170523 ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Δυο (τρεις) απόψεις…

Τις τελευταίες μέρες είχαμε ένα γεγονός που απασχόλησε πολύ τα Μέσα και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Είναι η άφιξη στη χώρα μας του σκηνώματος της Αγίας Ελένης και η έκθεσή του σε προσκύνημα για χιλιάδες πιστούς.

Έχει πάντα ενδιαφέρον όμως να βλέπει κανείς με ποιο τρόπο προσεγγίζουν ένα θέμα άνθρωποι που προέρχονται από διαφορετικές «σχολές», δηλαδή που το βλέπουν με εντελώς διαφορετική ματιά.

Επομένως, αυτό για το οποίο θα σας μιλήσουμε σήμερα δεν είναι αυτό καθαυτό το φαινόμενο της άφιξης στη χώρα μας ιερών λειψάνων, αλλά ο διαφορετικός τρόπος με τον οποίο το βλέπουν δυο… ειδικοί επί του θέματος.

Ο πρώτος είναι ο άνθρωπος στον οποίο ανήκει η πρωτοβουλία τής άφιξης των ιερών κειμηλίων, ο γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, επίσκοπος Φαναρίου Αγαθάγγελος.

Ο δεύτερος είναι ο καθηγητής Κοινωνιολογίας και Κοινωνιολογίας της Θρησκείας του Παντείου Πανεπιστημίου, Αντώνης Παπαρίζος. Ο «διάλογός τους» που σας παρουσιάζουμε σήμερα έγινε μέσα από το περιοδικό Lifo.

Πιστεύουμε μάλιστα πως δεν έχει νόημα να σας αναφέρουμε ποιος είπε τι, η ανακάλυψή του μπορεί να γίνει ένα ευχάριστο και σχετικά εύκολο παιχνίδι. Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν τις αντικρουόμενες απόψεις με έναν σύντομο σχολιασμό:

«Η Ιερά Σύνοδος θα έπρεπε, με δική της πρωτοβουλία, να σταματήσει αυτήν τη χυδαία εμπορευματοποίηση και εκμετάλλευση του συναισθήματος του ανθρώπου και να μη δέχεται την άφιξη των σκηνωμάτων με τιμές αρχηγού κράτους, αποδίδοντας, πολύ απλά, θρησκευτικές τιμές.

Με αυτό τον τρόπο ευνοεί την πολιτικοποίηση των αγίων, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε είτε σε εκλογική είτε σε πολιτική εκμετάλλευσή τους.

Αναμφίβολα, λοιπόν, αναπτύσσεται μια σχέση αμοιβαίας εκμετάλλευσης, γι’ αυτό ο διαχωρισμός κράτους-Εκκλησίας θα πρέπει να γίνει άμεσα, σε μια περίοδο που τα πολιτικά ήθη έχουν αλλάξει μορφή, αφού πολιτικοί ταγοί που δήλωναν άθεοι επισκέπτονται το Άγιο Όρος για να πάρουν ένα άτυπο χρίσμα.

Επομένως, όταν εξυπηρετείς συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες, κρατάς την κοινωνία στο παρελθόν και δεν την αφήνεις να ανασάνει».

«Θα ήθελα να σας πω ότι ο όρος “τιμές αρχηγού κράτους” αφορά μόνο την υποδοχή κοσμικών προσώπων και ποτέ δεν τον χρησιμοποίησε η Εκκλησία. Χρησιμοποιείται μόνο στο πρωτόκολλο της εθιμοτυπίας της πολιτικής και πολιτειακής ηγεσίας και αφορά την υποδοχή των ηγετών.

Επαναλαμβάνω ότι εμείς δεν υιοθετούμε τον όρο αυτόν. Υποδεχτήκαμε με ιεροπρέπεια και μεγαλοπρέπεια τα ιερά λείψανα και τον Τίμιο Σταυρό. Από κει και πέρα, τιμά την ελληνική πολιτεία το ότι τα ιερά κειμήλια έγιναν δεκτά παρουσία κορυφαίων πολιτικών προσωπικοτήτων».

