Το
ένα πουλάκι:
Τέρμα οι συμβουλές.
Σήμερα θα σας δώσουμε κάποια
στοιχεία κι εσείς αξιολογήστε τα όπως θέλετε, κάντε τις εκτιμήσεις σας και
πάρτε όποιες αποφάσεις αγαπάτε.
Θα έχετε σίγουρα ακούσει ότι
ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και ανάπτυξης, ο γνωστός σε όλους μας
ΟΟΣΑ, διεξάγει κάθε τρία χρόνια κάποιους διαγωνισμούς, ως μέρος του Διεθνούς Προγράμματος
Αξιολόγησης Μαθητών (PISA).
Στους διαγωνισμούς αυτούς
εξετάζονται 15χρονοι μαθητές, από οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες, ως προς την
κατανόηση γραπτού κειμένου, καθώς και την ικανότητά τους να χρησιμοποιούν τις
γνώσεις που απέκτησαν στα μαθηματικά, τη φυσική και τις άλλες επιστήμες,
προκειμένου να λύσουν κάποια προβλήματα της πραγματικής ζωής.
Θα έχετε σίγουρα ακούσει
επίσης ότι στους διαγωνισμούς αυτούς αριστεύουν χώρες όπως η Συρία, η
Σιγκαπούρη, αλλά και η Φιλανδία, ενώ εμείς και οι ΗΠΑ δεν τα πάμε και τόσο
καλά.
Βεβαίως έχουμε πάντοτε
έτοιμες τις εξηγήσεις και τις δικαιολογίες, όμως αυτά τα πράγματα δεν
ερμηνεύονται έτσι, διά γυμνού οφθαλμού ή με την προσωπική εμπειρία του καθενός.
Χρειάζονται συστηματικές
έρευνες και καλή ανάλυση των δεδομένων.
Πραγματοποιήθηκε, λοιπόν, μια
τέτοια έρευνα, αρχικά σε 4 χώρες και στη συνέχεια σε άλλες 17, κατά την οποία
πάρθηκαν συνεντεύξεις από 5000 γονείς σχετικά με τον τρόπο που ανατρέφουν τα
παιδιά τους.
Στη συνέχεια, οι απαντήσεις
των γονέων συγκρίθηκαν με τα αποτελέσματα των εξετάσεων του PISA, το οποίο δημοσίευσε και τα τρία
κυριότερα ευρήματα της έρευνας.
Σας τα παρουσιάζουμε:
Πρώτον.
Οι 15χρονοι μαθητές των
οποίων οι γονείς διάβαζαν συχνά βιβλία μαζί τους, όταν εκείνα πήγαιναν στην
πρώτη δημοτικού, εμφάνιζαν σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα από τα παιδιά των
οποίων οι γονείς διάβαζαν μαζί τους σπάνια ή καθόλου.
Δεύτερον, που προλαβαίνει και
κάποιες ενστάσεις σας.
Το πλεονέκτημα των παιδιών
των οποίων οι γονείς τους τους διάβαζαν βιβλία κατά τα πρώτα μαθητικά τους
χρόνια είναι προφανές, ανεξαρτήτων κοινωνικοοικονομικής προέλευσης των
οικογενειών.
Το
άλλο πουλάκι:
Το πιάσατε;
Διότι, συχνά, λέμε πως οι επιδόσεις
των παιδιών στο σχολείο είναι συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης και του
«μορφωτικού κεφαλαίου» που παίρνουν από την οικογένειά τους.
Να όμως που και φτωχός να
είσαι και άνεργος, και χωρίς υψηλή μόρφωση σίγουρα μπορείς να βρεις το χρόνο να
διαβάσεις ένα παιδικό βιβλίο με το παιδί σου, ακόμη και δανεισμένο από τη
σχολική ή την δημοτική βιβλιοθήκη.
Υπάρχει κι ένα τρίτο, εξίσου
σημαντικό αποτέλεσμα
Η ενασχόληση των γονιών με τα
15χρονα παιδιά τους, συνδέεται επίσης με τα αποτελέσματα του διαγωνισμού στο PISA.
Προσέξτε! Όπως λένε οι
ερευνητές, κι αυτό είναι επίσης κάτι που δεν έχει να κάνει με το μορφωτικό, το
κοινωνικό ή το οικονομικό επίπεδο των γονιών.
«Και μόνο να ρωτήσεις το
παιδί σου πώς ήταν η μέρα του στο σχολείο και να δείξεις γνήσιο ενδιαφέρον για
τα μαθήματα που κάνει, μπορεί να έχει την ίδια αποτελεσματικότητα με ώρες φροντιστηρίου».
Μάλιστα αυτό φαίνεται
περισσότερο στην επίδοση που έχουν οι μαθητές στην κατανόηση του κειμένου.
Όταν οι γονείς διαβάζουν
βιβλία με τα παιδιά τους, όταν συζητούν μαζί τους για το πώς πήγε η μέρα τους
στο σχολείο και όταν τους αφηγούνται ιστορίες, αυτά τα καταφέρνουν καλύτερα απ’
ό,τι όταν απλώς παίζουν μαζί τους.
Και
ένα τρίτο πουλάκι:
Δεν είναι μόνο αυτή η έρευνα.
Και το αμερικανικό Κέντρο
Δημόσιας Εκπαίδευσης πραγματοποίησε μια πρόσφατη μελέτη που κατέληξε σε
παρεμφερή συμπεράσματα. Ο τίτλος της μελέτης «Πώς η γονεϊκή φροντίδα επηρεάζει
τις σχολικές επιδόσεις», και η διευθύντρια του Κέντρου, Πατ Μπαρθ, μας λέει πως
τα συμπεράσματα μπορούν να «προκαλέσουν κάποια έκπληξη».
Τι μας λέει ακριβώς:
Η γονεϊκή ενασχόληση μπορεί
να πάρει πολλές μορφές, όμως μόνο ορισμένες από αυτές σχετίζονται με υψηλότερες
μαθητικές επιδόσεις. «Οι γονεϊκές δράσεις που υποστηρίζουν τη μάθηση των
παιδιών στο σπίτι είναι πιο πιθανόν να επηρεάσουν θετικά τα ακαδημαϊκά του
επιτεύγματα στο σχολείο».
Και επειδή όλα αυτά ίσως σας
ακούγονται λίγο… ακαδημαϊκά, ορίστε και συγκεκριμένες οδηγίες, όχι από εμάς,
από την κ. Μπαρθ: «Ελέγχετε τη σχολική δουλειά του παιδιού στο σπίτι.
Βεβαιωθείτε ότι πηγαίνει στο σχολείο. Ανταμείβετε τις προσπάθειές του και συζητάτε
ενθαρρυντικά την ιδέα να πάει στο πανεπιστήμιο. Όλα αυτά συνδέονται με την
καλύτερη παρακολούθηση των μαθημάτων, τους υψηλότερους βαθμούς και την καλύτερη
προετοιμασία για την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».
Τι μας λένε όλα αυτά παιδιά;
Ότι δεν αρκεί, ίσως δεν έχει
και νόημα, να βρούμε το καλύτερο φροντιστήριο και το καλύτερο ιδιαίτερο του
κόσμου και να προσπαθούμε να αποδείξουμε το ενδιαφέρον μας για την πρόοδο των
παιδιών μας απλώς ξοδεύοντας περισσότερα χρήματα.
Υπάρχει και η… οικονομική
λύση τού να σταθείς με αληθινό ενδιαφέρον δίπλα στο παιδί σου.
Φτηνό και αποτελεσματικό! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου