150623 ΑΥΤΟΕΡΩΤΟΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Εδώ ο κόσμος καίγεται…

Σας έχουμε ενημερώσει κι άλλη φορά ότι αυτά που εσείς διαβάζετε πρωί πρωί –φαντάζομαι συντροφιά με τον αγαπημένο σας καφέ- στην τελευταία σελίδα των ΧΡΟΝΙΚΩΝ έχουν ειπωθεί αρκετά πριν. Έτσι, σε μέρες που τα γεγονότα «τρέχουν» και ο πολιτικός χρόνος συμπιέζεται αφάνταστα, ίσως σας φαίνονται εκτός τόπου και χρόνου.

Δεν είναι κακό.

Έχουμε έτσι τη δυνατότητα να βλέπουμε τα γεγονότα, ακόμη και τα πιο σημαντικά, τα πιο καθοριστικά, από μικρή -έστω- απόσταση. Να τα σχολιάζουμε πιο ψύχραιμα, όταν έχει περάσει η μεγάλη κάψα. Οι παλιές νοικοκυρές ήξεραν πως το πολύ καυτό σίδερο μπορεί να πατάει κάποια ρούχα καλύτερα, είναι όμως επικίνδυνο και θέλει μεγάλη προσοχή -καλύτερα να το αφήνουμε κρυώνει λίγο.

Σήμερα, λοιπόν, θα σας μιλήσουμε για ένα θέμα παίρνοντας αφορμή από κάποιο περιστατικό που συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα. Περιστατικό που ίσως πέρασε στα «ψιλά», όμως -πιστέψτε μας- κρύβει μεγάλη σοβαρότητα.

Πρόκειται για την (μη) απάντηση της Ζωής Κωνσταντοπούλου σε ερώτηση του δημοσιογράφου Γιάννη Καντέλη.

Γενική αρχή: Ένας δημοσιογράφος, σε συνέντευξη τύπου, μπορεί να ρωτήσει ό,τι θέλει. Τονίζω το… «συνέντευξη τύπου», γιατί εκεί δεν μπορείς να προγραμματίσεις ακριβώς τις ερωτήσεις. Πιθανότατα κάποιοι άλλοι να έχουν προλάβει να ρωτήσουν από πού σκόπευες να ρωτήσεις εσύ κι έτσι είσαι υποχρεωμένος να αυτοσχεδιάσεις.

Μια καλή ερώτηση προς την κυρία Κωνσταντοπούλου (και για τύπους της δικής της νοοτροπίας) -ειδικά μετά το προχθεσινό περιστατικό- θα ήταν:

«Κυρία Πρόεδρε, τι θα θέλατε να σας ρωτήσω;»

Σας φαίνεται αστείο; Κάποτε γνωστός και έγκριτος δημοσιογράφος (αρθρογραφεί ακόμη) πήρε μια συνέντευξη από την Αλίκη Βουγιουκλάκη, στη διάρκεια της οποίας μιλούσε συνεχώς για… τον εαυτό του. Σε σημείο που η πρωταγωνίστρια δυσανασχέτησε. Αργότερα, σχολιάζοντας τη στάση αυτή του δημοσιογράφου κάποιος ηθοποιός είπε σε ένα σκετς το εξής αμίμητο: «Ας σταματήσουμε όμως να μιλάμε για μένα κι ας μιλήσουμε λίγο και για εσάς. Αλήθεια, πώς με βλέπετε;»

Το άλλο πουλάκι:

Τι θέλετε να σας ρωτάμε;

Από τη στιγμή που ο ερωτώμενος σχολιάζει την ερώτηση, τη χαρακτηρίζει όπως αυτός νομίζει και (συνήθως) δεν την απαντά, καλό θα ήταν να τον αφήνουμε μόνο του να θέτει τα ερωτήματα στον εαυτό του, για να μην χάνεται και πολύτιμος χρόνος.

Ακόμη καλύτερα θα ήταν να τα δίνει από πριν στους δημοσιογράφους, ώστε να τα προβάρουν πριν του τα θέσουν, για να μοιάζει το όλο πράγμα πιο αληθοφανές.

Αλήθεια, σε τι εποχές και σε τι είδους πολιτεύματα παραπέμπουν αυτές οι συμπεριφορές και οι νοοτροπίες.

Το κακό με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν ότι πήγε ακόμη παραπέρα. Δεν αρκέστηκε στο να σχολιάσει την ερώτηση -χωρίς να την απαντήσει- αλλά κατηγόρησε όχι μόνο τον δημοσιογράφο, αλλά και το Μέσο στο οποίο εργάζεται. Και όλα τα άλλα Μέσα που δεν συμφωνούν μαζί της, γι’ αυτό κι εμείς θεωρούμε ότι η στάση της μας αφορά.

Έτσι για την ιστορία, να θυμίσω ότι η ερώτηση ήταν αν συμφωνεί με τη διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης, η οποία δεν ζητά διαγραφή του χρέους αλλά, απλώς, απομείωσή του. Επίσης, αν συμφωνεί ότι η δόση προς το ΔΝΤ πρέπει να πληρωθεί κανονικά.

Για την ιστορία, επίσης, να πούμε ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου πράγματι ζήτησε από τον πρωθυπουργό να προχωρήσει σε μονομερή κήρυξη πτώχευσης, αρνούμενος να πληρώσει το χρέος που είναι μια βιώσιμο και επαχθές.

(Εννοείται, η χώρα να τα κάνει όλα αυτά, δια του πρωθυπουργού της, κι όχι ο Αλέξης Τσίπρας αυτοπροσώπως!)

Είπαμε για την ερώτηση; Ας πούμε και για την απάντηση, επί λέξει, μη παρεξηγηθούμε. Διαβάζουμε ένα απόσπασμα:

«Είπατε πως είστε από τον ΣΚΑΪ; Παρακολουθούμε με φρίκη, πολλές φορές, το λέω ευθέως -δεν σας αποδίδω τίποτε προσωπικά- όμως είναι απογοητευτικό να προσπαθούν να δημιουργήσουν ρήγμα ανάμεσα σε Βουλή και κυβέρνηση».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ύστερα ήρθαν οι ερπύστριες!

Έτσι παρομοιάστηκαν τα ΜΜΕ τα οποία, κατά την κυρία Κωνσταντοπούλου, δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους! Σαν «ερπύστριες που καταδυναστεύουν τον ελληνικό λαό».

Και, όταν λέμε δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, μη φανταστείτε… Απλώς δεν επικροτούν όλα όσα κάνει η κυβέρνηση και, ειδικά, δεν επικροτούν το έργο, τη στάση και τη συμπεριφορά της Προέδρου της Βουλής.

Από πότε όμως ο ρόλος των Μέσων είναι να συμφωνούν με τις απόψεις των κρατούντων; Τέτοια λειτουργία ονειρεύονται και για την… ανεξάρτητη ΕΡΤ η Ζωή και το κόμμα της και γι’ αυτό τέτοιο ζήλο, ώστε να βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι για να την διοικήσουν;

Να και μια απάντηση προς την κυρία Πρόεδρο από τον ΣΚΑΪ:

«Θα θέλαμε να θυμίσουμε στην Ζωή Κωνσταντοπούλου ότι όταν οι ερπύστριες του ολοκληρωτισμού οποιασδήποτε απόχρωσης, επιβληθούν στην κοινωνία, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να κλείνουν τα ΜΜΕ, διατηρώντας μόνο ένα που εκφράζετε την άποψη των κυβερνώντων».

Γιατί σας τα λέμε όμως όλα αυτά, ενώ εδώ ο κόσμος καίγεται;

Το θέμα είναι πολύ πιο σοβαρό απ’ όσο ακούγεται και μάλιστα γίνεται ακόμη σοβαρότερο στο βαθμό που -εγώ τουλάχιστον- δεν αντιλήφθηκα να παίρνει θέση η ΕΣΗΕΑ.

Επίσης το θεωρώ σοβαρό γιατί οι απόψεις αυτές της κυρίας Κωνσταντοπούλου κυκλοφορούν ευρέως σε κύκλους και μάλιστα της λεγόμενης Αριστεράς, που επιτίθενται ομαδικά σε Μέσα και δημοσιογράφους τους οποίους βλέπουν ότι δεν συμφωνούν μαζί τους.

Πώς είπατε; Δεν το θεωρείτε σοβαρό; Τουλάχιστον ας συμφωνήσουμε ότι δεν είναι αστείο.

Ερπυστριοφόρο!