150606 ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ…

Κάποτε ήταν κοσμοϊστορικό γεγονός. Από κάθε μέρος της χώρας, αλλά και από δεκάδες χώρες του εξωτερικού, κατέφθαναν οι σύνεδροι προκειμένου να λάβουν μέρος στις εργασίες του.

Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον να φάνε να πιούνε και να περάσουν καλά.

Χιλιάδες σύνεδροι -έπρεπε να επιστρατευτούν ειδικοί τεράστιοι χώροι για να τους φιλοξενήσουν- αντάλλασσαν γνωριμίες, δημιουργούσαν κλίκες και προωθούσαν συγκεκριμένες λίστες με σταυρούς σε εκλεκτούς του ενός ή του άλλου μεγαλοστελέχους. Η ιστορία μας ξεκινάει με το 1^ο και γι’ αυτό ιστορικό Συνέδριο, τον Μάιο του 1984, όπου «επικυρώνεται η πορεία της Αλλαγής».

Τι να θυμηθούμε και τι να ξεχάσουμε. Στο «ιστορικό» (όλα ήταν «ιστορικά», γι’ αυτό δεν χρειάζεται ιδιαίτερα ισχυρή μνήμη) 2^ο Συνέδριο, τον Σεπτέμβριο του 1990 θεσμοθετήθηκε η θέση Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, θέση που κατέλαβε ο εκλεκτός, τότε, Άκης.

Στο επόμενο Συνέδριο το «ιστορικό» 3^ο, τον Απρίλιο του 1994 αποφασίστηκε το ασυμβίβαστο του Γραμματέα της Κ.Ε. με κυβερνητική θέση. Ή παπάς παπάς, η ζευγάς ζευγάς δηλαδή.

Ήταν και το τελευταίο Συνέδριο που επανεξέλεξε ομόφωνα τον Ανδρέα Παπανδρέου ως Πρόεδρο του Κινήματος.

Γιατί μετά άρχισε ο χαμός!

Τον Ιούνιο του 1996 το ΠαΣοΚ χάνει τον ιδρυτή και ηγέτη του…

«Ολόκληρη η χώρα αλλά κι η παγκόσμια κοινότητα αποχαιρετά τον μεγάλο ηγέτη τον οραματιστή, το δημιουργό, το δάσκαλο. Η προσωπικότητα του Ανδρέα Παπανδρέου και η δράση που μένει βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μας ΜΑΣ ΕΜΠΝΕΕΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ».

Αντιγραφή από το blog: «ΚΙΝΗΜΑ ΛΑΟΥ»

«Ο ΛΑΟΣ στην ΕΞΟΥΣΙΑ: Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα-Διακήρυξη 3^ης Σεπτέμβρη-Εθνική Λαϊκή Ενότητα-Συμβόλαιο με το Λαό 1981».

(Για να δείτε ότι δεν ενημερωνόμαστε μονόπλευρα. Τώρα αν οι διαχειριστές του συγκεκριμένου blog, θα βρίσκονται στο 10^ο Συνέδριο του ΠαΣοΚ, δεν μπορώ να σας απαντήσω με ακρίβεια.

Βλέπετε, δεν παρακολούθησα από κοντά όλες τις διαδικασίες και τον προσυνεδριακό διάλογο.)

Το άλλο πουλάκι:

Πίσω στην ιστορία!

Το 4^ο (αυτό κι αν ήταν «ιστορικό») Συνέδριο κάνει την έκπληξη και εκλέγει έναν… «λογιστάκο», αντί για το πνευματικό παιδί του Ανδρέα, τον πολύ (για την ακρίβεια πολλά βαρύ και όχι) Άκη.

Οι λεγόμενοι εκσυγχρονιστές πανηγυρίζουν και παίρνουν τα πάνω τους. Οι προεδρικοί τα βάφουν μαύρα.

Για το 5^ο Συνέδριο του 1999, που ήταν κάπως λιγότερο «ιστορικό» από τα προηγούμενα, δεν έχουμε να πούμε και πολλά πράγματα. Ο Κώστας Σημίτης επανεκλέγεται Πρόεδρος του Κινήματος και η πρώτη σύνοδος της Κεντρικής Επιτροπής επανεκλέγει Γραμματέα τον Κώστα Σκανδαλίδη.

Μ’ αυτή τη σύνθεση το Κίνημα κερδίζει, ένα χρόνο μετά, τις εθνικές εκλογές, αυξάνοντας μάλιστα το ποσοστό του κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες από τις Ευρωεκλογές του 1999 και 2 μονάδες από τις εθνικές εκλογές του 2000!

Σας κούρασα με τα Συνέδρια; Έτσι είναι η Ιστορία, όπως και κάθε τι άλλο που διδάσκει, ας πούμε οι δάσκαλοι. Κουράζουν. Άσε που λένε τις πιο πολλές φορές τα ίδια και τα ίδια.

Να, ας πούμε, στο 6^ο Συνέδριο του ΠαΣοΚ, τον Οκτώβριο του 2001 ήταν «ιστορικότατο», μόνο και μόνο επειδή διεξήχθη είκοσι χρόνια ακριβώς μετά την ιστορική εκλογική νίκη στις 10 Οκτωβρίου του 1981.

Κατά τα άλλα, ο Κώστας Σημίτης λαμβάνει την εντολή να διαμορφώσει μια στρατηγική για ένα ισχυρό ΠαΣοΚ και μια ακόμη πιο ισχυρή Ελλάδα. Αυτό ενισχύεται και από την εκπεφρασμένη απόφαση των συνέδρων να προχωρήσουν σε μια… κοινή πορεία.

Όσο την είδατε εσείς, άλλο τόσο την είδα κι εγώ.

Και φτάνουμε στο –αυτό κι αν ήταν- «ιστορικότατο» 7^ο Συνέδριο του ΠαΣοΚ, τον Μάρτιο του 2007, δεκατρείς μόλις μήνες μετά την «εκλογή από τη βάση» του Γιώργου Παπανδρέου, γνωστού στο εξής και ως ΓΑΠ, στην προεδρεία του Κινήματος.

Θυμίζω ότι τότε ψήφισαν για Πρόεδρο, περίπου ένα εκατομμύριο «μέλη και φίλοι» του ΠαΣοΚ. Ωραία χρόνια!

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Και ωραία συνθήματα!

«Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» το οποίο όμως τότε ήταν ακόμη «Αλλάζουμε το ΠαΣοΚ για να αλλάξουμε την Ελλάδα».

Είδατε τι έγινε. Όπως είδαμε όλοι μας τι συνέβη με τη «Στροφή στην Κοινωνία», που αποτελούσε δέσμευση του Προέδρου, καθώς και με την περίφημη «Συμμετοχική Δημοκρατία». Σας θυμίζω τίποτε που θέλετε να ξεχάσετε;

Αυτά πήγαν να πάρουν σάρκα και οστά με το περίφημο (και «ιστορικό») Προγραμματικό Συνέδριο, τον Μάιο του 2007, αποτέλεσμα του οποίου ήταν ο ιστότοπος dialogos.pasok.gr, που, αν επιχειρήσετε να τον επισκεφθείτε θα λάβετε την απάντηση «η ιστοσελίδα δεν είναι διαθέσιμη».

Επίσης το Προραμματικό Συνέδριο προετοίμασε το Κίνημα για την μεγάλη μάχη (και  οδυνηρή ήττα) των εκλογών του Σεπτεμβρίου.

Η οποία ήττα κίνησε τις διαδικασίες για αλλαγές στην ηγεσία του Κινήματος, αλλαγές όμως που δεν ήρθαν, αφού στις 11 Νοεμβρίου του 2007, πήγαν στις κομματικές κάλπες 769.156 «μέλη και φίλοι» του ΠαΣοΚ, για να εκλέξουν και πάλι, με ποσοστό 55,9% τον ΓΑΠ.

Που τους  οδήγησε στο «ιστορικό» 8^ο Συνέδριο, τον Μάρτιο του 2008 όπου έχουμε στελέχη στα όργανα του κόμματος, χωρίς προηγούμενη υπουργική θητεία.

Για το 9^ο Συνέδριο τον Μάρτιο του 2013, τι να πούμε; Να τονίσουμε ότι ήταν «ιστορικό» αφού οι νεοεκλεγμένοι στην Κ.Ε. φτάνουν το 45% και είναι οι περισσότεροι «35άρηδες»;

Αποφασίστηκε η πιο ενεργή συμμετοχή του Κινήματος στην κυβέρνηση πράγμα που όπως αποδείχθηκε εκτίμησαν ιδιαιτέρως οι ψηφοφόροι.

ΤΕΛΟΣ

Πάμε για το 10 το καλό!