180319 ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΜΕΝΟΝ-1

Το ένα πουλάκι:

«Με γνωρίζεις, κυρά μου;»

Η φράση από μόνη της δείχνει, και προφανώς είναι, αγενής.

Παρένθεση: Δεν υπάρχουν αγενείς ή ευγενείς φράσεις, αλλά άνθρωποι που τις εκφέρουν· όμως αυτό είναι άλλο θέμα και θα το συζητήσουμε σε πιο κατάλληλη ευκαιρία. Κλείνει η παρένθεση.

Αγενής, ναι. Αλλά ο Νίτσε έλεγε ότι «με τους καμπούρηδες πρέπει να μιλάς καμπούρικα». Να τον αγνοήσουμε; Το έχουμε κάνει πολλές φορές. Κάνουμε το κορόιδο, κάνουμε πως δεν τρέχει τίποτε, δίνουμε τόπο στην οργή…

Βλέπετε όμως ότι κάποιοι δεν καταλαβαίνουν από ευγένειες και άλλα τέτοια καθωσπρέπει. Όχι μόνον συνεχίζουν, αλλά αποθρασύνονται περισσότερο (για να κάνουμε κι έναν πλεονασμό της προκοπής). 

Βλέπετε, υπάρχει πλέον η καταραμένη «δημοσιότητα», που δίνει στον καθένα την αίσθηση ότι έχει γίνει οπίνιον λίντερ, για να το πω όπως το λέμε στο χωριό μας. Δηλαδή καθοδηγητής της κοινής γνώμης!

Επειδή μπορεί και «ανεβάζει» την κάθε… παπαριά του σε ένα φέισμπουκ και βρίσκονται κάποιοι να πατήσουν ένα «λάικ», πίστεψε πως μπορεί όχι απλώς να διαμορφώνει την κοινή γνώμη, αλλά να επιβάλλει και τη δική του θέληση.

Σε πιάνει, λοιπόν, στο στόμα του, στο στόμα της εν προκειμένω, μια και μιλάμε για «κυρά», και αρχίζει και σου σούρνει ένα σωρό. Και, άντε, να ασχοληθεί με τη δουλειά σου, πάει κι έρχεται, αλλά με σένα τον ίδιο!

«Με γνωρίζεις, κυρά μου;»

Κάθεσαι και δημιουργείς ολόκληρο θέμα, κυριολεκτικά εκ του μηδενός, και ζητάς να με βάλουν στη θέση μου, να τιμωρηθώ, να χάσω τη δουλειά μου ή δεν ξέρω τι άλλο να μου κάνουν, για να ευχαριστηθείς;

Με ποιο δικαίωμα; Επειδή δεν σου άρεσε ή δεν συμφωνείς με κάτι που είπα ή έκανα; Και πώς είναι δυνατόν από κάτι τόσο μικρό να κρίνεις ολόκληρη την καριέρα μου και να ζητάς να τιμωρηθώ από τους ανωτέρους μου;

Θα καταλάβατε, βέβαια, ότι μιλώ για την ανάρτηση μιας μητέρας εναντίον της νηπιαγωγού του παιδιού της. Είναι μητέρα; Διότι άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κάποια εντελώς άσχετη.

Εν τέλει όμως δεν έχει και μεγάλη σημασία. Μιλάμε για κάποιον που θέλησε να κρίνει και να κατακρίνει τη δουλειά μιας επαγγελματία, βλέποντας κάτι που ήταν εντελώς αποσπασματικό.

Το άλλο πουλάκι:

Και τι ζήτησε;

Κάτι «αυτονόητο». Αυτό που ζητούν πάρα πολλοί άνθρωποι, όταν δουν κάτι που δεν ταιριάζει με τη λογική, την αισθητική ή τη νοοτροπία τους. Να τιμωρηθεί παραδειγματικά ο υπεύθυνος. Διαβάζω:

«Ο Διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να επέμβει και να επαναφέρει στην τάξη την νηπιαγωγό που ή κατάλαβε τι έκανε και το έκανε σκόπιμα ή δεν κατάλαβε θεωρώντας ότι δρα αντιρατσιστικά».

Βεβαίως, το συμπέρασμα έρχεται στο τέλος: «…προδίδοντας το φτωχό νοητικό της επίπεδο και την έλλειψη Εθνικής συνείδησης πράγμα απαράδεκτο για εκπαιδευτικό. Δεν ξέρω ποιο απ’ τα δυο με λυπεί περισσότερο».

Προσοχή, φίλοι μου!

Διότι είναι πολύ εύκολο να πέσουμε… στο ίδιο επίπεδο, να κάνουμε δηλαδή αυτό το οποίο σχολιάζουμε ως αρνητικό.

Επομένως, ας είμαστε ξεκάθαροι. Δεν κρίνουμε τη συγκεκριμένη μητέρα, αν είναι μητέρα, αλλά μας ενδιαφέρει η συμπεριφορά, της οποίας σχολιάζουμε ένα μόνο δείγμα· υπάρχουν πολλά, καθημερινά, γύρω μας.

Γι’ αυτό, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πήγε το παιδάκι στο σπίτι, με ένα «ποίημα», το οποίο θα έλεγε στη γιορτή της 25^ης Μαρτίου στο νηπιαγωγείο του. Το «ποίημα» ήταν προφανέστατα απόσπασμα από μεγαλύτερο «έργο».

Η μητέρα διαφώνησε με το περιεχόμενο. Ας δεχτούμε την καλύτερη εκδοχή, ότι δεν κατάλαβα περί τίνος πρόκειται. Τι έπρεπε να κάνει; Πώς έπρεπε να αντιδράσει; Σε ποιον να εκφράσει τη διαφωνία της;

Πολύ σωστά απαντήσατε. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έκανε, όμως σε λίγες ώρες «βούιζε» το διαδίκτυο από σχόλια εναντίον της νηπιαγωγού, κάτω από το απόσπασμα που δόθηκε στο νήπιο, ως ποίημα.

Για να καταλάβετε, αν ψάξετε για το θέμα στο διαδίκτυο, οι δύο πρώτες σελίδες που θα βρείτε να το «σηκώνουν» είναι ενός αγνώστου ιερέα από τη Θεσσαλονίκη (ο οποίος βρίσκεται, για άλλον λόγο, σε μεγάλη αντιπαλότητα με τον μητροπολίτη του) και του γνωστού… «στόχου».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Θέλετε δείγματα γραφής;

«Ἄν προστεθεῖ στό νοσηρό περιβάλλον τοῦ σχολείου καί ἡ ἀλόγιστη, ἑωσφορική καί νεοταξική προπαγάνδα ὑπέρ τῆς ὁμοφυλοφιλίας ἔχουμε ἕνα ἐκρηκτικό μίγμα.

Στίς χρωματικές ἀποχρώσεις τῶν gay pride πού ἐμπνέονται ἀπό τό παρδαλό δαιμόνιο τῆς βρωμερῆς ἁμαρτίας, παραπέμπει ἀκόμα καί αὐτό τό ἀπίστευτο περιστατικό σέ νηπιαγωγεῖο», λέει ο ιερέας. Και οι… στόχοι:

«Η Βρωμερή αυτή ανθελληνίδα που θέλει την σημαία μας Άσπρη κόκκινη πράσινη και κοραλί, σαν ουράνιο τόξο, ΚΑΜΙΑ ΛΕΣΒΙΑ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΑ θα είναι και ΖΗΤΑΜΕ από ΟΛΟΥΣ τους Ελληνόψυχους να ΔΙΑΔΩΣΟΥΜΕ και να την ΒΡΟΥΜΕ για να την ξεμπροστιάσουμε».

Εννοείται ότι κρατάμε ορθογραφία και σύνταξη. Συνεχίζουν οι απειλές:

«Και να την οδηγήσουμε ΜΠΡΟΣΤΑ στον Εισαγγελέα για αυτήν την ΠΡΟΣΒΟΛΗ στον Εθνικό μας Σύμβολο και την ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ που κάνει στα ΠΑΙΔΑΚΙΑ.

Κι αν δεν ιδρώσει το ΑΥΤΙ του Εισαγγελέας ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΆΤΣΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ να ξέρουν οι Έλληνες Γονείς από ποιον να προστατέψουν τα παιδιά τους!»

Είμαι απολύτως βέβαιος ότι η… διαμαρτυρόμενη μητέρα δεν ήθελε μια τέτοια εξέλιξη. Χάρη όμως στον τρόπο που επέλεξε να αντιδράσει, τα πράγματα πήραν έναν τέτοιο δρόμο. Είναι ευχαριστημένη;

Θα συνεχίσουμε όμως αύριο, επί της ουσίας.

Πώς μπορείς να γίνεις «στόχος»!