ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Τρίτη 8 Μαΐου 2012

120508 ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΟ

Το ένα πουλάκι:
Με τις υγείες μας!

Έχουμε εκλογικό αποτέλεσμα με πολλά χαρακτηριστικά, το εξής ένα: Κανείς δεν το περίμενε έτσι ακριβώς!

Όλοι μιλούσαν για πτώση του ΠΑΣΟΚ, για «φθορά» του δικομματισμού, για «τιμωρία» των μνημονιακών δυνάμεων», για άνοδο της Αριστεράς (γενικώς) για άνοδο επίσης των ακροδεξιών κομμάτων και είσοδο (πιθανή) της Χρυσής Αυγής στη Βουλή.

Κανένας όμως δεν φανταζόταν τα ποσοστά που τελικά πήραν τα κόμματα, τόσο αυτά που κατόρθωσαν να εκλεγούν στο κοινοβούλιο, όσο και τα άλλα, που έμειναν απ’ έξω.

Αποτέλεσμα;
Να μιλάμε από το βράδυ της Κυριακής για «μεγάλους νικητές» και «μεγάλους ηττημένους».

Στους πρώτους, χωρίς κανένα δισταγμό, τοποθετούμε τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Καμμένο και τη Χρυσή Αυγή.
Στους άλλους, οπωσδήποτε, τα λεγόμενα κόμματα του Μνημονίου, με πρώτο το ΠΑΣΟΚ, που έπαθε τη μεγαλύτερη νίλα και από κοντά να ακολουθούν Νέα Δημοκρατία (άλλη νίλα κι αυτή), αλλά και ΛΑΟΣ που έμεινε και εκτός νυμφώνος.

Πριν περάσουμε σε πολιτικές αναλύσεις, ας δούμε ορισμένα από τα χαρακτηριστικά αυτών των εκλογών.
Πρώτα πρώτα ας σταθούμε στο γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων δεν πήγαν στις κάλπες.

Με την αποχή ή την «ανοχή» τους, οι μη ψηφοφόροι επέτρεψαν σ’ εμάς τους υπόλοιπους να τους «εκφράσουμε» κι αυτούς. Δεν είναι λίγοι, κοντά το 35% του εκλογικού σώματος.

Ένα δεύτερο στοιχείο είναι το γεγονός πως, από εκείνους που ψήφισαν, το 18% προτίμησε κόμματα τα οποία δεν μπαίνουν στη Βουλή. Βλέπετε ο εκλογικός νόμος…
Το ποσοστό είναι τεράστιο, αφού αγγίζει εκείνο του πρώτου και του δεύτερου κόμματος!

Το άλλο πουλάκι:
Πάρτε χαρτί και μολύβι.

Αν κάνουμε τους υπολογισμούς, θα δούμε πως η Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές εκφράζει περίπου το 53% των ψηφοφόρων.
Τους εκφράζει; Τρόπος πού λέγειν. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε εκείνο το σκανδαλώδες «μπόνους» των 50 εδρών, που κάνει τη Νέα Δημοκρατία να έχει υπερδιπλάσιες έδρες από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τους χωρίζουν μόνο δύο περίπου ποσοστιαίες μονάδες.

Υποτίθεται πως ο νομοθέτης (λέμε, τώρα) προέβλεψε αυτό το «μπόνους», προκειμένου να ενισχύσει ένα κόμμα που έχει γύρω στο 40% να σχηματίσει κυβέρνηση.

Όχι να παίρνει το πρώτο κόμμα 58 έδρες και να του «χαρίζονται» άλλες 50! Να τις κάνει τι;
Το γεγονός αυτό λοιπόν δημιούργησε τεράστιες αδικίες, αφού υπάρχουν εκλογικές περιφέρειες που το δεύτερο κόμμα (Ν.Δ.) εκλέγει τρεις βουλευτές, ενώ το πρώτο (ΣΥΡΙΖΑ) κανέναν!

Τι νόημα έχει να τα λέμε όλα αυτά;
Μήπως μοιάζουν με τις «αναλύσεις» που κάνουν διάφοροι αθλητικογράφοι, όταν, μετά τη διαμόρφωση του τελικού σκορ και τη λήξη του αγώνα, συζητάνε για κάποιο φάουλ που δεν δόθηκε;

Θεωρώ πως, στις παρούσες εκλογές, έχει ιδιαίτερο νόημα, γιατί θα πρέπει όλα τα παραπάνω, έδρες και ποσοστά συμμετοχής, να ληφθούν υπόψη κατά τις συζητήσεις που θα διεξαχθούν, προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης.

Τι κυβέρνηση θα (μπορούσε να) είναι; Ποιους ακριβώς θα εκφράζει; Από πού θα αντλεί τη νομιμοποίησή της και τι αποφάσεις θα μπορεί να πάρει;

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Υπάρχει και αλλού ενδιαφέρον.

Διότι ένα 20% των ψηφοφόρων, όπως δήλωσαν οι ίδιοι, αποφάσισαν τι θα ψηφίσουν την τελευταία μόλις ημέρα!
Δηλαδή, ο ένας στους πέντε σηκώθηκε το πρωί της Κυριακής και δεν ήξερε ακόμη πού θα έριχνε την ψήφο του.

Ένα άλλο 20% διαμόρφωσε γνώμη τις τελευταίες δύο εβδομάδες. Και αυτά τα ποσοστά έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, ειδικά στην παρούσα κατάσταση, αφού υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγηθούμε και πάλι σε εκλογές σε σύντομο διάστημα.

Κάποιοι το κατάλαβαν και είναι συγκροτημένοι στις πρώτες τους δηλώσεις. Κάποιοι άλλοι καβάλησαν το καλάμι της επιτυχίας.
Έχουν άδικο; Πιθανότατα όχι.

«Ο λαός μίλησε», σου λένε και, με βάση τα τωρινά δεδομένα, θεωρούν πως μπορούν κι αυτοί να μιλούν και δηλώνουν ό,τι θέλουν.
Εδώ μιλάμε εμείς, που λέει ο λόγος…

Κι έχουμε να πούμε πολλά ακόμη.
Είπαμε, την «ποιοτική», δηλαδή την πολιτική, ανάλυση των αποτελεσμάτων την αφήνουμε για τις προσεχείς ημέρες.

Έχουμε επίσης να πούμε πολλά και για την ιδιαίτερη πατρίδα μας όπου συντελέστηκε μια μικρή, τοπική θα την χαρακτηρίζαμε, κοσμογονία.
Οι Δραμινοί (και οι Δραμηνοί) μίλησαν και είπαν κάτι πολύ σημαντικό:
«Ποτέ δεν ξέρεις»!

Το σπουδαιότερο όμως μήνυμα που έστειλαν είναι πως κανείς δεν μπορεί να θεωρεί τους ψηφοφόρους δεδομένους.
Αρχίζουν τα ωραία!

Δεν υπάρχουν σχόλια: