160905 ΑΔΕΙΟΥΧΟΝ-1

Το ένα πουλάκι:

Πάει κι αυτό…

Βέβαια, όταν λέμε πάει, μη φανταστείτε ότι… πάει οριστικά, θα το έχουμε μπροστά μας για πολύ καιρό ακόμη. Όμως, για την ώρα, φαίνεται ότι μπήκε ένα τέλος. Προσωρινό!

Μιλώ για το «τρίγωνο της διαπλοκής» το οποίο έσπασε χάρη στη διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών που παρακολουθήσαμε τις προηγούμενες μέρες. Μια διαδικασία παγκοσμίως πρωτότυπη, η οποία απέφερε (θα αποφέρει) στα ταμεία του κράτους κοντά στα 250 εκατομμύρια ευρώ!

Δεν είναι λόγος για πανηγυρισμούς;

Ασφαλώς και είναι, παρότι εμείς δεν είμαστε από εκείνους που βγαίνουν και χορεύουν στις πλατείες μετά από επιτυχίες, όποιες κι αν είναι αυτές.

Εμείς περιοριζόμαστε στο να σχολιάζουμε τις επιτυχίες ψύχραιμα και, μέχρι τώρα, δεν το έχουμε μετανιώσει. Σε αντίθεση με τους πρόθυμους και βιαστικούς χορευτές που, πολλές φορές, διαπίστωσαν πικρά ότι τζάμπα χάλασαν τα παπούτσια τους.

Ελάτε, λοιπόν, να δούμε «τι είχαμε και τι χάσαμε», που λέει και ο λαός. Ή τι δεν είχαμε και τι κερδίσαμε.

Ας ξεκινήσουμε από το περίφημο «τρίγωνο της διαπλοκής». Ξέρετε ότι πολλοί είναι εκείνοι που το αναφέρουν στις κουβέντες τους, όμως λίγοι ξέρουν τι ακριβώς εννοούμε με τη φράση. Για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, θα χρησιμοποιήσω έναν ορισμό από τα πιο επίσημα χείλη.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας, λοιπόν, έδωσε το εξής «σχήμα», ορίζοντας το τρίγωνο της διαπλοκής. Στη μια του κορυφή βρίσκεται το πολιτικό σύστημα. Στην άλλη οι τράπεζες της χώρας και στην τρίτη τα ΜΜΕ.

Το πράγμα λειτουργεί ως εξής: Τα ΜΜΕ προκειμένου να έχουν εύκολη πρόσβαση στα τραπεζικά δάνεια, «χαϊδεύουν» ή «εκβιάζουν» την κυβέρνηση, ώστε αυτή να μεσολαβεί για τον δανεισμό τους.

Η κυβέρνηση από την άλλη, εκμεταλλευόμενη την επιρροή που έχει στο τραπεζικό σύστημα, «κρατάει ομήρους» τα ΜΜΕ, κερδίζοντας την ευνοϊκή μεταχείριση από μέρους τους. Όπως είναι φανερό, μιλάμε για τις ενημερωτικές εκπομπές, στις οποίες μπορεί να τηρείται μια φιλική ή εχθρική στάση προς την εκάστοτε κυβέρνηση και οι οποίες επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά προς αυτήν την κοινή γνώμη.

Το άλλο πουλάκι:

Από πού να ξεκινήσω;

Ας ξεκινήσω από μια βασική αρχή: Δεν υπάρχει πολιτικός στον κόσμο, ο οποίος θα μπορούσε να επιτύχει την εύνοια κάποιου Μέσου και δεν θα το επιχειρούσε. Από την άλλη, δεν υπάρχει επιχειρηματίας στο κόσμο, ο οποίος θα μπορούσε να επιτύχει μια ευκολότερη πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα και δεν θα το επιδίωκε.

Προσοχή! Τίποτε από τα δυο δεν σημαίνει αυτομάτως παρανομία ή έστω κάτι το μεμπτό. Οι επιδιώξεις και των πολιτικών και των επιχειρηματιών θα μπορούσαν να υφίστανται και να λειτουργούν με απολύτως θεμιτό τρόπο.

