131126 ΒΡΑΖΙΛΙΑΝΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Πάμε Βραζιλία!

Χαμογέλασε λίγο το χειλάκι των ελλήνων φιλάθλων (ίσως όχι μόνο αυτών) με την πρόκριση της Εθνικής μας στα τελικά του Μουντιάλ στη Βραζιλία.

Κάποιοι έχουν ιδιαίτερους λόγους να χαίρονται. Δεν εννοώ μόνο ποδοσφαιριστές, τεχνικούς ή όσους θα ακολουθήσουν την αποστολή της εθνικής στην Νότιο Αμερική.

Μην ξεχνάτε τους δημοσιογράφους που ονειρεύονται από τώρα τις διακοπές που θα κάνουν στην εξωτική Βραζιλία, απεσταλμένοι των Μέσων για τη μετάδοση των αγώνων.

Υπάρχει όμως κι ένα μέγα πλήθος επαγγελματιών που ελπίζουν πως θα αυξήσουν τον τζίρο τους, χάρη στη συμμετοχή της χώρας μας στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Από εταιρείες παροχής τηλεοπτικού σήματος, συνδρομητικά κανάλια, εμπόρους τηλεοράσεων, μέχρι καφετέριες και ταβέρνες που θα δώσουν την ευκαιρία στους πελάτες τους να δουν καλό ποδόσφαιρο συντροφιά με ένα ποτό ή καλό φαγητό.

Όλοι εμείς οι υπόλοιποι χαιρόμαστε μόνο και μόνο επειδή ψάχνουμε μια ευκαιρία να χαρούμε, τίποτε δεν θα αλλάξει στη ζωή μας με τη συμμετοχή της χώρας μας στο Μουντιάλ.

Απλώς αυξάνεται η εθνική υπερηφάνεια, θεωρούμε πως οι άλλοι… θεωρούν ότι δεν ξοφλήσαμε εντελώς.

Δεν είναι λίγο!

Ας αφήσουμε όμως κατά μέρος τους πανηγυρισμούς κι ας προσγειωθούμε λίγο στην πραγματικότητα, διαβάζοντας, ορισμένα στοιχεία για τη χώρα που θα φιλοξενήσει τον Παγκόσμια Κύπελλο.

Τη Βραζιλία «της ανάπτυξης και της αναδυόμενης οικονομίας», τη Βραζιλία της σάμπα και του καρναβαλιού, τη Βραζιλία των παραλιών και των ατέλειωτων πάρτι, τη Βραζιλία του ποδοσφαίρου και όλων των άλλων στερεότυπων που έχουμε στο νου μας για τη χώρα αυτή.

Φαίνεται όμως πως τα πράγματα δεν είναι έτσι ή δεν είναι έτσι πια. Η εικόνα που μας στέλνει κάποιος Έλληνας που ζει εκεί, μέσα από επιστολή του που είδε το φως της δημοσιότητας, είναι τελείως διαφορετική:

Το πάρτι τελείωσε!

Το άλλο πουλάκι:

Τι ήρθε στη θέση του;

Στη θέση που υπάρχει σήμερα η Βραζιλία των δύο κόσμων, με τη διαφορά ότι ο ένας είναι πολύ μικρός και ο άλλος απέραντος.

Από τη μια μεριά ένας προκλητικός πλούτος στα χέρια ελαχίστων και από την άλλη φτώχεια και εξαθλίωση για τους πολλούς.

Ο βασικός μισθός είναι 235 ευρώ, τη στιγμή που το εισιτήριο του λεωφορείου είναι 1 ευρώ και χιλιάδες εργαζόμενοι χρειάζονται, τουλάχιστον δύο λεωφορεία για να πάνε στη δουλειά τους.

Από την άλλη υπάρχει κόσμος που πληρώνει για ενοίκιο 1500 ευρώ και 400 επιπλέον για κοινόχρηστα! Πληρώνει ιδιωτική ασφάλιση, ακριβά σχολεία αλλά και διπλάσια τιμή για οποιοδήποτε εισαγόμενο προϊόν, αφού ο φόρος εισαγωγής είναι 60%.

Πληρώνει για να έχει ασφάλεια, όχι ασφάλιση, ασφάλεια, αφού οχυρώνει το σπίτι του σαν φρούριο, διαθέτει ηλεκτροφόρο φράχτη και πανάκριβα συστήματα συναγερμού ιδιωτική φρουρά και, παρ’ όλα αυτά, δεν τολμά να ξεμυτίσει από το σπίτι του, να πάει μια βόλτα με τα παιδιά του.

Ο αναλφαβητισμός φτάνει στο 10%, ενώ περίπου 13 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν καθημερινά ένα πιάτο φαγητό και αναγκάζονται να ζητιανεύουν, να ψάχνουν στα σκουπίδια, να απευθύνονται σε φιλανθρωπικές οργανώσεις.

Όλα αυτά τη στιγμή που η Βραζιλία θεωρείται η 6^η οικονομική δύναμη παγκοσμίως!

Θέλετε κι άλλα στοιχεία;

Είναι πολύ συνηθισμένο να κάνεις μιάμιση ώρα για να γυρίσεις από τη δουλειά στο σπίτι σου (μιλάμε για το Μπέλο Οριζόντε) ενώ σε άλλες μεγαλουπόλεις το μποτιλιάρισμα μπορεί να σχηματίσει ουρές 70 χιλιομέτρων σε ώρες αιχμής κι αυτό είναι σχεδόν καθημερινό φαινόμενο.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ξεπερνούν και την Ελλάδα!

Σε κάποιους δείκτες όπως η διαφθορά η Βραζιλία φιγουράρει στην 3^η θέση παγκοσμίως, ενώ η εγκληματικότητα είναι ασύληπτη, αφού μόνο στο Ρίο, και το Σάο Πάολο οι δολοφονίες φτάνουν τις πενήντα χιλιάδες ετησίως!

Μας ξεπερνούν όμως και σε κάτι άλλο.

Τώρα, με την προετοιμασία για το Μουντιάλ, έχει γίνει το μεγάλο φαγοπότι με τα έργα. Σας θυμίζει τίποτε;

Το όλο πρότζεκτ στοιχίζει 27 δισεκατομμύρια δολάρια, όσο τα τρία τελευταία μουντιάλ μαζί!

Το στάδιο «Ιντεπεντένσια», στο Μπέλο Οριζόντε απ’ όπου μας γράφει ο συμπατριώτης μας, παραδόθηκε με 2 χρόνια καθυστέρηση, κόστισε 45 εκατομμύρια ευρώ, ενώ, λόγω κατασκευαστικού λάθους, πάνω από 6 χιλιάδες θεατές δεν μπορούν να… δουν τη μία εστία!

Μουντιάλ, λοιπόν, αλλά για ποιους; Το εισιτήριο του αγώνα Ταϊτή-Νιγηρία, για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών, κόστισε 50 ευρώ. Φανταστείτε τι θα γίνει στους αγώνες του Μουντιάλ. Ένας μισθός για ένα εισιτήριο!

Μπορεί λοιπόν εμείς να πανηγυρίσαμε, υπάρχουν όμως εκατομμύρια Βραζιλιάνων που δεν το χαίρονται καθόλου. Απεναντίας, το τελευταίο διάστημα έχουν βγει στο δρόμο διεκδικώντας καλύτερη ζωή, αφού, όπως λένε, η υπομονή τους εξαντλήθηκε.

Φανταστείτε, μιλάμε για τη 6^η πλουσιότερη χώρα του κόσμου!

Σάμπα και ξερό ψωμί!
Αν το βρεις!