121023 ΑΞΙΟΠΟΙΗΜΕΝΟ

Το ένα πουλάκι:

«Δεν διαπράττουν αδίκημα»!

Να μια φράση που ακούγεται ευχάριστα στα αφτιά του φορολογούμενου πολίτη, όχι όμως κάθε φορολογούμενου πολίτη.

Αυτό θα το καταλάβετε στη συνέχεια. Για την ώρα ακούστε ένα μεγαλύτερο τμήμα του κειμένου από το οποίο πήραμε την αρχική φράση:

«Το υπουργείο εξέτασε επισταμένα τα φορολογικά και ποινικά προβλήματα που συνδέονται με την αγορά πληροφοριών φορολογικού περιεχομένου για καταθέσεις κεφαλαίων φορολογουμένων στην Ελβετία.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα αυτής της εξέτασης, οι δραστηριοποιούμενοι κρατικοί λειτουργοί δεν διαπράττουν αδίκημα και τα αγορασμένα αποδεικτικά μέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη διαδικασία φορολόγησης και την αποδεικτική διαδικασία της ποινικής δίκης…»

Ωραίο;

Πολύ ωραίο για να είναι αληθινό. Πάρα πολύ ωραίο για να είναι… ελληνικό!

Διότι, όλο αυτό που ακούσατε δεν είναι παρά μια αναφορά του ομοσπονδιακού υπουργείου Οικονομικών προς το τοπικό υπουργείο της Ντίσελντορφ.

Η όλη δε ιστορία αφορά σε ένα CD που πωλήθηκε στις γερμανικές αρχές και περιείχε στοιχεία για καταθέσεις Γερμανών πολιτών σε ελβετικές τράπεζες.

Σας θυμίζει τίποτε;

Η υπόθεση έφτασε και στα δικαστήρια όπου αποφασίστηκε ότι η πρακτική αξιοποίησης των στοιχείων είναι νόμιμη, εφόσον δεν έχει ξεκινήσει από τους υπαλλήλους.

«Η εξέταση των στοιχείων έδειξε ότι αυτά ανταποκρίνονταν στην αλήθεια και στην πλειονότητα των περιπτώσεων αφορούσαν προσόδους από κεφάλαια που δεν είχαν δηλωθεί».

Οι Γερμανοί, λοιπόν, βρήκαν τρόπο να αξιοποιήσουν τα στοιχεία, που, επαναλαμβάνω, αγόρασαν πληρώνοντας 8 εκατομμύρια ευρώ.

Το άλλο πουλάκι:

Έχασαν;

Όχι, βέβαια. Διότι από την αξιοποίηση αυτών των στοιχείων το γερμανικό κράτος έβγαλε πάρα πολλά.

Το σημαντικότερο όφελος όμως είναι άλλο. Ακούστε την είδηση και θα καταλάβετε:

Μέσα σε 2,5 χρόνια αυξήθηκε από 562 σε 6.732 ο αριθμός των φορολογουμένων που… αυτομηνύθηκαν, προκειμένου να αποφύγουν την ποινική δίωξη για απόκρυφη φορολογητέας ύλης.

Αυτομηνύθηκαν. Το διανοείστε;

Σκεφτείτε τώρα λίγο τι έγινε και τι πρόκειται να γίνει στη δική μας χώρα με τις περίφημες λίστες που κυκλοφορούν από συρτάρι σε τσέπη και από εκεί σε θυρίδα, εδώ και χρόνια.

Ας δούμε όμως λίγο ένα νομικό θέμα, με τις περιορισμένες γνώσεις που έχουμε, όπως όλοι, πάνω στο θέμα.

Το δικαστήριο, λέει, δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει ως αποδεικτικό υλικό που αποκτήθηκε με παράνομο τρόπο.

Σωστό; Αφού το λέει ο νόμος, σωστό είναι. Από τα γυμνασιακά μας χρόνια όμως γνωρίζουμε όλοι ότι άλλο το γράμμα και άλλο το πνεύμα ενός νόμου.

Τι εννοώ. Ο νόμος προέβλεψε αυτό το πράγμα, περί απαγόρευσης αξιοποίησης υλικού που αποκτήθηκε με παράνομο τρόπο, προκειμένου να προστατέψει τους πολίτες από ένα σωρό… βάσανα.

Κυριολεκτικά το λέω.

Ο νομοθέτης είχε στο νου του περιπτώσεις που θα μπορούσε, ας πούμε, κάποιος να ομολογήσει ένα έγκλημα μετά από βασανιστήρια στα οποία υποβλήθηκε από τους ανακριτές του.

Ε, αυτή η ομολογία, που αποκτήθηκε με παράνομο τρόπο, αφού ο βασανισμός κρατουμένων απαγορεύεται, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο δικαστήριο.

Άρα, δεν έχει νόημα να προσπαθήσει κάποιος να την αποσπάσει.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Αυτό συμβαίνει με τις λίστες;

Έστω ότι τα στοιχεία αποκτήθηκαν με μη νόμιμο (άρα παράνομο) τρόπο. Είναι κακό να χρησιμοποιηθούν από το κράτος, προκειμένου να εντοπιστούν και να ερευνηθούν περιπτώσεις παράνομου και αφορολόγητου πλουτισμού;

Είναι, λέει ο νόμος.

Διότι δεν μπορούν (δεν επιτρέπεται) να αποδείξουν τίποτε.

Ωραία. Ας αφήσουμε όμως την απόδειξη κι ας αξιοποιήσουμε τα στοιχεία, ώστε να ψάξουμε και να βρούμε αποδείξεις από μόνοι μας.

Δηλαδή πόσο πιο νόμιμο είναι να αξιοποιεί το ΣΔΟΕ ένα ανώνυμο τηλεφώνημα, μια καταγγελία ότι ο τάδε, ας πούμε, γιατρός παίρνει φακελάκια ή ο τάδε, ας ξαναπούμε έμπορος δεν κόβει αποδείξεις.

Ε, ας τη δώσουν αυτή τη λίστα σε κάποιον φιλότιμο πολίτη και έντιμο φορολογούμενο κι ας αρχίσει αυτός να τηλεφωνεί και να κάνει ανώνυμες καταγγελίες για τα πρόσωπα που αναγράφονται σ’ αυτήν.

Από εκεί και πέρα ανοίγει ο δρόμος.

Τώρα, θα μου πείτε, πού να βρούμε έναν τέτοιο πολίτη. Σωστό κι αυτό. Διότι ο άλλος που «καρφώνει» ανώνυμα δεν το κάνει (ανώνυμα) επειδή φοβάται μην τον μάθει ο «καρφωμένος», αλλά επειδή φοβάται μη σηκωθεί από το τηλέφωνο ο εφοριακός και τον επισκεφθεί για να τα πουν από κοντά (αν με εννοείτε.)

Έτσι δε και δώσουν το δικαίωμα «αυτομήνυσης» προκειμένου να γλιτώσουν τις ποινικές διώξεις, τότε τα πουλάκια θα αρχίσουν να έρχονται μόνα τους στο κλουβάκι!

Οι Γερμανοί μάς έδειξαν τον τρόπο.

Μετά σου λέει να μας κυβερνήσουν Γερμανοί!