Εκείνο που… σκανδαλίζει είναι ο συνδυασμός αυτών των επιδιώξεων. «Το ένα χέρι νίβει το άλλο». Πράγμα όμως που σημαίνει ότι απαιτούνται δυο χέρια, ότι δηλαδή, σ’ αυτό το παιχνίδι έχουν ενεργό ρόλο και οι μεν και οι δε.

Ας αφήσουμε για την ώρα τους δε κι ας πιάσουμε τους μεν, δηλαδή τους πολιτικούς. Από τη στιγμή που αρνούνται να μπουν στο παιχνίδι, αυτομάτως σπάει το «τρίγωνο της διαπλοκής» και οι… δε, οι καναλάρχες, βρίσκονται να χορεύουν ταγκό μόνοι τους.

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, το τρίγωνο (θα έπρεπε να) έχει σπάσει από τη στιγμή που ο σοφός Λαός (με κεφαλαίο τώρα) εξέλεξε την Πρώτη Φορά Αριστερά κυβέρνηση, που διαθέτει και το γνωστό ηθικό πλεονέκτημα, άρα δεν διαπλέκεται.

Τότε, προς τι οι πανηγυρισμοί τώρα; Βγήκαμε στις πλατείες πέρσι, και τον Ιανουάριο και τον Ιούλιο και τον Σεπτέμβριο. Θα σας πω, γιατί μου φαίνεται ότι κάποιοι δεν μας ακούν αρκετά προσεκτικά.

Σας είπαμε ότι τα ΜΜΕ δεν «χαϊδεύουν» απλώς τις εκάστοτε κυβερνήσεις, αλλά και τις «εκβιάζουν». Κάνουν δηλαδή «επικοινωνιακό πόλεμο» σ’ αυτές, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους.

«Ε, και;», θα αναρωτηθεί κάποιος. «Αν εσύ είσαι ηθικά ακέραιος, αν δεν εκβιάζεσαι, όπως επανειλημμένα έχει δηλώσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, άσε τους άλλους να χτυπιούνται».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Εδώ υπεισέρχεται ένας άλλος όρος.

Τα… «βοθροκάναλα»! Τα οποία πολεμούν την κυβέρνηση όχι για να την εκβιάσουν -είπαμε, δεν εκβιάζεται με τίποτα-, αλλά για να τη ρίξουν και να φέρουν στην εξουσία τους άλλους, που είναι του χεριού τους.

Στην πραγματικότητα, δηλαδή, είχαμε από πέρσι ένα σπασμένο «τρίγωνο της διαπλοκής», όμως τώρα πανηγυρίζουμε διότι αποκλείεται η επανασυγκόλλησή του στο μέλλον. Όταν, ακόμη και στην απίθανη περίπτωση που χάσει αυτή η κυβέρνηση τις εκλογές, δεν θα μπορεί να λειτουργήσει το σχήμα που υπήρχε πριν.

Γιατί θα συμβεί αυτό; Διότι τώρα τα κανάλια θα λειτουργούν νόμιμα (άρα δεν θα υπάρχει «πάτημα» για να εκβιάζονται) και θα μπορούν να ζουν από τη διαφημιστική πίτα, χωρίς παράλογους δανεισμούς (άρα δεν θα υπάρχει λόγος να εκβιάζουν).

Επομένως οι ενημερωτικές τους εκπομπές θα είναι αντικειμενικές και θα παρουσιάζουν όλες τις απόψεις χωρίς διακρίσεις. Αυτό θα είναι και το μεγάλο κέρδος των απλών πολιτών. Συν το γεγονός ότι κάποιοι θα ελαφρυνθούν οικονομικά από τα περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ που πλήρωσαν οι καναλάρχες.

Καταλάβατε τώρα γιατί πανηγυρίζουμε; Πρόκειται στην ουσία για μια νίκη της δημοκρατίας και έναν θρίαμβο της αντικειμενικής ενημέρωσης. Το τοπίο ξεκαθαρίζει, μπαίνουν κανόνες λειτουργίας και αποκαθίσταται η νομιμότητα. Γι’ αυτό.

Τι από όλα αυτά όμως συμβαίνει στην πραγματικότητα; Θα το δούμε τις επόμενες μέρες.

 Χαράς ευαγγέλια!