140925 ΑΔΕΣΠΟΤΟ

Το ένα πουλάκι:

Τα ζώα καταλαβαίνουν.

Αυτό πλέον το ξέρουν όλοι. Σε μερικές περιπτώσεις τα ζώα μπορούν να αντιληφθούν πράγματα που για μας τους ανθρώπους περνούν απαρατήρητα. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στα πλέον ευαίσθητα αισθητήρια όργανα που διαθέτουν και τα οποία συλλαμβάνουν πολύ μεγαλύτερο μέρος «δεδομένων» απ’ ό,τι τα δικά μας.

Διότι, εντάξει. Το να μυρίζει κάτι ένας σκύλος, που δεν μπορούμε εμείς, είναι κατανοητό. Στην αντίθετη περίπτωση δεν θα παίρναμε στο κυνήγι κυνηγόσκυλα, θα πέφταμε στα τέσσερα και θα βγάζαμε εμείς τους λαγούς και τα ορτύκια.

Κατανοητό επίσης είναι να μην μπορούμε να ακούσουμε όπως οι γάτες, τους ανεπαίσθητους ήχους που κάνει το ποντικάκι στην αποθήκη. Και είναι φυσικό να μην μπορούμε να δούμε όπως τα αρπακτικά πουλιά που ξεχωρίζουν το θήραμά τους από τεράστια απόσταση, ακόμα και κρυμμένο πίσω από πυκνή βλάστηση ή κάτω από το νερό.

Εξάλλου δεν έχουμε δει ποτέ γάτο με ακουστικά, ούτε πουλί με γυαλιά οράσεως (για του ηλίου δεν παίρνω όρκο) γεγονός που αποδεικνύει περίτρανα πως η όραση και η ακοή τους λειτουργούν πολύ καλύτερα από τις δικές μας, που  έχουμε ανάγκη από τέτοια βοηθήματα.

Δεν εννοώ όμως αυτό.

Όχι, δεν αναφέρομαι σε ό,τι έχει να κάνει με τις αισθήσεις, τουλάχιστον τις πέντε που ξέρουμε ως σημεία επαφής του οργανισμού μας με τον έξω κόσμο, το περιβάλλον.

Φαίνεται πως τα ζώα έχουν ανεπτυγμένη και την περίφημη έκτη αίσθηση, αυτή που πιάνει μηνύματα τα οποία υποτίθεται πως δεν υπάρχουν.

Όσοι έχουν ασχοληθεί με το ενδιαφέρον θέμα που λέγεται παραψυχολογία (30.000 αποτελέσματα σε 0,29 δευτερόλεπτα στο Google) καταλαβαίνουν πολύ καλά τι εννοώ. Βεβαίως ο όρος περιέχει την ψυχολογία, επομένως την ψυχή, που υποτίθεται ότι απουσιάζει από τα ζώα.

Υποτίθεται, διότι αν γκουγκλάρεις τη φράση «τα ζώα, έχουν ψυχή» θα εντυπωσιαστείς από τα 74.800 αποτελέσματα (σε 0,49 δευτερόλεπτα) που σου δίνει το Google.

Ας μην ασχοληθούμε όμως περισσότερο μ’ αυτό. Γιατί, άμα το ψάξουμε βαθύτερα ίσως σκαλώσουμε σε απόψεις που υποστηρίζουν ακόμη και τη μετεμψύχωση ανθρώπων μέσα σε σώματα ζώων.

Το άλλο πουλάκι:

Δεν είναι για μας.

Εμείς κάτι άλλο πήγαμε να πούμε και η κουβέντα τράβηξε μακριά.

Υποστήριζε λοιπόν, κάποιος φίλος πως τα ζώα αντιλαμβάνονται ακόμη και τις αλλαγές στην πολιτική!

Έφερε μάλιστα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα για να τεκμηριώσει τη θεωρία του:

«Έχετε προσέξει πόσο έχει αλλάξει όχι μόνο ο αριθμός, αλλά και η συμπεριφορά των αδέσποτων σκύλων, από τότε που άλλαξε η δημοτική αρχή στην πόλη;»

Όχι, δεν το είχαμε προσέξει. Φανταστήκαμε βέβαια ότι ο φίλος θα εννοούσε πως όλα άλλαξαν προς το καλύτερο. Αυτός όμως συνέχισε.

«Δεν παρατηρήσατε ότι ο αριθμός τους αυξήθηκε και η συμπεριφορά τους χειροτέρεψε, έχουν αποθρασυνθεί σε σημείο που έγιναν πολύ επικίνδυνα;»

Όχι, ούτε αυτό το είχαμε παρατηρήσει.

Είναι αλήθεια βέβαια πως, για να «παρατηρήσει» κανείς κάτι τέτοιο χρειάζεται μια σοβαρή έρευνα, μια καταγραφή για να γνωρίζουμε αν ο αριθμός των αδέσποτων σκυλιών έχει αυξηθεί, έχει μειωθεί ή παραμένει σταθερός και μια καταμέτρηση επιθετικών συμπεριφορών που να δείχνει αυξητική τάση.

Δεν αρκεί η απλή εμπειρική παρατήρηση.

Από την άλλη όμως, γιατί να μην έχει αυξηθεί ο αριθμός τους; Τέλος καλοκαιριού είναι, συνήθως τέτοια εποχή πολλοί «φιλόζωοι» εγκαταλείπουν το «παιχνίδι» που πήραν για να περάσει το παιδί τους τις διακοπές.

Η συμπεριφορά όμως; Κι αυτή από εμπειρικές παρατηρήσεις; Πάλι δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα.

Βεβαίως, όπου κι αν ανοίξει αυτό το θέμα συζήτησης, σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι να σου διηγηθούν ένα προσωπικό τους «άσχημο συναπάντημα» με αδέσποτα σκυλιά.

Από την άλλη όμως, όταν ο καιρός είναι καλός, πολλοί συμπολίτες μας κυκλοφορούν ή αθλούνται με τα πόδια ή το ποδήλατο, οπότε αυξάνονται οι πιθανότητες να πέσουν πάνω σε κάποια σκυλοπαρέα.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Ο φίλος επέμεινε.

«Δεν είναι αυτό. Εγώ είμαι βέβαιος ότι τα αδέσποτα έχουν αντιληφθεί πως η νέα δημοτική αρχή είναι φιλικά διακείμενη απέναντί τους. Μην αμφιβάλλετε πως έχουν καταλάβει ότι ακόμη και Εντεταλμένη Σύμβουλος έχει οριστεί ειδικά για την προστασία τους.

Ε, από τη στιγμή που κυκλοφόρησε το νέο, δεν είναι απίθανο να το έμαθαν και άλλοι αδέσποτοι σκύλοι και να… μεταδημότευσαν εδώ, όπου το κλίμα τους σηκώνει καλύτερα.

Δεν είναι απίθανο επίσης και το να έχουν αποθρασυνθεί, επειδή ξέρουν ότι, σε περίπτωση διένεξης με ανθρώπους, έχουν κάποιον ισχυρό παράγοντα να τους σταθεί. Τους αδέσποτους σκύλους, έτσι;»

Έτσι!

Τι να κάνουμε; Συμφωνήσαμε. Απ’ ό,τι φάνηκε κάτι παραπάνω ήξερε ο φίλος, γι’ αυτό πήγαμε πάσο.

Ήτανε βλέπετε κι εκείνη η σκυλοπαρέα απέναντι από το καφενείο που κυνηγούσε όποιον περαστικό τολμούσε να εμφανιστεί τριγύρω, που ισχυροποιούσε τα επιχειρήματά του.

Βλέπετε, σε μερικές περιπτώσεις δεν χωράει η λογική, όπως όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια μεγάλη αγέλη αδέσποτων σκυλιών με άγριες διαθέσεις. Τι να κάνεις τότε; Να σκεφτείς λογικά ότι… θα σκεφτούνε λογικά και δεν θα σε πειράξουν;

Είπαμε, τα ζώα αισθάνονται, δεν είπαμε ότι σκέφτονται!

Γαβ!