ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

170919 ΛΙΠΑΡΟΝ

Το ένα πουλάκι:
Αυτή κι αν είναι είδηση!

Σας έχω πει πολλές φορές να διαβάζετε τα ΧΡΟΝΙΚΑ για να ενημερώνεστε σωστά. Κι όταν λέω να τα διαβάζετε, εννοώ να τα… ξεκοκαλίζετε, όπως έλεγαν οι παλαιότεροι, που ήταν και λάτρεις την έντυπης ενημέρωσης.

Την περασμένη εβδομάδα, για παράδειγμα, πήρε το μάτι μου μια είδηση που, κανονικά, θα έπρεπε να είναι πρωτοσέλιδο. Τι να κάνουμε όμως, η αρχισυνταξία είχε διαφορετική άποψη κι έτσι στην πρώτη σελίδα διαβάζαμε για τον πόλεμο στην τοπική Νέα Δημοκρατία.

Σιγά την είδηση. Από τότε που θυμάμαι εγώ τον (πολιτικό) εαυτό μου, πόλεμος μαίνεται σε όλες τις τοπικές οργανώσεις όλων των κομμάτων. Απλώς δεν βγαίνει κάθε φορά στην επιφάνια, για ευνόητους λόγους.

Κατά μια παράξενη σύμπτωση, αυτοί οι πόλεμοι φουντώνουν κάθε φορά που κάποιο κόμμα πλησιάζει στην κατάκτηση της εξουσίας. Τότε βγαίνουν στον αφρό οι προσωπικές διαμάχες που κάθε άλλο από πολιτική αντιπαράθεση θυμίζουν.

Σιγά μην διαφωνούν για την ιδεολογία του κόμματος ή την κατεύθυνση που αυτό θα ακολουθήσει μέσα στον πολιτικό χάρτη του τόπου. Για τις καρέκλες μαλώνουν συνήθως και για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην τοπική κομματική εξουσία.

Τι νόημα έχει, λοιπόν, να το συζητάμε εμείς οι απέξω, ή να το κάνουμε είδηση και μάλιστα πρωτοσέλιδη; Ενώ αυτό για το οποίο θα σας μιλήσω σήμερα αξίζει να το μάθει ο καθένας και να προσαρμόσει μάλιστα τη ζωή του ανάλογα.

Διαβάζω, λοιπόν, από την προτελευταία σελίδα των ΧΡΟΝΙΚΩΝ: «Μελέτη αθωώνει τα λιπαρά και δείχνει ότι συνδέονται με την μακροζωία»!!! Τρία θαυμαστικά. Δικά μου. Και θα αιτιολογήσω αμέσως αυτό το χουβαρνταλίκι.

Το πρώτο διότι μιλάμε για μια μεγάλη μελέτη που πραγματοποιήθηκε με όλα τα εχέγγυα του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, επομένως δύσκολα μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τα πορίσματά της.

Το δεύτερο επειδή τώρα μπορούμε χωρίς ενοχές να απολαμβάνουμε όλα εκείνα τα καταπληκτικά εδέσματα που θεωρούνταν απαγορευμένα, επειδή (τάχα) συνδέονταν με κινδύνους για την υγεία μας.

Το τρίτο επειδή επιτέλους αισθανόμαστε δικαιωμένοι. Διότι εμείς το λέγαμε πάντα. Μην ακούτε τις ανεύθυνες θεωρίες των δήθεν υγιεινιστών, που θέλουν να μας στρέψουν στη χορτοφαγία.  

Το άλλο πουλάκι:
Ελάτε να τα δούμε ένα προς ένα.

Η έρευνα έγινε, όπως όλες αυτές οι έρευνες, σε χαριτωμένα ποντικάκια, τα οποία μπήκαν σε ειδικά προγράμματα διατροφής, ανάλογα με την ομάδα στην οποία εντάχθηκαν. Για να μην σας κουράσω, περνάω κατευθείαν στα βασικά συμπεράσματα.

Ξεκινώ με την μεγάλη αύξηση, «13%, στο μέσο προσδόκιμο ζωής στα ποντίκια που ακολουθούσαν διατροφή πλούσια σε λιπαρά σε σύγκριση με εκείνα που ακολουθούσαν διατροφή με πολλούς υδατάνθρακες.

