείχνει ότι του περισσεύουν.

Αυτό δεν σημαίνει ότι, άμα αρχίσουμε να σκορπάμε τα λεφτά μας δεξιά κι αριστερά, θα καταφέρουμε να… μας περισσεύουν. Θα κλείσουμε όμως με ένα ακόμη ενδιαφέρον επιστημονικό συμπέρασμα, σχετικά με το χιούμορ.

Όσοι βρίζουν φαίνονται πιο αστείοι, λένε οι ερευνητές. Η συμπεριφορά των ανθρώπων επηρεάζεται από τη νευρολογική κατάσταση, τους ψυχολογικούς περιορισμούς και τις κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες.

Έτσι, μια ιστορία γίνεται πιο αστεία όταν χρησιμοποιούνται βρισιές. «Φέρνει τους άλλους προ εκπλήξεως, γιατί ακούνε λέξεις που θεωρούνται ταμπού και τους κάνουν να γελάνε».

Ίσως αυτό να είναι το «επιστημονικό δεδομένο» πάνω στο οποίο στηρίζονται πολλοί έλληνες θεατρικοί συγγραφείς και σεναριογράφοι. Δεν σκέφτονται όμως ότι οι έρευνες αυτές γίνονται σε άλλους λαούς.

Για μας -το είπαμε- οι λέξεις αυτές δεν θεωρούνται ταμπού, ούτε μας προκαλούν κάποια έκπληξη!

Οπότε;

Έχετε χάρη που μας ακούνε και μικρά παιδιά!