Το άλλο πουλάκι:

Το πιάσατε αυτό;

Κάποιοι άλλοι και όχι η Εκκλησία χρησιμοποιούν τον όρο «τιμές αρχηγού κράτους». Και κάποιοι σπεύδουν να τα υποδεχτούν με τέτοιες τιμές. Τότε γιατί μας αφήνουν και μαλώνουμε και εκτιθέμεθα για κάτι που στην ουσία δεν υφίσταται;

Και, αν ισχύει κάτι τέτοιο, ποια άλλα αντίστοιχα ζητήματα τριβής υπάρχουν που μπορούν να ξεπεραστούν με μια απλή διευκρίνιση; Ας δούμε όμως τη συνέχεια του ενδιαφέροντος αυτού διαλόγου:

«Η ψυχή του ανθρώπου έχει βαθύτερες ανάγκες που δεν αντιμετωπίζονται με την καλλιέργεια παραδοσιακών μορφών θρησκευτικότητας που δεσμεύουν τον άνθρωπο, τον καθηλώνουν και δεν επιτρέπουν τη χειραφέτησή του, αλλά με τη συνάντηση των ανθρώπων με άλλους ανθρώπους.

Οποιαδήποτε θρησκεία θέλει να έρθει σε επαφή με τα συναισθήματα των ανθρώπων μπορεί να το κάνει μέσω του διαλόγου, αλλά αυτό είναι κοπιαστικό και απαιτεί βαθύτατη καλλιέργεια.

Αυτή την οδό την αρνούνται τα ιερατεία γιατί είναι δύσκολη, αντίθετα προτιμούν τη συγκίνηση που προκαλεί η λατρεία των λειψάνων και επιτυγχάνεται πιο εύκολα».

«Όποιος θέλει, μπορεί να ακολουθήσει. Είναι μια ελεύθερη επιλογή του καθενός και μια ανοιχτή πρόσκληση στους ανθρώπους που επιλέγουν να προσκυνήσουν.

Σ’ εκείνους που είναι αρνητικοί ή εκφράζουν επιφυλάξεις λέω ότι εμείς δεν εκμεταλλευόμαστε κανέναν. Ελεύθερα έρχεται όποιος επιθυμεί. Πρόκειται για ένα εκκλησιαστικό και πολιτιστικό γεγονός με χαρακτήρα ιστορικής μνήμης.

Κατανοώ ότι κάποιοι δεν μπορούν να αντιληφθούν αυτή την πραγματικότητα, ωστόσο ιστορικά είναι μια αλήθεια».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Εδώ σταματάμε με τον διάλογο.

Δεν πιστεύουμε να μπερδεύτηκε κανένας με τις απαντήσεις και το πρόσωπο από το οποίο προέρχονται. Στη συνέχεια θα δούμε μία επιπλέον παράμετρο που σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως:

Η δημιουργία ειδικού site με live streaming μεταδόσεις, χορηγούς επικοινωνίας και γραφείο Τύπου, γεγονός που αύξησε την καχυποψία ορισμένων περί εμπορικής εκμετάλλευσης των λειψάνων.

«Εμείς δεν ζητήσαμε κανέναν χορηγό. Πρόκειται για χορηγούς που δεν έδωσαν χρήματα αλλά παραχώρησαν την τεχνογνωσία τους. Τα ΕΛΤΑ κυκλοφόρησαν μια σειρά γραμματοσήμων, ο ΟΤΕ μας βοήθησε στο οπτικοακουστικό υλικό και η αερογραμμές της οικογένειας Μουζενίδη διέθεσε το αεροσκάφος για τη μεταφορά και την επιστροφή των ιερών κειμηλίων.

Επίσης, η ηλεκτρονική χρήση βοήθησε προκειμένου να ευχαριστήσουμε τους ανθρώπους που συνέβαλαν στο συγκεκριμένο ιστορικό γεγονός.

Δεν έπρεπε να πούμε ένα “ευχαριστώ” σε αυτούς τους ανθρώπους; Κάποιος διέθεσε αεροπλάνο για να έρθει το σκήνωμα στην Ελλάδα και πρέπει να το πούμε.

Επίσης, το site δημιουργήθηκε για ενημερωτικούς λόγους. Ξέρετε πόσα ξένα πρακτορεία, είτε ειδήσεων είτε ταξιδιωτικά, αντλούν πληροφορίες από κει; Υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον για το γεγονός της άφιξης των ιερών κειμηλίων. Όλα είναι θέμα καλής διάθεσης και στοιχειώδους εξυπνάδας».

Εμείς τι να προσθέσουμε; Έχουμε καλή διάθεση, αλλά με αυτό το «στοιχειώδους εξυπνάδας» ο γενικός διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος μάς αποστόμωσε.

Πολλές φορές δείγμα στοιχειώδους εξυπνάδας είναι να μην λες τίποτα!

 Προσκυνώ!