170510 ΘΑΥΜΑΣΙΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Πιστεύετε στα θαύματα;

Θα μου πείτε, από τη στιγμή που πήρε ο ΠΑΟΚ το κύπελλο, όλοι θα πρέπει να πιστεύουμε

λίγο και σ' αυτά.

Δεν είναι όμως αυτή η σωστή απάντηση. Η σωστή απάντηση, όπως συμβαίνει πολύ συχνά, είναι... μια ερώτηση.

Τι εννοείτε λέγοντας θαύμα;

Αν συμφωνήσουμε σ’ αυτό, τότε σίγουρα θα μπορέσουμε να απαντήσουμε και στην προηγούμενη ερώτηση.

Είναι το θαύμα κάτι... υπέροχο, κάτι που το βλέπουμε και στεκόμαστε απέναντί του εκστασιασμένοι, όπως ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα, η γέννηση ενός μωρού, ή ο τρόπος που τα δελφίνια επικοινωνούν μεταξύ τους...

Ή μήπως, λέγοντας θαύμα, εννοούμε κάτι που δεν μπορεί να εξηγηθεί με τους νόμους της Φυσικής, όπως τουλάχιστον τους αντιλαμβανόμαστε εμείς; Τότε όμως θαύμα θα μπορούσε να είναι και το «κόλπο» ενός ταχυδακτυλουργού ή ενός μάγου του τσίρκου.

Υπάρχει περίπτωση με τον όρο θαύμα να εννοούμε και ένα γεγονός που είναι πέρα από τους νόμους της στατιστικής, που να συμβαίνει δηλαδή τόσο σπάνια, όπως το να σωθεί κάποιος, μόνος αυτός, από την πτώση ενός αεροπλάνου.

Οπωσδήποτε υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις, ας περιοριστούμε όμως σ’ αυτές, για να μην απλωθεί πολύ η κουβέντα. Όπως ξέρετε, οι άνθρωποι συνήθως ορίζουν ως θαύμα κάτι που υπάγεται στη δεύτερη και την τρίτη περίπτωση.

Και δεν είναι λίγοι εκείνοι που πράγματι πιστεύουν στα θαύματα. Αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Δεν είναι κακό ακόμη και το να πιστεύεις ότι το θαύμα συνέβη σ’ εσένα. Δικαίωμά σου και, αν έτσι αισθάνεσαι, κανείς δεν πρέπει να το αμφισβητήσει.

Από κάποια στιγμή και μετά όμως, αρχίζει και υπάρχει ένα πρόβλημα. Η στιγμή αυτή είναι όταν θα προσπαθήσεις να... διαφημίσεις το θαύμα αυτό που σου συνέβη, να πείσεις και τους άλλους για την ύπαρξή του.

Γιατί όμως κάτι τέτοιο είναι πρόβλημα; Οι λόγοι είναι δύο και είναι εξίσου σοβαροί. Και οι δύο έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι, χωρίς να το καταλαβαίνεις (;) θεωρείς το εαυτό σου ξεχωριστό.

Το άλλο πουλάκι:

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Και, για να γίνει πιο κατανοητό αυτό που θέλουμε να πούμε, ας δούμε κι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Την περίπτωση που σε κάποιοι δυστύχημα υπάρχει ένας που σώθηκε, μάλιστα με απίστευτο, τρόπο.

Δηλαδή με ένα «θαύμα», που πιθανότατα ξεπερνάει τους νόμους της Φυσικής -είπαμε, όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς- ή και της στατιστικής επιστήμης. Κάτι τέτοιο συμβαίνει μία στις τόσες.

Βγαίνει, λοιπόν, εκείνος που σώθηκε ή/και τα συγγενικά του πρόσωπα στα κανάλια και κάνουν λόγο για θαύμα. Μάλιστα, όχι για θαύμα με την ευρεία έννοια, αλλά για άμεση θεϊκή παρέμβαση.

Ο ίδιος ο Θεός, η Παναγία ή κάποιος άγιος, έβαλαν το χέρι τους και σώθηκε ο συγκεκριμένος άνθρωπος, την ίδια στιγμή που οι συνεπιβάτες του έχαναν τη ζωή τους.

Φαντάζεστε πώς ακούγεται κάτι τέτοιο στα αφτιά των συγγενών των θυμάτων του δυστυχήματος; Δηλαδή, τι; Συνέβη μια θεϊκή επέμβαση ειδικά για τον συγκεκριμένο άνθρωπο, ενώ οι δικοί τους αφέθηκαν στη τύχη τους;

Για να μην πω ότι μπορεί η σκέψη τους να πάει και παραπέρα. Διότι, από τη στιγμή που μια ανώτερη δύναμη επεμβαίνει τόσο απροκάλυπτα για τη σωτηρία ενός, κανείς δεν αποκλείει το να επενέβη και για τον θάνατο των υπολοίπων. Να «έριξε», ας πούμε, το αεροπλάνο!

Ποιος θεός λοιπόν, ποιος άγιος είναι αυτός που επιλέγει να σώσει κάποιον, ενώ σκοτώνει ή έστω αφήνει να χαθεί ο δικός τους άνθρωπος, το δικό τους παιδί; Και με ποια κριτήρια γίνεται αυτή η επιλογή.

Νομίζετε ότι μπορεί αυτούς τους ανθρώπους να τους παρηγορήσει κάτι όπως «άγνωστοι αι βουλαί...»; Πόσο κακό λοιπόν κάνει εκείνος που (πιστεύει ότι) σώθηκε από θαύμα και δεν κρατάει αυτή την πίστη για τον εαυτό του;

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Προσέξτε!

Δεν λέμε να μην πιστεύεις στο θαύμα που σου συνέβη. Η πίστη είναι κάτι εντελώς προσωπικό και κανείς δεν μπορεί, ούτε έχει το δικαίωμα, να σου αλλάξει μια τέτοια ιδέα.

Αυτή σου την ιδέα μάλιστα να την πεις και στους πολύ δικούς σου ανθρώπους, ακόμη και στον πνευματικό σου. Εδώ μιλάμε όμως για την περίπτωση που κάτι τέτοιο... διαφημίζεται από τα κανάλια.

Μπορεί να θεωρείς ότι το κάνεις... «προς δόξαν Κυρίου», όμως το αποτέλεσμα μάλλον δεν είναι αυτό που είχες κατά νου.

Για να μην σας πω ότι υπάρχει και κάτι άλλο.

Έχετε αναρωτηθεί πόσο κοντά στην Ορθόδοξη Παράδοσή μας είναι το να πιστεύεις ότι ο Θεός ή οι άγιοι ενδιαφέρονται ειδικά για σένα και όχι για τους... πλησίον σου; Μήπως μια τέτοια ιδέα κρύβει έναν υπέρμετρο εγωισμό;

Διότι, δεν μπορεί, κάτι ξεχωριστό έχεις εσύ, κάτι περισσότερο θα αξίζεις από τους άλλους, αφού επελέγης να σωθείς, τη στιγμή που εκείνοι χάθηκαν. Μήπως, λοιπόν, διαφημίζοντας στα κανάλια αυτή τη διάκριση, επιδεικνύεις ακόμη μεγαλύτερο εγωισμό;

Τι θέλουμε να πούμε με όλα τα παραπάνω;

Θα ακούσατε, φαντάζομαι, τις προηγούμενες μέρες, ότι μια κυρία, κάποια «τομεάρχης» της Νέας Δημοκρατίας, δήλωσε στα κανάλια πως βρήκε σύντροφο στη ζωή της, μετά από... τάμα που έκανε.

Δηλαδή με θαυματουργό τρόπο!

Αν όμως αρχίσουμε να διαφημίζουμε τα θαύματα που μας συμβαίνουν, δηλαδή να διαφημίζουμε την πίστη μας ή το πόσο ξεχωριστοί είμαστε, μάλλον αρχίζουμε και μπαίνουμε σε σκοτεινά μονοπάτια.

Και το σκότος ποτέ δεν είχε καλές σχέσεις με την Ορθόδοξη Παράδοσή μας.

 Θαύμα... φαγητό!