170615 ΕΚΔΗΛΩΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Εκδηλώσεις, εκδηλώσεις…

Καθώς το καλοκαίρι προχωρά –τουλάχιστον ημερολογιακά- και κλείνουν τα Σχολεία, ολοένα και περισσότερες εκδηλώσεις προγραμματίζονται και υλοποιούνται στην πόλη μας. Από «σουβλάκια» Συλλόγων Γονέων, μέχρι… προβολές θερινού κινηματογράφου.

Συζητούσαμε το θέμα, όταν προέκυψαν καναδυό ζητήματα, για τα οποία τα έχουμε μιλήσει και άλλοτε, δεν βλάπτει όμως να το ξανακάνουμε. Το πρώτο έχει να κάνει με τον σεβασμό στους γείτονες.

Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί τις δικές μας εκδηλώσεις, αν δεν το επιθυμεί ο ίδιος. Είναι θέμα πολιτισμού ο στοιχειώδης σεβασμός στους γείτονες. Και αυτός μπορεί να εκδηλωθεί με πολλούς τρόπους.

Εκτός από το να τηρούμε τις ώρες κοινής ησυχίας, θα πρέπει οπωσδήποτε να τους ειδοποιούμε για το είδος της εκδήλωσης και τη διάρκειά της, ώστε να παίρνουν τα μέτρα τους. Εννοείται ότι μπορούμε και να τους προσκαλούμε…

Μια και μιλήσαμε όμως για ώρες κοινής ησυχίας, δεν νομίζετε κι εσείς ότι πρέπει να σεβόμαστε κάπως περισσότερο και τις… ώρες κοινής φασαρίας; Αυτό το θέμα με τα αυτοκίνητα που γυρνούν τις γειτονιές και διαλαλούν διάφορες εκδηλώσεις κάποτε πρέπει να σταματήσει.

Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι, την σήμερον ημέρα, υπάρχουν πολίτες που περιμένουν να ενημερωθούν για την «λαϊκοποντιακή βραδιά» τού τάδε συλλόγου από το μεγάφωνο που θα περάσει (και θα ξαναπεράσει και θα ξαναπεράσει…) από τη γειτονιά τους;

Αφήνουμε τους διάφορους μανάβηδες που καταφτάνουν από τα πέρατα του κόσμου, αφήνουμε τους παλιατζήδες ή όλους τους άλλους που δεν μπορούν να κάνουν γνωστά τα προϊόντα τους με άλλον τρόπο…

Αφήνουμε και την ενημέρωση για τις διακοπές νερού που εξακολουθούν να γίνονται με τον κλασικό τελάλη και που μαζί με όλους τους παραπάνω συνθέτουν ένα ρεπερτόριο που πολύ σωστά μία φίλη ονομάζει «η μάστιγα του καλοκαιριού»!

Σήμερα υπάρχουν πολύ πιο σύγχρονοι, πιο ανέξοδοι και, κυρίως πολύ πιο φιλικοί προς το ηχητικό περιβάλλον, τρόποι να ενημερώνονται οι πολίτες για οτιδήποτε, εκτός φυσικά από τις «γαρδένιες από το Πήλιο» ή από τα «κεράσια Γαζώρου».

Αρκετά όμως με τον καλοκαιρινό «σαματά». Ας περάσουμε να δούμε τα άλλα θέματα που απασχόλησαν την κουβέντα μας, με αφορμή πάντα τις εκδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα αυτή την εποχή και όχι μόνο.

Το άλλο πουλάκι:

Εσείς πάτε σε εκδηλώσεις;

Εμείς ακόμη συνεχίζουμε, έχουμε όμως κάποιον στην παρέα που σταμάτησε να παρακολουθεί, επειδή, όπως λέει, δεν του αρέσει να βλέπει τη φάτσα του στο φέισμπουκ. Ασφαλώς μια τέτοια θέση χρειάζεται μεγαλύτερη ανάλυση.

Ας το δούμε συνολικά. Έχουνε γίνει μεγάλες κινητοποιήσεις, προκειμένου να μην υπάρχουν ή να μην χρησιμοποιούνται σε κοινόχρηστους χώρους κάμερες που καταγράφουν την παρουσία πολιτών.

Γιατί; Διότι (υποτίθεται ότι) η παρουσία κάποιου σε έναν συγκεκριμένο χώρο θεωρείται προσωπικό δεδομένο και δεν μπορεί να καταγράφεται ή να δημοσιοποιείται χωρίς την άδειά του.

