120505 ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Ακολουθεί πολιτική δυσφήμηση.

Παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τις συζητήσεις που γίνονται σχετικά με την (δημοσκοπική) άνοδο της Χρυσής Αυγής και την (πιθανή) είσοδο βουλευτών αυτής της οργάνωσης (δεν θα το έλεγα κόμμα) στη Βουλή που θα προκύψει από τις μεθαυριανές εκλογές.

Επειδή συνειδητά δεν παρακολουθώ τις σελίδες στο διαδίκτυο και τα κείμενα των φασιστών και διάφορων φασιστοειδών (κατά δική τους δήλωση, έτσι;) θέλοντας και μη όμως όλοι έχουμε μια αρκετά καλή ιδέα όχι μόνο του τι πρεσβεύουν, αλλά και των μεθόδων που χρησιμοποιούν για να το επιβάλλουν, θα ήθελα να πω ορισμένους προβληματισμούς μου γύρω από το θέμα.

Την περασμένη Κυριακή, στην ηλεκτρονική έκδοση της Καθημερινής, υπήρχε το άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη με τίτλο «δεν θα περάσει ο φασισμός;» ο οποίος υποστήριζε ότι «η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι αποτυχία της πολιτικής και αποτυχία της εκπαίδευσης».

Ειδικά για την αποτυχία της πολιτικής γράφει:

«Όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων αποφάσισε να τιμωρήσει το πολιτικό σύστημα υπερψηφίζοντας το κόμμα της Χρυσής Αυγής. Ωραία τιμωρία! Θα καταψηφίσουν αυτούς που θεωρούν κλέφτες για να εκλέξουν τους μαχαιροβγάλτες. Είναι γνωστό ότι πολλά στελέχη αυτής της οργάνωσης έχουν καταδικαστεί ακόμη και για δολοφονίες».

Σημειώνει όμως και κάτι άλλο πολύ σημαντικό.

Το ότι οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να αναδείξουν το γεγονός πως η Χρυσή Αυγή δεν είναι ένα κόμμα αντισυστημικό, όπως θέλει να παρουσιάζεται, αφού επαναφέρει το ρουσφέτι και την εξυπηρέτηση με άλλο τρόπο.

Προσπαθεί με μικροεξυπηρετήσεις σε κατοίκους περιοχών όπου υπάρχει έντονη η παρουσία (και το πρόβλημα) των μεταναστών να αποσπάσει την προτίμηση των ψηφοφόρων.

Ο καθένας κάνει το ρουσφέτι που μπορεί. Άλλος διορίζει άλλος συνοδεύει τον συνταξιούχο στην τράπεζα για να πάρει τη σύνταξή του.

Και οι δύο όμως εκμεταλλεύονται την απουσία θεσμών, την απουσία του κράτους και των νόμων προκειμένου να αποσπάσουν την ψήφο των πολιτών.

Άρα βρίσκονται από την ίδια πλευρά και στην ίδια λογική.

Το άλλο πουλάκι:

Πού να δείτε τι του σούρνουν!

Από τα δεκάδες σχόλια που ακολουθούν τη δημοσίευση πάρα πολλά είναι αυτά που τοποθετούνται ανοικτά υπέρ της Χρυσής Αυγής, βρίζοντας μάλιστα τον αρθρογράφο χυδαιότατα.

Άλλοι «εξισώνουν» τα δύο άκρα και μιλούν για το εξίσου ανησυχητικό (κατά τη γνώμη τους) φαινόμενο της ανόδου των Αριστερών κομμάτων.

Απόψεις και απόψεις!

Το ζήτημα είναι πως στην κοινωνία υπάρχει μια ελλιπής πληροφόρηση κι ένας εφησυχασμός σχετικά με το ποιοι είναι και τι πιστεύουν οι φασίστες.

Μείναμε με την εντύπωση πως, επειδή τα παιδιά μας στο σχολείο «γιορτάζουν» κάθε χρόνο το Πολυτεχνείο, επειδή κάνουν κι ένα μάθημα Αγωγής του Πολίτη, στο οποίο διδάσκονται τα είδη του πολιτεύματος και τονίζουν την περιοχή της δημοκρατίας, το θέμα έχει κλείσει για μας.

Δεν είναι έτσι!

Το πρώτο που έπρεπε να μας ανησυχήσει ήταν η άνοδος των ακροδεξιών σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες.

Επειδή από την εποχή του Αριστοτέλη γνωρίζουμε ότι τα μυαλά των ανθρώπων δεν διαφέρουν και πολύ, έπρεπε να σκεφτούμε ότι το «φαινόμενο» δεν οφείλεται σε κάποια ιδιαιτερότητα των Ευρωπαίων πολιτών και πως θα έρθει κι εδώ, όταν υπάρξουν παρόμοιες συνθήκες.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Υπάρχουν όμως και αλλού ευθύνες.

Έχετε σκεφτεί ποτέ πού μπορεί να οδηγήσει η λογική του «όλοι είναι ίδιοι, όλοι φταίνε», η οποία βρίσκει συνεχώς περισσότερο έδαφος, προβαλλόμενη μάλιστα από…  επίσημα χείλη;

Στην τελευταία εκπομπή του ο Λάκης Λαζόπουλος τόνισε επί λέξει: «Είναι ζήτημα αν όλα αυτά τα χρόνια γίναν τέσσερα ή πέντε έργα, χωρίς να πέσουν μίζες».

Πού οδηγεί, αγαπητοί μου, αυτό το ισοπέδωμα, αυτή η νοοτροπία της συλλήβδην καταδίκης του πολιτικού κόσμου;

Ασφαλώς δεν κάνει τους πολίτες φασίστες, μπορεί εύκολα όμως να τους οδηγήσει να σκεφτούν «ώρα να έρθουν κάποιοι, που θα καθαρίσουν τον τόπο».

Βάλτε τώρα μέσα στο καζάνι και μπόλικο «πατριωτισμό», μπόλικα μυρωδικά από κακούς ξένους που θέλουν να βλάψουν την ανώτερη ελληνική φυλή και να κλέψουν τον πλούτο της χώρας μας, και είναι έτοιμο το μείγμα.

Λίγο εκρηκτικό βγαίνει, έτσι είναι όμως οι αλλαγές. Πρέπει να ξεριζώσεις το κακό χορτάρι για να σπείρεις τα γεννήματα.

Τώρα, αν αντί για σιτάρι και κριθάρι φυτρώσουν τα Άνθη του Κακού είναι άλλο ζήτημα. Άντε μετά να τα ξεριζώσεις. Δεν είναι εύκολο.

Αυτό ας το σκεφτούμε σοβαρά μπροστά στην κάλπη!

Καλό βόλι, αδέλφια!

«Δεν περνάει ο φασισμός»,
όπως… «δεν περνάς κυρα-Μαρία»!