130926 ΑΦΟΒΟ-4

Το ένα πουλάκι:

Συγκοινωνούντα δοχεία.

Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Μπορεί να μη μας αρέσει, όμως δεν έχουμε να πούμε τίποτε περισσότερο για το γεγονός ότι στις τάξεις της ελληνικής αστυνομίας υπάρχουν πολλοί ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής.

Ξέρω τι θα με ρωτήσετε. Αφού η ψηφοφορία είναι μυστική, εσύ πώς γνωρίζεις τι ψηφίζουν οι Αστυνομικοί.

Η απάντηση έρχεται από την ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων σε εκλογικά τμήματα στα οποία -κατά τις εκλογές του 2012- κλήθηκαν να ψηφίσουν ένστολοι που υπηρετούν στην ΓΑΔΑ και σε υπηρεσίες όπως η ομάδα ΔΙΑΣ, η Ασφάλειας Αττικής ή η Άμεση Δράση.

Τι ακριβώς έγινε;

Σε ένδεκα εκλογικά τμήματα (806-816), που βρίσκονται σε σχολεία κοντά στο κτήριο της ΓΑΔΑ στην Αθήνα, ψηφίσαν με βάση ειδικούς εκλογικούς καταλόγους αστυνομικοί σε ποσοστό 20% έως 30% των ψηφισάντων. Σ’ αυτά τα τμήματα η Χρυσή Αυγή έλαβε ποσοστό από 17% μέχρι και 23%, τη στιγμή που σε διπλανά τμήματα δεν ξεπέρασε το 6%!

Αντίστοιχα αποτελέσματα υπήρχαν και σε εκλογικά τμήματα στην Καισαριανή, όπου βρίσκεται η έδρα των ΜΑΤ, στα οποία επίσης κλήθηκαν να ψηφίσουν πολλοί αστυνομικοί με βάση ειδικούς εκλογικούς καταλόγους.

Αυτό, από μόνο του, δεν είναι κακό και δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει ή τουλάχιστον θα μπορούσαμε να το σχολιάσουμε στον ίδιο βαθμό που τα αποτελέσματα στα συγκεκριμένα τμήματα έδειχναν μεγάλη προτίμηση στη Νέα Δημοκρατία ή τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα μου πείτε, είναι το ίδιο;

Ασφαλώς! Υποτίθεται -ξαναλέω υποτίθεται- ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα κόμμα που ιδρύθηκε και λειτουργεί νόμιμα, σύμφωνα με τις αρχές του Συντάγματος, έχει δικαίωμα να παίρνει μέρος στις εκλογές και οι πολίτες είναι ελεύθεροι να το ψηφίζουν όπως κάθε άλλο κόμμα.

Είπαμε, υποτίθεται!

Διότι η πραγματικότητα, όπως την περιγράψαμε και τις προηγούμενες μέρες, είναι πολύ διαφορετική κι εδώ βρίσκονται και οι ενστάσεις μας σε σχέση με την μεγάλη απήχηση που έχει στους κόλπους της Ελληνικής Αστυνομίας.

Το άλλο πουλάκι:

Ας δούμε κάτι αντίστοιχο.

Οι αστυνομικοί, όπως και όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι (βάλτε εσείς τα εισαγωγικά), έχουν δικαίωμα να υποστηρίζουν όποια ομάδα τους κάνει κέφι.

Μπορεί να παρακολουθούν τα ματς από την τηλεόραση ή να πηγαίνουν στο γήπεδο, χωρίς αυτό να έχει κάτι το μεμπτό.

Έχουν όμως δικαίωμα να ανήκουν σε οργανωμένες «θύρες» και να συμμετέχουν στις συναντήσεις και τις εκδηλώσεις τους;

Όχι, στο βαθμό που πολλοί οργανωμένοι «φίλαθλοι» (βάζω εγώ τα εισαγωγικά), κινούνται συχνά στα όρια της παρανομίας και ακόμη συχνότερα τα παραβιάζουν.

Εδώ, λοιπόν, αρχίζουν τα προβλήματα.

Διότι, ας υποθέσουμε πως κάποιος ένστολος ανήκει ιδεολογικά (ΧΑ!) στη Χρυσή Αυγή και την ψηφίζει. Τι ακριβώς σημαίνει αυτό το… ιδεολογικά; Ότι ενστερνίζεται και τις πρακτικές που υιοθετεί αυτό το κόμμα; Ότι δεν βλέπει τίποτε το κακό στο να απειλείς απλούς πολίτες, να ξυλοφορτώνεις μετανάστες, να ασκείς βία όπου και όταν σε παίρνει;

Βλέπετε ότι δεν προχωράω παραπέρα, σταματώ στο… ιδεολογικά και στο απλώς ψηφίζω.

Τι γίνεται όταν πάω λίγο παραπέρα; Όταν εκδηλώνω έντονα τη συμπάθειά μου με αναρτήσεις και φωτογραφίες στο φέισμπουκ ή όταν οργανώνομαι σε κάποια τοπική, επισκέπτομαι τα γραφεία, συμμετέχω (στον ελεύθερο χρόνο μου) σε «εκδηλώσεις» του κόμματος;

Τι γίνεται όταν παρέχω πληροφορίες και προανακριτικό υλικό για υποθέσεις που αφορούν… συντρόφους μου, όταν ειδοποιώ τα γραφεία πως πρόκειται να γίνει έρευνα, όταν κάνω τα στραβά μάτια, αν όχι «πλάτες», σε αδικήματα που διαπράττονται μπροστά μου;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τότε υπάρχει χοντρό θέμα.

Τότε δεν έχω καμιά θέση στην Ελληνική Αστυνομία και καλά θα κάνω να παραιτηθώ για να αφιερωθώ ψυχή τε και σώματι στην… ιδεολογία που είπαμε πριν.

Αν δεν το κάνω θα πρέπει να βρεθεί κάποιος άλλος να μου το κάνει κι αν αμελήσει κι αυτός θα πρέπει να αναζητηθούν οι ευθύνες όσο ψηλότερα κι αν χρειαστεί.

Φαίνεται πως τώρα, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και της σχετικής έρευνας που διατάχθηκε, κάτι τέτοιο πάει να γίνει.

Και μαθαίνουμε ότι έσφιξαν κάπως οι… πισινοί.

Διαβάζουμε, λοιπόν, ότι έχει σημάνει συναγερμός τόσο στις τάξεις της Χρυσής Αυγής, όσο και σε ομάδες ένστολων που είχαν στενές σχέσεις μαζί της.

Τρέχουν και δεν φτάνουν να κρύψουν στοιχεία και να εξαφανίσουν ίχνη που αποκαλύπτουν τυχόν παραβάσεις καθήκοντος ή αμέλεια εκ μέρους των αστυνομικών.

Βλέπετε, όταν ξεκινάει κάτι τέτοιο, αρχίζουν να πέφτουν βροχή και οι καταγγελίες από πολίτες που ξαφνικά θυμούνται πόσα έχουν δει ή ακούσει, και μέχρι τώρα τα είχαν απωθημένα στην άκρη του μυαλού τους σαν άχρηστες πληροφορίες.

Παρόλα αυτά εμείς για άλλη μια φορά θα συστήσουμε ψυχραιμία και καθαρό μυαλό, μην πάρει η μπάλα και τους αμέτοχους ή τους αφελείς.

Οι δικαστικές και ανακριτικές αρχές ας κάνουν το καθήκον τους χωρίς το βάρος και την πίεση της κοινής γνώμης που συνήθως είναι κάκιστη σύμβουλος.

Κι αν θεωρείτε πως κι εμείς πιέσαμε λίγο, ε, πουλάκια είμαστε, έχουμε κι εμείς αδυναμίες!

Ας το σκεφτόταν δυο φορές…