160923 ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

«Δεσποζόμενα ζώα».

Ομολογώ ότι δεν είχα ακούσει άλλη φορά τον όρο, πόσω μάλλον να τον δω γραμμένο. Προσπάθησα να συμπεράνω τι σημαίνει μαντεύοντας την ετυμολογία της λέξης και υπέθεσα ότι μιλάει για ζώα που έχουν κάποιο αφεντικό.

Αφού, ως γνωστόν, εμείς τα πουλάκια είμαστε αδέσποτα και δεν γνωρίζουμε από αφεντικά (που, ως γνωστόν επίσης, είναι ίδια, είτε δεξιά είτε αριστερά) φαντάστηκα τι θα είναι τα δεσποζόμενα ζώα.

Πάντως, ο αυτόματος διορθωτής δεν αναγνωρίζει τη λέξη, γι’ αυτό, καλού κακού, έψαξα και σε ένα λεξικό και βρήκα ότι είναι μετοχή Ενεστώτα, στη μέση φωνή, του ρήματος «δεσπόζομαι» που σημαίνει… τελώ υπό κυριαρχίαν.

Πώς είμαστε εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί που έχουμε όλοι κάποιον Δεσπότη; Κάπως έτσι ένα πράγμα. Τελούμε υπό κυριαρχίαν, εννοείται… πνευματικήν, γιατί σας βλέπω κάποιους έτοιμους να παρεξηγηθείτε.

Διάβασα, λοιπόν, τη λέξη σε ένα δελτίο τύπου που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων του Δήμου Δράμας, το οποίο βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Για να μην κάθομαι να σας μεταφέρω τι περίπου λέει, σας το διαβάζω:

«Ενημερώνουμε τους συνδημότες μας ότι οι ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς (σκύλος ή γάτα) υποχρεούνται να μεριμνούν για τη σήμανση και καταγραφή του ζώου τους (εδάφιο α., παρ. 1, άρθρο 5 του Ν. 4039/2012).

Σε περίπτωση που διαπιστωθεί παράλειψη της υποχρέωσης αυτής επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο 300 ευρώ (άρθρο 21 του ν. 4019/2012).

Δεδομένου ότι η ηλεκτρονική σήμανση των δεσποζόμενων ζώων είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τον περιορισμό και την αποτελεσματική διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς και επίσης διευκολύνει την επιστροφή αυτών στον ιδιοκτήτη σε περίπτωση απώλειας, παρακαλούμε τους συνδημότες μας που είναι κάτοχοι δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς να μεριμνήσουν σχετικά».

Δηλαδή ετοίμαζε τριακόσια ευρώπουλα, αν… παραλείψεις να μεριμνήσεις για τη σήμανση και την καταγραφή του σκύλου ή της γάτας σου. Εννοείται, σε περίπτωση που σε… διαπιστώσουν. Διαφορετικά δεν διατρέχεις κανέναν απολύτως κίνδυνο.

Το άλλο πουλάκι:

Ποια ζώα όμως είναι δεσποζόμενα και ποια αδέσποτα;

Διότι, καλά μας τα λένε οι νόμοι τάδε και τάδε, και πολύ σωστά μας επισημαίνει ο Δήμος τις υποχρεώσεις μας, μια και το κακό με τα αδέσποτα (αλλά και τα δεσποζόμενα) έχει παραγίνει. Πώς όμως διαχωρίζονται αυτές οι δυο περιπτώσεις;

Μου παραπονιόταν μια γειτόνισσα ότι, μπροστά στο σπίτι της, μαζεύονται όλες οι γάτες της γύρω περιοχής, γιατί εκεί βρίσκουν φαγητό. Δεν το βρίσκουν… κυνηγώντας, αλλά τους το αφήνει σε κάτι τρισάθλια κουπάκια κάποια άλλη, φιλόζωη γειτόνισσα.

Και ρωτάει. Όχι η φιλόζωη, η άλλη κυρία. Αυτές οι γάτες τι είναι, δεσποζόμενες ή αδέσποτες; Αφού έχουν δεσπότη (συγκεκριμένα… δεσπότισσα, ή μήπως δεν υπάρχει το αντίστοιχο θηλυκό;) που τις περιποιείται καθημερινά, δεν θα πρέπει να μεριμνήσει αυτή για την καταγραφή και… όλα όσα προβλέπουν οι νόμοι;

Διαφορετικά, αν είναι αδέσποτες, δεν θα πρέπει να αφεθούν στη… φύση τους, ώστε να κυνηγούν κανένα ποντικάκι, καμιά σαύρα, κανένα πουλάκι, πάντως να μην συγκεντρώνονται όλες μαζί σε έναν τόπο, όπου βρίσκουν «συσσίτιο»;

Δεν ήξερα τι να της απαντήσω, διότι, όπως σας είπα και προηγουμένως, τα όρια μεταξύ αδέσποτων και δεσποζόμενων δεν είναι και πολύ ευκολοδιάκριτα.

Ένας δεσπότης μεγάλου σκύλου τον βγάζει καθημερινά βόλτα για να κάνει τις ανάγκες του. Ο σκύλος.

Τον αφήνει και λίγο ελεύθερο να τρέξει να ξεμουδιάσει, όπως κάνουν σχεδόν όλοι οι δεσπότες δεσποζόμενων σκύλων, ιδίως των μεγαλόσωμων, που δεν φοβούνται μην τους δει κανένας άλλος για μεζεδάκι. Τους σκύλους.

Έλα όμως που η περιοχή στην οποία βγάζει βόλτα τον σκύλο του είναι η είσοδος ενός δημοτικού σχολείου και η ώρα είναι εκείνη της προσέλευσης των παιδιών! Σε κάποιον γονέα που του έκανε με ευγενικό τρόπο την παρατήρηση, απάντησε με επίσης ευγενικό, είναι αλήθεια, τρόπο ότι «ο σκύλος δεν πειράζει»!

Αυτό, βεβαίως, ίσως να το γνωρίζει ο δεσπότης, όμως δεν είμαστε σίγουροι ότι το γνωρίζει ο σκύλος και πάντως είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι δεν το γνωρίζουν όλα τα παιδάκια. Που ξεκινούν να πάνε στο σχολείο τους και βλέπουν έναν «παιχνιδιάρη» σκύλο, ίσα με το μπόι τους, να τρέχει ανέμελος κατά πάνω τους.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Μήπως το έχουμε παρακάνει με τη φιλοζωία;

Προχθές δικάστηκε και -πολύ σωστά- καταδικάστηκε κάποιος ιδιοκτήτης σκύλου, δεσπότης του ζώου δηλαδή, ο οποίος τον κακοποιούσε. Όχι ο σκύλος, ο δεσπότης κακοποιούσε τον σκύλο.

Στην απολογία του ομολόγησε την πράξη του, ζήτησε συγγνώμη μεταμελημένος και προσπάθησε να δικαιολογηθεί λέγοντας πως αντιμετώπιζε πολλά οικονομικά, οικογενειακά και ψυχολογικά προβλήματα και, κακώς, κάκιστα, ξέσπασε στο κακόμοιρο το ζώο.

Κάποιος έξυπνος από την έδρα τον ρώτησε: «Αν αντί για σκύλο είχατε παιδί, θα ξεσπούσατε με τον ίδιο τρόπο στο παιδί σας;» Και ο κατηγορούμενος, (αντί να πει «δεν απαντώ σε υποθετικές ερωτήσεις») απάντησε πολύ φυσικά «άλλο το παιδί, άλλο το ζώο».

Η απάντησή του αυτή ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών και αντιδράσεων από φιλόζωους που βρισκόταν στο ακροατήριο, δηλώνοντας έτσι ότι, γι’ αυτούς, παιδί και ζώο είναι το ίδιο πράγμα.

Εμείς, παρότι και πουλάκια, δεν το έχουμε σκεφτεί το ζήτημα. Κάποιος φίλος που τον ρωτήσαμε απάντησε ως εξής: «Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο. Εγώ πάντως, αν είχα ένα παιδί, δεν θα το έβγαζα να κάνει τη βόλτα του λυμένο, την ώρα που τα σκυλιά της γειτονιάς θα πήγαιναν στο… σχολείο τους. Θα φοβόμουν μην πειράξει κανένα».

Και μετά, άντε να βρει το δίκιο του!

Αδέσποτη λογική!