161103 ΕΞΩΘΕΣΜΙΚΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Τι σας έλεγα;

Μιλώντας προχθές για τις αντιδράσεις της κυβέρνησης, μέσω της εκπροσώπου της, στην απόφαση του ΣτΕ, σας έλεγα ότι μπορεί κανείς να δει σ’ αυτές την τάση που έχει η εξουσία να μην δέχεται εμπόδια στο δρόμο της.

Η κάθε εξουσία. Πολύ περισσότερο εκείνες που υποτίθεται πως «νομιμοποιούνται» να κάνουν ό,τι γουστάρουν, επειδή είναι εκλεγμένες από τον Λαό.

Αναρωτήθηκα, λοιπόν για την κυβερνητική εκπρόσωπο, με βάση και την εικόνα της στην πρώτη αντίδραση, «ποιος ξέρει τι θα έκανε στους δικαστές τού ΣτΕ, αν είχε τη δύναμη ή την εξουσία να αντιδράσει όπως της περνούσε από το μυαλό εκείνη την ώρα».

Τα λόγια με τα οποία κλείναμε το σχόλιό μας ήταν τα ακόλουθα:

«Το προχώρησα και λίγο, πιστεύω όμως όχι εντελώς αυθαίρετα. Έτσι εξηγείται, σκέφτηκα, το γεγονός ότι οι ηγέτες απολυταρχικών καθεστώτων «εξαφανίζουν» εκείνους που τους φέρνουν αντίρρηση ή που στέκονται εμπόδιο στα σχέδιά τους. Απλώς μπορούν και το κάνουν.

Και μετά σκέφτηκα πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε σε μια δημοκρατική χώρα και έχουμε θεσμούς που μπορούν να μας προστατεύουν από την κατάχρηση εξουσίας τού κάθε εγωπαθούς αιρετού, που θεωρεί ότι νομιμοποιείται να κάνει ό,τι του καπνίσει, στο όνομα του λαού που τον εξέλεξε.

Και ακόμη σκέφτηκα πόσο πρέπει να προσέχουμε σαν τα μάτια μας αυτούς τους θεσμούς».

Αυτό με τους θεσμούς δεν το είπα στην τύχη. Σκεφθείτε τι θα γινόταν, αν δεν υπήρχε αυτό το ΣτΕ, του οποίου της αποφάσεις ασφαλώς και μπορούμε, έχουμε δικαίωμα, να σχολιάζουμε.

Άλλο όμως σχολιάζω το αποτέλεσμα της λειτουργίας ενός θεσμού τόσο σημαντικού και άλλο προσπαθώ να καταρρακώσω το κύρος του ή να «αποδείξω» ότι δεν διαθέτει κάτι τέτοιο.

Για να καταλάβετε τι εννοώ, θα σας υποβάλω σε μια μικρή δοκιμασία -και να με συγχωρείτε. Θα σας διαβάσω κάτι. Ξέρω ότι πολλοί από εσάς δεν αντέχετε να παρακολουθήσετε τον συγκεκριμένο σχολιαστή. Το ίδιο κι εγώ. Το κάνω σπάνια και από ανάγκη.

Έχει νόημα όμως να βλέπουμε πού και πού τι λέει και η άλλη πλευρά. Καλώς ή κακώς την παρακολουθούν πολλοί συμπολίτες μας. Επειδή, λοιπόν, διαμορφώνουν άποψη από «επιχειρήματα» σαν κι αυτά, χρήσιμο είναι να τα γνωρίζουμε.

Το άλλο πουλάκι:

Άσε, θα τα διαβάσω εγώ.

«Το ΣτΕ έχει ήδη χάσει την εκτίμηση του στην κοινωνία, από τη στιγμή που ψήφισε τα Μνημόνια ως συνταγματικά. Η κοινωνία είναι σοκαρισμένη από το γεγονός ότι οι Έλληνες δικαστές νομιμοποίησαν καθεστώς αποικιοκρατίας και συνθήκες κατοχής στη χώρα. Η απόφαση για τις άδειες είναι παρανυχίδα.

Χιλιάδες παιδιά σέρνονται και μπρουντρουμιάζονται καθημερινά για ένα γραμμάριο χασίς και απολαμβάνουν της σκληρότητας των νόμων. Εκεί βρίσκουν πολλοί δικαστές την ευκαιρία να κάνουν τους μάγκες.

Ο κόσμος ξέρει πως όλα αυτά τα αυθαίρετα στους αιγιαλούς και στις παραλίες έχουν σφραγίδες ανώτατων δικαστικών και νομικών συμβουλίων.

Ο κόσμος ξέρει ότι είναι λίγοι οι δικαστές που παλεύουν όρθιοι. Σε έναν κόσμο που έχει σαπίσει, και η σαπίλα έχει φτάσει παντού, θέλετε να μου πείτε ότι έχει σταματήσει έξω ακριβώς από την πόρτα της δικαιοσύνης;»

Καταλάβατε, φίλοι μου; Επειδή μια απόφαση ενός Ανώτατου Δικαστηρίου δεν μας άρεσε, παίρνει η μπάλα όλο το «σύστημα», ενώ κρατάμε και μια… πισινή, που θα έλεγε και η Ρένα Βλαχοπούλου με το «λίγοι δικαστές».

Ενώ, ας πούμε, αν το ΣτΕ έκρινε τον νόμο Παππά συνταγματικό, τότε, ξαφνικά, οι δικαστές αυτοί θα γίνονταν πολλοί; Οι περισσότεροι; Πόσοι; Καταλάβατε τι εννοούμε όταν λέμε άλλο κριτική και άλλο επίθεση στους θεσμούς;

Κρίμα που ο συγκεκριμένος σχολιαστής είναι και νομικός! Παρακολουθήστε όμως και τη συνέχεια του συλλογισμού του και μετά θα σας πούμε για ποιον πρόκειται, αν δεν το έχετε καταλάβει ήδη:

«Ποια ανεξάρτητη αρχή;

Μπορεί να διορίζεσαι από την κυβέρνηση και να μου παριστάνεις και τον ανεξάρτητο;
Μια χαρά εξαρτημένη αρχή είναι η ανεξάρτητη.

Ε.Σ.Ρ. = Εξαρτημένο Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης

Το ΕΣΡ ήταν μία επιτροπή λογοκρισίας Δεξιάς και ΠΑΣΟΚικής κοπής, φίμωσης κάθε δημοκρατικού λόγου, βάζοντας πρόστιμα σε όσους «κακοποιούσαν» την ελληνική γλώσσα.

Έχω συρθεί άπειρες φορές για κακοποίηση της γλώσσας. Η μόνη γλώσσα που δεν κακοποιεί σε αυτή την χώρα, είναι η γλώσσα του γλείφτη. Έχει βρωμίσει ο τόπος και τα τζάμια των τηλεοράσεων από γλείφτες και υποτελείς σαλιάρηδες.

Το ΕΣΡ είναι ένα ακόμα χέρι της διαπλοκής. Τίποτα παραπάνω. Μόνο καθαρά πρόσωπα θα μπορούσαν να δώσουν αξιοπιστία σε τέτοιους ανεξάρτητους οργανισμούς». 

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Το μαντέψατε;

Πρόκειται για τον Λάκη Λαζόπουλο και σημειώστε ότι αυτό με τα «καθαρά πρόσωπα» το είπε πριν από την πρόταση της κυβέρνησης για τον Βύρωνα Πολύδωρα. Έχει ένα χάρισμα ο Λάκης.

Θα το καταλάβετε καλύτερα, αν σας διαβάσω και το υστερόγραφο με το οποίο τελείωνε το κείμενό του.: «Όταν τον πρόεδρο του ΣτΕ τον περιμένουν στο Κολωνάκι αγανακτισμένοι τηλεθεατές, καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι δικαστές τι πρέπει να ψηφίσουν για να μην τους συμβούν παρόμοια».

Επομένως γνώριζε πώς θα ψηφίσει το ΣτΕ και μάλιστα ήξερε ακριβώς και τον λόγο για τον οποίο θα το κάνει. Ο φόβος των… «αγανατισμένων τηλεθεατών». Τους οποίους όμως ούτε που περνάει από το μυαλό του ότι μπορεί να ξεσηκώνουν κάτι τύποι (τηλεοπτικοί) σαν τον ίδιο.

Εκτός αν υπάρχει ιερή και ανίερη αγανάκτηση!

«Θεσμός» εναντίων θεσμών!