160930 ΚΟΥΜΑΡΤΖΗΔΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Μια και μιλάμε για έρευνες…

Ενδιαφέρον έχουν τα ευρήματα μιας μεγάλης έρευνας που καταγράφει τη συμπεριφορά και τις αντιλήψεις των εφήβων σχετικά με εξαρτησιογόνες ουσίες και συνήθειες. Πώς αντιμετωπίζουν το κάπνισμα, το αλκοόλ και τον τζόγο.

Εμάς μας ενδιαφέρουν περισσότερο τα δικά μας παιδιά, γι’ αυτό και θα εστιάσουμε τα σχόλιά μας στις δικές τους επιδόσεις. Ας ξεκινήσουμε από τα ευχάριστα: Στο κάπνισμα καλά τα πάμε. Παρόλο που τα παιδιά μας δηλώνουν ότι έχουν πολύ ευκολότερη πρόσβαση στα τσιγάρα, απ’ ό,τι εκείνα των ευρωπαϊκών χωρών.

Δεν ξεκινούν όμως από μικρή ηλικία το συστηματικό κάπνισμα. Όσοι καπνίζουν το κάνουν εξίσου τακτικά και συστηματικά με τους ευρωπαίους συνομηλίκούς τους, όμως το συνολικό ποσοστό των καπνιστών είναι εδώ μικρότερο.

Αυτό, όπως είπαμε, είναι ευχάριστο και πολύ ενθαρρυντικό, αν σκεφτεί κανείς, πέρα από την ευκολία πρόσβασης, και τις παραστάσεις που έχουν τα δικά μας παιδιά, καθώς και το γεγονός ότι είμαστε μοναδική χώρα στην Ευρώπη, ίσως και στον κόσμο, που έχουμε έναν αντικαπνιστικό νόμο «στα χαρτιά».

Πάμε όμως και στα δυσάρεστα: Τα παιδιά μας πίνουν! Στις ερωτήσεις αν έχουν κάνει ποτέ στη ζωή τους χρήση αλκοόλ, καθώς και αν έχουν πιει τις τελευταίες 30 ημέρες, βρισκόμαστε πολύ πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Ψηλότερα βρισκόμαστε και στην «υπερβολική, κατά περίσταση χρήση αλκοόλ», καθώς οι νέοι μας θεωρούν και ευκολότερη την πρόσβαση σε αλκοολούχα ποτά, παρότι απαγορεύεται αυστηρά να πωλούνται σε αυτούς.

Το ανησυχητικό είναι και η μικρή, πολύ μικρή ηλικία που αρχίζουν τα παιδιά μας να πίνουν, πιο μικρή από την αντίστοιχη των ευρωπαίων συνομήλικών τους, οι οποίοι όμως έχουν άλλη αρνητική πρωτιά, μεθούν από παιδιά. Εδώ νομίζω διαφαίνεται καθαρά και η «μαγκιά» του Έλληνα γονιού, που βιάζεται να δει το καμάρι του να μεγαλώνει.

Το διαδίκτυο το χρησιμοποιούν οι έφηβοι στην Ελλάδα όσο και εκείνοι στην Ευρώπη, με μια όμως διαφορά. Ενώ εκείνοι το χρησιμοποιούν για άντληση πληροφοριών και παιχνίδια, οι δικοί μας «κατεβάζουν» ταινίες, τραγούδια (πράγμα που είναι παράνομο) και εφαρμογές.

Το άλλο πουλάκι:

Ας έρθουμε και στα σοβαρά.

Οι έφηβοι της χώρας μας έχουν το πανευρωπαϊκό ρεκόρ, μάλιστα με επιδόσεις διπλάσιες των… αντιπάλων τους, στον στοιχηματισμό, δηλαδή τον τζόγο. Είτε μέσω του διαδικτύου, είτε σε ειδικούς χώρους που υπάρχουν παντού γύρω μας, τα γνωστά σε όλους προποτζίδικα.

Μια τόσο μεγάλη διαφορά στις επιδόσεις του τζόγου, όταν σε όλες τις άλλες κατηγορίες η μάχη γίνεται στήθος με στήθος, μόνο τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί. Προφανώς υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι (και ευθύνες) που οι έφηβοί μας το έχουν ρίξει στον τζόγο.

Τις ευθύνες τις ανέφερα παρενθετικά. Δεν είμαι βέβαιος αν συμφωνούμε όλοι πως μια τέτοια συμπεριφορά είναι προβληματική, ώστε να αναζητήσουμε και υπεύθυνους. Ή μήπως πρέπει, είμαστε υποχρεωμένοι να συμφωνήσουμε όλοι, από τη στιγμή που ο νόμος την απαγορεύει;

Σας παρουσιάζω ένα διάλογο από δημοσιογραφικό ρεπορτάζ:

«Έρχονται συχνά;» ρωτάμε την κοπέλα πίσω από το γκισέ.

«Όταν δουλεύω εγώ, 5 φορές την εβδομάδα, τους βλέπω. Παίζουν από 20-30 ευρώ την εβδομάδα. Φαντάζομαι ότι θα έρχονται και το Σαββατοκύριακο», απαντά.

Στα δεξιά της, σε εμφανές σημείο, η πινακίδα που υπενθυμίζει ότι δεν είναι επιτρεπτή η συμμετοχή ανηλίκων στους διαγωνισμούς.

«Αυτό εδώ κοιτάς; Άσε, δεν βγάζεις άκρη. Έρχονται οι γονείς και κάνουν φασαρία. Σου λένε “δεν άφησες το παιδί μου, δεν θα έρχομαι ούτε κι εγώ”. Μία, δύο, τρεις, μετά λες, εντάξει αφού επιμένει ο γονιός!».

Ήδη άρχισαν να διαφαίνονται οι πρώτες μεγάλες ευθύνες. Ο γονιός στέλνει το παιδί του είτε να στοιχηματίσει για κείνον, είτε να… παίξει για τον εαυτό του. Είπα όμως τη λέξη πίσω από την οποία κρύβεται ένα μεγάλο μυστικό του εθισμού των νέων στον τζόγο. Παιχνίδι!

Γίνεται μια προσπάθεια, εντελώς συνειδητή, να ταυτιστεί ο τζόγος με το παιχνίδι. Δεν στοιχηματίζεις τα χρήματα των γονιών ή τα δικά σου, δεν τζογάρεις, με μεγάλο κίνδυνο να εθιστείς σε μια προβληματική συμπεριφορά, δεν ποντάρεις, με τις πιθανότητες επιστημονικώς αποδεδειγμένα εις βάρος σου και υπέρ του διοργανωτή, απλώς… «παίζεις»!

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Θέλετε να το ακούσετε από τα πιο επίσημα χείλη;

«Ένας από τους μεγαλύτερους στόχους της Εθνικής Αρχής Στοιχημάτων (ΕΑΣ) είναι να αδειοδοτηθούν προγράμματα, ούτως ώστε να γίνεται πρόληψη και αντιμετώπιση του εθισμού στο στοίχημα και να καλλιεργηθεί κουλτούρα από τα στάδια της εφηβείας, έτσι ώστε να δημιουργηθεί η κατάλληλη νοοτροπία στους νέους και να εφαρμόζεται το υπεύθυνο παιχνίδι», υπογράμμισε η Πρόεδρος της Εθνικής Αρχής Στοιχημάτων Ιωάννα Φιάκκου.

«Υπεύθυνο παιχνίδι»!

Με τέτοια αντιμετώπιση, με τις διαφημίσεις να σε βομβαρδίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ να… αφήσεις τον θείο, με μια κοινωνία να έχει κάνει εδώ και χρόνια όνειρο ζωής και μοναδικό στόχο το εύκολο και γρήγορο κέρδος, είναι να απορούμε με τις επιδόσεις των εφήβων μας στον τζόγο;

Όλα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τις υποκριτικές απαγορεύσεις που δεν τηρούνται και τις δήθεν προτροπές για προστασία των νέων από τη συνήθεια να στοιχηματίζουν. Το θέμα είναι σοβαρό και πρέπει κάτι να κάνουμε ως κοινωνία.

Με συγχωρείτε τώρα, γιατί έχω να πάω να παίξω κι ένα ΤΖΟΤΤΟ!

Καλή τύχη με την αντιμετώπιση του τζόγου.