Σας θυμίζω ότι, με βάση κάποιο τέτοιο σκεπτικό, υπάρχουν στους δρόμους κάμερες και εξοπλισμός εκατομμυρίων που παραμένουν σε αχρηστία, ενώ θα κατέγραφαν μόνον εκείνους που παρανομούν και υπερβαίνουν το όριο ταχύτητας.

Ερχόμαστε, λοιπόν, εμείς, οι ευαίσθητοι πολίτες, και δεχόμαστε ή ανεχόμαστε να μας καταγράφει «ο πάσα εις» και μάλιστα να βγάζει την καταγραφή αυτή σε δημόσια θέα, μέσω τού φέισμπουκ. 

«Δεν θέλω, ρε κύριε»!

Εγώ μπορεί να ήρθα σε μια εκδήλωση, δεν έχω καμιά όρεξη όμως να με βλέπει ο καθένας πώς κάθομαι, αν παρακολουθώ προσεκτικά, με ποιους είμαι, τι φοράω…

Αν εσύ θέλεις να καταγράψεις και να δημοσιοποιήσεις την παρουσία σου εκεί, βγάλε τον εαυτό σου και ανέβασέ τον όπου γουστάρεις. Εγώ δεν θέλω ούτε να με ανεβάζουν, ούτε να με κατεβάζουν, ούτε τίποτα.

Θα μου πείτε «δημόσια εκδήλωση είναι, προφανώς δεν παραβρίσκεσαι εκεί… κρυφά». Δεν έχει καμία σημασία. Άλλο να το ξέρουν όσοι επίσης συμμετέχουν και άλλο να το βλέπει ο καθένας που κάθεται στο σπίτι του.

Νομίζω πως πρέπει να αρχίσει να γίνεται από τους υπεύθυνους κάθε διοργάνωσης μια υπενθύμιση, όπως για παράδειγμα για να κλείνουμε τα κινητά μας τηλέφωνα. Είναι θέμα στοιχειώδους σεβασμού του άλλου:

«Παρακαλούμε, αν κάποιος επιθυμεί να ανεβάσει φωτογραφίες (ή βίντεο) από την εκδήλωση, να ζητά την άδεια όσων φαίνονται σ’ αυτές. Ή, ακόμη καλύτερα, ας φαίνεται μόνο ο ίδιος».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Πάμε και σε ένα ακόμη θέμα.

Εμείς το έχουμε ξαναπεί, μια και το έφερε όμως η κουβέντα για τις εκδηλώσεις, καλό είναι να το θυμηθούμε. Είναι σωστό να γίνονται εκδηλώσεις στην κεντρική πλατεία της πόλης;

Και εννοώ από πολιτικές, μέχρι κάθε είδους εκδηλώσεις, στις οποίες συμμετέχουν καμιά πενηνταριά άνθρωποι. Γιατί να δεσμεύεται ένας δημόσιος χώρος, ο κατ’ εξοχήν δημόσιος χώρος της πόλης;

Προφανώς η… παράδοση ξεκίνησε από τις μεγάλες προεκλογικέ συγκεντρώσεις, καθώς δεν υπήρχε άλλος χώρος πρόσφορος (ή έτσι πίστευαν οι διοργανωτές) για να τις φιλοξενήσει. Αυτές όμως γινόταν μία στο τόσο.

Σήμερα, μας έχει μείνει το συνήθειο να παραχωρείται η πλατεία σε όποιον επιθυμεί να κάνει αισθητή την παρουσία του στους Δραμινούς, ιδιώτη ή συλλογικό φορέα, χωρίς όμως να έχει και την ανάλογη συμμετοχή.

Πέντε άνθρωποι, μικρόφωνα, μεγάφωνα και… «πάρε κόσμε». Ξέρω τον αντίλογο. Αν δεν δοθεί η πλατεία, που «ανήκει» σε όλους τους πολίτες, τότε πού θα γίνονται αυτές οι εκδηλώσεις;

Προτάσεις υπάρχουν, όμως δεν θέλω να κάνω υποδείξεις. Ας αρχίσουμε να συζητάμε το αν θα ήταν καλύτερα να αποδεσμευτεί η πλατεία και μετά θα βρεθούν εναλλακτικές λύσεις.

Μια γνώμη λέμε!

 Το καλοκαιράκι με τα καλά του!