131128 ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Περί θεωριών…

Όπως ξέρετε, στις μέρες μας κυκλοφορούν πολλές θεωρίες και δεν εννοώ τις επιστημονικές, όπως, ας πούμε, τη θεωρία των χορδών στη Φυσική, αλλά εκείνες που σχετίζονται με την οικονομική και την πολιτική πραγματικότητα, όπως διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, τη θεωρία των δύο άκρων κ.λπ.

Τι είναι όμως θεωρία;

Αν ανοίξουμε ένα λεξικό, θα μας πει πως η θεωρία είναι «σύνολο κανόνων, νόμων συστηματικώς οργανωμένων, οι οποίοι χρησιμεύουν ως βάσις μιας επιστήμης και παρέχουν την εξήγηση μεγάλου αριθμού γεγονότων» (Πάπυρος Λαρούς, 1972).

Μια θεωρία έχει δύο λειτουργίες:

«Αναγνωρίζει ένα σύνολο παρατηρήσεων ως ομάδα φαινομένων και διατυπώνει ισχυρισμούς για την υποκείμενη πραγματικότητα που επιφέρει ή προκαλεί η ομάδα αυτή των παρατηρήσεων» (ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ).

Για να θεωρείται επιτυχής μια θεωρία πρέπει να ερμηνεύει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα φαινόμενα που εξετάζει και… να είναι απλή. Αυτό το τελευταίο χρειάζεται περισσότερη ανάλυση. Δεν μπορεί δηλαδή μια θεωρία, στην προσπάθεια της να ερμηνεύσει μια πραγματικότητα, να αναλύεται σε πολλές υποπεριπτώσεις.

Στη συνέχεια, καθώς θα αναφερθούμε σε συγκεκριμένα παραδείγματα, θα γίνει σαφές αυτό το σημείο.

Κρατείστε, για την ώρα, πως αν μια θεωρία προσπαθεί, ας πούμε, να εξηγήσει ένα σύνολο γεγονότων ή φαινομένων, δεν μπορεί να εξηγεί λιγότερα από τα μισά και για τα υπόλοιπα να δέχεται διάφορες εξαιρέσεις ή υποθεωρίες, ώστε να μην φανεί η αδυναμία της.

Μια τέτοια θεωρία προφανώς είναι εσφαλμένη, δεν ισχύει, πράγμα που σημαίνει ότι για το σύνολο των φαινομένων που εξετάζει θα πρέπει να βρούμε κάποια άλλη θεωρία ή… να σηκώσουμε τα χέρια, κατά το κοινώς λεγόμενων, μέχρι να έχουμε στη διάθεσή μας περισσότερα στοιχεία.

Ας έρθουμε όμως στο συγκεκριμένο παράδειγμα.

Υπάρχει μια θεωρία που υποστηρίζει ότι η χρεοκοπία…

Μια στάση εδώ. Χρεοκοπία με όμικρον ή χρεωκοπία με ωμέγα; Αν ανοίξετε τα λεξικά θα μπερδευτείτε, διότι δίνουν, κατά περίπτωση, και τις δύο γραφές.

Να γιατί εμείς είμαστε του προφορικού λόγου. Ας κρατήσουμε τώρα το ωμέγα και μετά βλέπουμε.

Το άλλο πουλάκι:

Γιατί χρεωκοπήσαμε;

Υπάρχει, λοιπόν, μια θεωρία που υποστηρίζει πως η χρεωκοπία της χώρας και όλα όσα ακολούθησαν δεν ήταν παρά ένα καλοστημένο παιχνίδι των εχθρών μας, προκειμένου να… «μας αγοράσουν» σε τιμή ευκαιρίας.

Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, όλοι θα έχετε ακούσει κάτι σχετικό. Είναι ίσως ένα τμήμα μιας μεγαλύτερης θεωρίας, εκείνης της διεθνούς συνωμοσίας εις βάρος της χώρας μας. Γεγονός είναι ότι τη δέχονται πολλοί συμπατριώτες μας την ακούμε μάλιστα και από επίσημα χείλη, χείλη δηλαδή πολιτικών.

Τι γίνεται όμως τώρα;

Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε τις αγωνιώδεις προσπάθειες της χώρας μας να πουλήσει κάποια «φιλέτα» από την δημόσια περιουσία, προκειμένου να μαζέψει χρήματα, όμως δεν βρίσκεται κανείς να τα αγοράσει.

Παρακολουθήσατε τι γίνεται με τα ΞΕΝΙΑ; Το παραμικρό επενδυτικό ενδιαφέρον από ξένους επενδυτές, από εκείνους που, σύμφωνα με την θεωρία που εξετάζουμε, έστησαν όλο το σκηνικό, με «δήθεν» χρεωκοπία, με προσφυγή στο ΔΝΤ, με επέμβαση της Τρόικας και των Γερμανών, μόνο και μόνο για να αγοράσουν ελληνικά ακίνητα.

Πού είναι;

Παρακαλάμε να έρθουν και δεν βρίσκεται ούτε ένας. Και μη μου πείτε ότι περιμένουν να πέσουν κι άλλο οι τιμές, διότι όλα αυτά βγαίνουν σε πλειστηριασμό, πάντα οι τιμές θα καθορίζονται από τις προσφορές. Πού είναι, λοιπόν, τα ξένα συμφέροντα που θα μας αγόραζαν κοψοχρονιά; Για τις ελάχιστες περιπτώσεις που υπήρξε κάποιο ενδιαφέρον, αυτό ήταν από ελληνικές επενδυτικές εταιρείες.

Ωχ, άλλο πρόβλημα. Εταιρείες, με έψιλον γιώτα, η εταιρίες με γιώτα; Αυτό ψάξτε το μόνοι σας. Πληροφοριακά σας λέω μόνο ότι ο νομικός κόσμος προτιμά το σκέτο γιώτα. Στις μεταφράσεις του Δικαστηρίου της ΕΕ χρησιμοποιείται αυτός ο τύπος, ενώ στα νομοθετήματα της Βουλής «πλειοψηφεί» το έψιλον γιώτα.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ας επανέλθουμε στη θεωρία… μας.

Κάτι δεν στέκει καλά, λοιπόν. Κι αν εξετάσουμε τα φαινόμενα γύρω μας, θα διαπιστώσουμε πως αυτοί που αγοράζουν σπίτια και γη στην Ελλάδα δεν είναι οι γνωστοί ύποπτοι, αλλά οι γείτονές μας οι Βούλγαροι και πολλοί Ρώσοι.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

Αυτοί δεν έχουν σχέση ούτε με το ΔΝΤ, ούτε με την Τρόικα, ούτε με το μνημόνιο. Εκτός αν η διεθνής συνωμοσία είναι τόσο προχωρημένη που, προκειμένου να κρύψει τα πλοκάμια της, μας αγοράζει μέσω τρίτων, Βουλγάρων, Ρώσων ή και Κινέζων.

Αν πάει τόσο βαθιά το μυαλό μας τότε να με συγχωρήστε, αλλά έχω κι εγώ τη δική μου θεωρία, ως υποψία προς στιγμήν, και τη θέτω στο τραπέζι.

Ποιος μας βεβαιώνει ότι όλο αυτό το «παιχνίδι» με την πτώση του τείχους και την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν στήθηκε από τους γνωστούς εχθρούς της χώρας μας, προκειμένου να έρθει λίγο αργότερα η βουλγαρική και η ρωσική ολιγαρχία και να μας «αγοράσουν»;

Μια ιδέα λέω!

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο
και δεν το αγοράζει κανείς!