Στους ανθρώπους, αυτό θα μεταφραζόταν σε επτά ως δέκα χρόνια περισσότερης ζωής. Εξίσου σημαντικό είναι όμως το γεγονός ότι τα ποντίκια αυτά είχαν ποιότητα ζωής για μεγάλο διάστημα».

Αυτό το τελευταίο είναι και το πιο ενθαρρυντικό. Διότι άλλο να ζεις απλώς περισσότερα χρόνια και άλλο να έχεις ένα επίπεδο ζωής πολύ καλύτερο και με πιο ισχυρά θωρακισμένη υγεία.

«Όπως φάνηκε», λένε οι ερευνητές, «η κετογονική δίαιτα αύξησε σημαντικά το μέσο προσδόκιμο ζωής των ποντικιών ενώ παράλληλα βελτίωσε τη μνήμη τους και τις κινητικές λειτουργίες τους (δύναμη και συντονισμός κινήσεων) και απέτρεψε την αύξηση των επιπέδων δεικτών φλεγμονής που συνδέονται με την ηλικία».

Τι σας θυμίζουν όλα αυτά; Εμένα κάτι καταπληκτικούς γέροντες που, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία, απολαμβάνουν χωρίς καμιά ενοχή τα αλλαντικά, τα κοψίδια και τα κοκορέτσια και τους βλέπεις να χαίρουν άκρας υγείας.

Άνθρωποι με όρεξη για ζωή, που αγαπούν το καλό κρασί και τη διασκέδαση και το μυαλό τους δουλεύει καλύτερα από των νέων. Σε αντίθεση με άλλους που το έχουν ρίξει από μικροί στα υγιεινά.

Και τους βλέπεις να είναι κινούμενες μιζέριες. Όλες οι συζητήσεις τους στρέφονται γύρω από το τι «πειράζει» στην υγεία και δεν βλέπουν πως ο μεγαλύτερος εχθρός της είναι να αγχώνεσαι συνέχεια για το… πώς θα ζήσεις υγιεινά.

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Εμείς το υποστηρίζαμε πάντα.

Δεν ήμασταν από εκείνους που έλεγαν «α, ρε Θεέ, πήγες κι έβαλες όλες τις βιταμίνες και τα θρεπτικά συστατικά στα φρούτα και στα χόρτα κι όχι στα σουβλάκια και τα παγωτά»!

Εμείς ακολουθούσαμε τη «μυστική συνταγή» ενός σοφού γέροντα που έλεγε να τρως ό,τι σου κάνει κέφι και ό,τι έτρωγαν οι γονείς σου. Εννοείται με μέτρο -κι εδώ βρίσκεται όλο το μυστικό της «συνταγής».

Κατηγορούσε όλους εκείνους που κάθονταν στο τραπέζι λες και βρίσκονταν μπροστά σε ράφι φαρμακείου και πίσω από κάθε τροφή έβλεπαν τι κάνει καλό και τι βλάπτει στη υγεία. Ανάλογα, φυσικά, και με τη μόδα κάθε εποχής.

Διότι, αυτοί που τα παρακολουθούσαν έβλεπαν πως, κάθε λίγα χρόνια, άλλαζαν τα «επιστημονικά δεδομένα». Μόδες έρχονταν και παρέρχονταν οδηγώντας τους υγιεινιστές κάθε φορά στο να κυνηγούν κάποιες και να εξορκίζουν άλλες τροφές.

Εδώ πάει αυτό με τους γονείς (σου). Δεν είναι δυνατόν να πέρασαν όλη τη ζωή τους τρώγοντας ελαιόλαδο και ζωικές τροφές πλούσιες σε λιπαρά και εσύ να θέλεις να τραφείς υγιεινά με λάδι σόγιας και γιαούρτι 0%.

Τώρα ήρθε η επιστήμη με το μέρος μας. Όμως να είστε βέβαιοι πως οι καχύποπτοι και οι κολλημένοι πάλι δεν θα πειστούν· κακό του κεφαλιού τους.
Εμείς ας το γιορτάσουμε όπως αξίζει.
 Στη σούβλα! 

Δεν υπάρχουν σχόλια: