131111 ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΚΟ-1

Το ένα πουλάκι:

Περί ιδιοκτησίας.

Σε ποιον ανήκουν τα κτήρια και ο εξοπλισμός;

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό ή γενικόλογο. Αναφέρεται, πολύ συγκεκριμένα, στα κτήρια όπου στεγάζονται οι φορείς και οι οργανισμοί του δημοσίου και στον εξοπλισμό που χρησιμοποιούν.

Σε ποιον ανήκουν τα σχολικά κτήρια με ό,τι περιέχουν; Τα νοσοκομεία με όλο τον εξοπλισμό τους; Tα πανεπιστημιακά campus, τα στρατόπεδα μαζί με όλο το «υλικό πολέμου»;

Πώς μου ήρθαν τώρα στο νου τέτοιες ερωτήσεις;

Μου ήρθαν διαβάζοντας την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την (ανα)κατάληψη του ραδιομεγάρου της ΕΡΤ από τα ΜΑΤ: «Απαιτούμε την άμεση αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων από το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ και την παράδοσή του στους εργαζομένους της».

Στο πρώτο μέρος θα συμφωνήσουμε απολύτως. Άμεση αποχώρηση (εννοούν να αποχωρήσουν αμέσως κι όχι, φυσικά, άμεσα, δηλαδή όχι έμμεσα) των αστυνομικών δυνάμεων.

Βεβαίως. Καμιά δουλειά δεν έχουν τα ΜΑΤ στο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ!

Για τη συνέχεια όμως, φοβάμαι ότι θα χρειαστεί να το κουβεντιάσουμε λίγο.

Γιατί να αποδοθεί το κτήριο και ο εξοπλισμός στους εργαζόμενους; Σ’ αυτούς ανήκει; Προφανώς όχι. Όπως τα σχολεία δεν ανήκουν στους δασκάλους, τα πανεπιστήμια στους πρυτάνεις, τα νοσοκομεία στους γιατρούς και τους νοσοκόμους και τα… τανκς στους αξιωματικούς.

Διότι, αν μπούμε σε μια τέτοια λογική, τότε θα αναδυθούν νέα, πιο οδυνηρά ερωτήματα.

Σε ποιους δασκάλους, ποιους πρυτάνεις, ποιους ακριβώς γιατρούς και νοσοκόμους και, φυσικά, σε ποιους αξιωματικούς.

Σε ποιους λοιπόν εργαζόμενους να δοθεί το ραδιομέγαρο;

Σ’ αυτούς που το χρησιμοποιούσαν την ώρα της «εισβολής»; Σ’ εκείνους που εργάζονταν εκεί την ημέρα που η κυβέρνηση με μια απαράδεκτη κίνηση (βλέπετε που συμφωνούμε;) έκλεισε την ΕΡΤ; Σε όλους; Σε κάποιους; Σε ποιους ακριβώς;

Ξέρω ότι υπάρχει μια απάντηση: ας αποχωρήσουν τα ΜΑΤ αφήνοντας ανοιχτές τις πόρτες και οι εργαζόμενοι θα βρουν μόνοι τους τον τρόπο να διαχειριστούν την κατάσταση όπως έκαναν μέχρι τώρα.

Το άλλο πουλάκι:

Τι έκαναν μέχρι τώρα;

Διαβάζω από τα ΧΡΟΝΙΚΑ της Παρασκευής:

«Η ΕΡΤ τους τελευταίους 5 μήνες αποτελούσε ένα από τα καλύτερα πειράματα ελεύθερης και δημοκρατικής δημοσιογραφίας που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Δημοσιογράφοι και τεχνικοί […] έφτιαξαν ένα πείραμα αυτοδιαχείρισης καταφέρνοντας να δημιουργήσουν ένα ρήγμα στην άβυσσο της καθοδηγούμενης δημοσιογραφίας και των καθεστωτικών ΜΜΕ».

(Από την ανακοίνωση του βουλευτή Χρ. Καραγιαννίδη).

Σε άλλη στήλη («Ψύλλοι στ’ άχυρα) διαβάζω:

«Η κατειλημμένη ΕΡΤ έδωσε […] το πρότυπο λειτουργίας και πλουραρισμού για έναν δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα, που θα λειτουργεί ως ενημερωτικός δίαυλος και όχι ως μηχανισμός προπαγάνδας».

Πρώτα πρώτα, από το λίγο που παρακολούθησα το πρόγραμμα της κατειλημμένης ΕΡΤ, όπως φαντάζομαι οι περισσότεροι, επιτρέψτε μου να έχω κάποιες επιφυλάξεις τουλάχιστον για τον πλουραλισμό.

Ο πλουραλισμός, όπως τον έχω εγώ στο μυαλό μου, υποτίθεται πως επιτρέπει την έκφραση όλων, εν πάση περιπτώση των περισσότερων, κατά το δυνατόν, απόψεων. Από την «ελεύθερη ΕΡΤ» ακούγαμε μόνο μια φωνή, αυτή κατά του μνημονίου και της κυβέρνησης, που δεν είναι η μόνη στην κοινωνία.

Εκτός, αν το δούμε συνδυαστικά. Όλοι οι άλλοι προβάλλουν τη μια άποψη (που δεν το κάνουν) επομένως η ΕΡΤ προβάλλει την άλλη, ώστε να επέλθει ισορροπία.

Ας μη γελιόμαστε, φίλοι μου. Αυτό που λέμε «ελεύθερη και δημοκρατική δημοσιογραφία» μπορεί να υπάρχει, συνήθως μέσα στο μυαλό μας σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι αντικειμενική, ούτε και οφείλει εξάλλου, αφού κάτι τέτοιο μπορεί να υπάρχει επίσης μόνο μέσα στο μυαλό μας.

Μας αρκεί μια δημοσιογραφία που εκφράζει τις απόψεις τού κάθε δημοσιογράφου, ο οποίος όμως τις δημοσιοποιεί χωρίς να του τις επιβάλλει κάποιος και να περιμένει από αυτό συγκεκριμένη οφέλη.

Μας αρκεί οι απόψεις να εκφράζονται ειλικρινά, νηφάλια, με επιχειρήματα και η ζητούμενη «αντικειμενικότητα» θα προέλθει μέσα από την αντιπαράθεση πολλών διαφορετικών θέσεων, καθώς και την σύγκριση και την ανάλυση που θα κάνει ο κάθε πολίτης που επιθυμεί να ενημερωθεί σωστά.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Για την οικονομία της συζήτησης…

Ακόμη όμως κι αν ήταν έτσι ακριβώς. Ακόμη κι αν η ΕΡΤ και οι εργαζόμενοι εκεί είχαν να επιδείξουν ό,τι καλύτερο υπάρχει στην ενημέρωση, τους αξίζει γι’ αυτό να πάρουν ως έπαθλο ολόκληρο το ραδιομέγαρο με τον εξοπλισμό του;

Στο κάτω κάτω, αν είναι τόσο καλοί στη δουλειά τους, ας ανοίξουν έναν δικό τους σταθμό κι ας βγουν στην αγορά για να το αποδείξουν.

Εμείς θα ήμασταν οι πρώτοι που θα ζητούσαμε να τους δοθούν όλα τα απαραίτητα δάνεια και οι συχνότητες με τους ίδιους και καλύτερους όρους που έχουν δοθεί και σε άλλα κανάλια.

Το ζήτημα όμως δεν είναι τόσο απλό.

Για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση έχουμε πει την άποψή μας από τότε που η κυβέρνηση, με έναν ανόητο και –θέλετε παράνομο; παράνομο- χειρισμό κατέβασε τους διακόπτες.

Όμως η απάντηση σ’ αυτό δεν είναι σίγουρα το να παραδοθεί το ραδιομέγαρο στους εργαζόμενους.

Θα συνεχίσουμε και αύριο.

Κάτω τα χέρια από την ΕΡΤ!