180502 ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Μιλήσαμε με τους οικολόγους.

Όχι τους δημοτικούς συμβούλους, γι’ αυτούς σας είπαμε χθες. Με τους άλλους, τα μέλη της Οικολογικής Κίνησης Δράμας. Τα οποία εξέφρασαν με πιο οργανωμένο τρόπο την αντίθεση πολλών πολιτών στην κοπή των δέντρων.

Ζητήσαμε να μας πουν τις εκτιμήσεις και τις εντυπώσεις τους από το Δημοτικό Συμβούλιο, όπου συζητήθηκε «προ ημερήσιας διάταξης» το θέμα. Αυτά που μας είπαν είναι πολύ ενδιαφέροντα και σας τα μεταφέρουμε.

Το πρώτο που σχολίασαν είναι η διακήρυξη των δημοτικών συμβούλων πως μπορεί να είναι «πιο οικολόγοι από πολλούς οικολόγους», όμως «σε πρώτη προτεραιότητα τοποθετούν τον άνθρωπο»:

«Λες και τέθηκε από κανέναν τέτοιο δίλημμα. Ή λες και οι φιλοπεριβαλλοντικές οργανώσεις αγωνίζονται για ένα καλύτερο περιβάλλον όχι για τους ανθρώπους, όχι για τα παιδιά μας, αλλά έτσι, γενικώς και αορίστως.

Γιατί, λοιπόν, πρέπει υποχρεωτικά να διαλέξουμε… “ανάμεσα στα δέντρα και τους ανθρώπους”; Γιατί δεν είναι δυνατόν να συνυπάρξουν αρμονικά, όπως γίνεται με το συγκεκριμένο είδος πλατάνου που το συναντάμε σε όλες τις ευρωπαϊκές πόλεις;

Το πόσο ψεύτικο όμως είναι αυτό το δίλημμα και πόσο υποκριτική όμως αυτή η στάση μπορεί να το καταλάβει κανείς ρίχνοντας μια ματιά στην πόλη. Βλέποντας, δηλαδή, κατά πόσο έχουν αντιμετωπιστεί όλα τα σχετικά προβλήματα.

Τι γίνεται με το θέμα της προσβασιμότητας; Μπορούν τα ΑΜΕΑ να περάσουν από όλα τα άλλα σημεία της πόλης και το μόνο που μένει απροσπέλαστο είναι το συγκεκριμένο πεζοδρόμιο;

Εδώ δεν μπορούν (δεν ενδιαφέρονται) να αδειάσουν τα πεζοδρόμια από τραπεζοκαθίσματα, πάγκους, κρεμάστρες, διαφημιστικές πινακίδες και όποια άλλη πρόχειρη ή μόνιμη κατασκευή εμποδίζει την κίνηση και τους ενόχλησαν τα πλατάνια;

Τι γίνεται με τη την ασφαλή κίνηση; Φταίνε τα πλατάνια που μια ηλικιωμένη κυρία χτύπησε στο συγκεκριμένο σημείο, ή μήπως το χάλι που έχουν γενικώς οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια της πόλης;

Γιατί δεν μας έφερε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος φωτογραφίες και από άλλες περιπτώσεις ατυχημάτων, αλλά και δυστυχημάτων, με πεζούς, ποδηλάτες και εποχούμενους μέσα στον αστικό ιστό, εξαιτίας της κατάστασης δρόμων και πεζοδρομίων;

Τι κάνουν οι οικολόγοι δημοτικοί σύμβουλοι, που κόπτονται για την υγεία των πολιτών, με το θέμα της τήρησης του αντικαπνιστικού νόμου στα μαγαζιά αρμοδιότητας του Δήμου; Εκεί γιατί δεν… προέχει ο άνθρωπος;»

Το άλλο πουλάκι:

Καλά δεν τα λένε;

Μας μίλησαν και για τον ρόλο των αντιδημάρχων και των εντεταλμένων συμβούλων. Οι οποίοι παρουσίασαν τους εαυτούς τους στο Δημοτικό Συμβούλιο σαν ήρωες, επειδή… κάνουν τη δουλειά τους.

«Άλλος είπε “έσβηνα φωτιές, χωρίς να δω κανέναν οικολόγο να βοηθά”, άλλος “έτρεχα νύχτα μέρα με τα χιόνια”, άλλος “ασχολούμαι συνεχώς με τα αδέσποτα”… Μα, αυτός ακριβώς δεν ήταν ο λόγος που ζήτησαν και πήραν την ψήφο των πολιτών;

Αν παραπονιούνται ή δυσανασχετούν, δεν έχουν παρά να παραιτηθούν. Αν, πάλι, τους πέφτει βαριά η δουλειά, δεν έχουν παρά να την οργανώσουν και να την προγραμματίσουν σωστά, ώστε να μην τρέχουν και δεν φτάνουν.

Είδατε κανένα μέλος της Οικολογικής Κίνησης να γκρινιάζει επειδή συμμετέχει στην πυρασφάλεια, καθαρίζει δρόμους και πάρκα από τα σκουπίδια, φυτεύει δέντρα και θάμνους, αγωνίζεται για την ανακύκλωση…

Για δουλειές, δηλαδή, που είναι στην αρμοδιότητα των συγκεκριμένων αντιδημάρχων;», μας ρώτησαν χαρακτηριστικά. «Όμως, αν δεν βλέπουμε αυτό που κάνουμε για την πόλη μας ως προσφορά, τότε καλύτερα να καθόμαστε στο σπίτι μας».

Τους ρωτήσαμε πώς κρίνουν και την πρεμούρα των δημοτικών συμβούλων να αποδείξουν ότι έχουν μεγάλη οικολογική ευαισθησία. Εκεί ανέλαβε να μας απαντήσει ένα από τα παλαιότερα μέλη της Οικολογικής Κίνησης:

«Στα τριάντα ένα χρόνια που είμαι στην Κίνηση, ξέρετε πόσους οικολόγους δημοτικούς συμβούλους έχω συναντήσει; Εκατοντάδες! Στη συντριπτική πλειονότητα, η ευαισθησία τους έχει ένα κοινό χαρακτηριστικό.

Εμφανίζεται απότομα την ημέρα που αποφασίζουν να κατεβούν ως υποψήφιοι και εξαντλείται αυτομάτως, μόλις χάσουν τις εκλογές ή πάψουν να είναι δημοτικοί σύμβουλοι. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον πολιτισμό.

Τους βλέπεις στις πρώτες σειρές πολιτιστικών εκδηλώσεων, όσο διαρκεί η θητεία τους. Πριν, κυρίως όμως μετά από αυτή, δεν πατάνε ούτε σε ένα θέατρο, σε μια συναυλία, μια ομιλία, κάτι που να θυμίζει πολιτισμό».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Να σας πούμε και τη δική μας γνώμη;

Η δημοτική αρχή, για άγνωστους λόγους, πήρε μια απόφαση την οποία μετά προσπάθησε να αιτιολογήσει, χρησιμοποιώντας κάθε λογής επιχειρήματα. Από την ασφάλεια των περαστικών, μέχρι… τους αμιαντοσωλήνες.

Βλέποντας όμως ότι η κοπή των πλατανιών δεν μπορεί να περάσει «απαρατήρητη» από τη δραμινή κοινωνία και θα έχουν μεγάλη πολιτική φθορά, προσπαθούν, εκ των υστέρων, να αποδείξουν ότι δεν γίνεται διαφορετικά.

Στο παιχνίδι αυτό θα επιχειρήσουν να αποσπάσουν και τη συγκατάθεση της Οικολογικής Κίνησης, την οποία κάλεσε ο Δήμαρχος να συμμετέχει στη επιτροπή που θα μελετήσει, κάτω από την πίεση του χρόνου, εναλλακτικές λύσεις. 

Εκεί χρειάζεται προσοχή! Λύσεις υπάρχουν και έχουν εφαρμοστεί σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στο Πάρκο της Αγίας Βαρβάρας, όπως είπε ο κύριος Στεφανίδης στο Δημοτικό Συμβούλιο. Αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση.

Αυτή πάλι, αν δεν υπάρχει, μπορεί να επιβληθεί από τους πολίτες. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και αυτό είναι σίγουρα… με το μέρος των πλατάνων.

 Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να… επιβληθούν!