Το ένα πουλάκι:
Εκ-λογικές αντιφάσεις!
Έχουμε χορτάσει τις τελευταίες μέρες με αντιφάσεις που παρατηρούμε τόσο στα προεκλογικά λεγόμενα πολιτικών και κομμάτων όσο και σε όσα υποστηρίζουμε εμείς οι πολίτες.
Είπαμε ότι η ζωή είναι ωραία ακριβώς επειδή έχει αυτές τις αντιφάσεις της, είπαμε πως εμείς οι άνθρωποι θέλουμε πάντοτε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο, όμως εδώ το πράγμα αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κυρίως επειδή οι αντιφάσεις αυτές δεν προβάλλονται ως τέτοιες, δηλαδή ως ανθρώπινες αδυναμίες, αλλά ως λογικά επιχειρήματα.
Και ποιος δεν κατανοεί τον άνθρωπο που θέλει συνταξιοδοτείται στα πενήντα του, αλλά να παίρνει μεγάλη σύνταξη. Που είναι υπέρ της ελεύθερης οικονομίας, αλλά επιδιώκει να διοριστεί στο δημόσιο. Που θέλει να έχει μια τακτοποιημένη συζυγική ζωή, αλλά και μια ερωμένη. Να πηγαίνει διακοπές το Δεκαπενταύγουστο, σε ερημικές παραλίες. Να μην πληρώνει διόδια, αλλά ούτε και φόρους. Να είναι κατά των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά να στέλνει το παιδί του για σπουδές στη Βουλγαρία…
Πώς να κατανοήσεις όμως ένα κόμμα όταν καταγγέλλει τις δημοσκοπήσεις ως μεθοδευμένες και κατευθυνόμενες, εκτός από εκείνες που το παρουσιάζουν με αυξημένα ποσοστά;
Πολύ δε περισσότερο, πώς να δικαιολογήσει τη στάση του να φέρεται ηγεμονικά σε άλλα κόμματα, τα οποία ξεπερνά (δημοσκοπικά πάντα) κατά δύο ή τρεις μονάδες, όταν το ίδιο επιθυμούσε τη συνομιλία επί ίσοις όροις με κόμμα που βρισκόταν τριάντα και σαράντα μονάδες πάνω από αυτό;
Διαβάζω από φυλλάδιο κόμματος το οποίο θεωρεί ως ένα από τα πιο βρώμικα χαρτιά του δικομματισμού τον… λαϊκισμό:
«Διαγραφή του Δημοσίου χρέους αλλά και ιδιωτικών χρεών προς τράπεζες π.χ. στεγαστικών δανείων».
Βλέπετε όμως πως, εκτός από την αντίφαση, υπάρχει και η συνέπεια! Έτσι δεν προβλέπει το «πρόγραμμα» διαγραφή όλων των δανείων, για παράδειγμα και εκείνων που πήραν οι επιχειρήσεις, αλλά μόνο των στεγαστικών, όπως αυτά ας πούμε που πήρε η σύζυγος Τσοχατζόπουλου.
Το άλλο πουλάκι:
Φταίνε και οι δημοσιογράφοι.
Έχει ο Καψής, σοβαρός δημοσιογράφος, στο παράθυρο τον «δικό μας» Μαργαρίτη Τζίμα και τον ρωτά τι θα κάνει η Νέα Δημοκρατία σε περίπτωση που δεν πάρει αυτοδυναμία.
«Δεν μπορώ να απαντήσω σε υποθετικές ερωτήσεις», λέει αυτός.
Προηγουμένως όμως ανέπτυξε μια χαρά το πώς θα κυβερνήσει το κόμμα που σε (πολύ πιο υποτιθέμενη) περίπτωση αυτοδυναμίας. Ο Καψής όμως πού να «διαβάσει» την αντίφαση!
Διότι, ας μη το ξεχνάμε, σήμερα όλοι μιλάμε με βάση υποθετικά σενάρια που προκύπτουν από τις δημοσκοπήσεις, στις οποίες, αν βασιστείς, είναι σαν να…δένεις τον γάιδαρο στο μαρούλι, που λέει κι ο λαός μας.
Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει ακόμα και εκείνους που πάντοτε κατήγγειλαν τις δημοσκοπήσεις να κάνουν υποθέσεις εργασίας και μετεκλογικά σενάρια βασισμένοι στα αποτελέσματά τους.
Προσέξτε! Αυτό δεν είναι κακό.
Κάθε κόμμα κατεβαίνει στις εκλογές για να κερδίσει περισσότερες ψήφους από όσες την προηγούμενη φορά και, αν είναι δυνατόν, να κυβερνήσει, είτε μόνο του, είτε σε συνεργασία με άλλα κόμματα.
Γι’ αυτό γίνονται οι εκλογές και γι’ αυτό όλα τα κόμματα παρουσιάζουν και ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης.
Διαφορετικά θα περιορίζονταν μόνο στην παρουσίαση αξιόλογων, έντιμων και αγαπητών στο λαό υποψηφίων.
Εμείς εδώ επισημαίνουμε αντιφάσεις όπως αυτή του ΠΑΣΟΚ να μιλάει για «αυτοδύναμη Ελλάδα», τώρα που η δική του αυτοδυναμία είναι ούτε καν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Σε άλλες εποχές όμως…
Και ένα τρίτο πουλάκι:
«Γυρίζουν πόρτα πόρτα».
Μέχρι κι αυτό ακούσαμε να καταγγέλλεται από την Αλέκα Παπαρήγα. Τα δύο κόμματα γυρίζουν πόρτα πόρτα και ασκούν εκβιασμούς στους πολίτες. Προφανώς την ενόχλησε το πόρτα πόρτα, αφού οι εκβιασμοί γενικώς είναι μέσα στο παιχνίδι και δεν φοβίζουν το ΚΚΕ, κατά το οποίο «οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει θα επιδεινώνει τη θέση της πλειοψηφίας του λαού».
Ξέχασαν όμως ότι ο Ριζοσπάστης επί χρόνια πουλιόταν πόρτα πόρτα και ήταν μέσα στα καθήκοντα κάθε «κνίτη» να πουλήσει (ή να αγοράσει ο ίδιος, όπως έκαναν πολλοί) όσο περισσότερα φύλλα μπορούσε.
Οι αντιφάσεις όμως των κομμάτων δεν είναι τίποτε μπροστά στις (πολιτικές) αντιφάσεις ημών των πολιτών. Παρακολουθήστε τον παρακάτω διάλογο και θα καταλάβετε. Αφορά στη συνεργασία του Άρματος Πολιτών με τον Καμμένο και την κοινή κάθοδό τους κι εδώ στη Δράμα:
-Μ’ αρέσει που αυτοί δεν ήθελαν ούτε να ακούσουν για τον Χαρακίδη, επειδή τον θεωρούσαν δεξιό. Τώρα συνεργάζονται με τον Καμμένο. Δεν είναι αντίφαση;
-Ναι, αλλά κι εσύ τους κατηγορούσες επειδή δεν συνεργάζονταν με κάτι που το θεωρούσαν κακό, προκειμένου να αλλάξουν κάτι χειρότερο. Τώρα τους κατηγορείς επειδή κάνουν αυτό ακριβώς.
Άντε, βρείτε άκρη!
Έτσι είναι οι ανθρώποι! |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου