161101 ΠΟΛΥΔΩΡΟΝ-1

Το ένα πουλάκι:

Μπορείτε να το κάνετε εικόνα;

Διότι εγώ αδυνατώ. Πώς γίνεται δηλαδή; Μαζεύονται μια παρέα να συζητήσουν ποιον θα προτείνουν για πρόεδρο του ΕΣΡ και κάποιος πετάει το όνομα του Βύρωνα Πολύδωρα; Και οι άλλοι; Αντί να τον αρχίσουν στην καζούρα, ή στις καρπαζιές, συμφωνούν μαζί του;

Σε άλλες περιπτώσεις, όταν επιλέγονται οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων ή των σωμάτων ασφαλείας, ακόμη και οι ανώτατοι δικαστικοί, υπάρχει ένα κλειστό σύνολο ανθρώπων από τους οποίους μπορείς να επιλέξεις.

Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, θεωρητικά, έχεις απεριόριστο αριθμό επιλογών. Μπορείς να προτείνεις οποιονδήποτε. Εννοείται πως πρέπει να διαθέτει κάποιοι προσόντα, τα οποία όμως πάλι εσύ τα ορίζεις.

Και έτσι όμως να το δεις, εξακολουθεί να μην το χωράει ο νους σου. Ποιο ήταν δηλαδή το κριτήριο, το οποίο δεν πληρούσε κανένας άλλος και έτσι έπεσε στο τραπέζι το όνομα του Βύρωνα Πολύδωρα;

Διότι, και τα κριτήρια που βάζει κανείς, τον χαρακτηρίζουν. Δείχνουν τις δυνατότητες και τις αντοχές που έχει, φανερώνουν τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται, αποκαλύπτουν το επίπεδο (πολιτικού) πολιτισμού του…

Ποιο, λοιπόν, ήταν το κριτήριο που προέκριναν για τη στελέχωση της θέσης του προέδρου ενός τόσο σημαντικού οργάνου; Το ομολόγησαν οι ίδιοι. Πώς θα παγιδεύσουν τη Νέα Δημοκρατία! Τέτοια σοβαρότητα!

Ξέχασαν ότι το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης δεν θα συσταθεί απλώς για να οργανώσει την διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών; Αυτό είναι σχετικά εύκολο, εκτός αν έχεις άλλα στο νου σου. Που αυτοί έχουν, δεν είναι όμως επί του παρόντος.

Υποτίθεται ότι το κυρίως έργο του θα είναι να κρίνει την ποιότητα των παρεχόμενων προγραμμάτων, να βλέπει πού αυτά… ξεφεύγουν και να επιβάλλει τα ενδεδειγμένα πρόστιμα ή άλλες ποινές.

Κι εδώ έρχεται αμείλικτο το ερώτημα. Ο Βύρων Πολύδωρας θα τα κάνει όλα αυτά; Και μάλιστα με πνεύμα που να δίνει και το στίγμα μιας αριστερής (έτσι θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται, ακόμα) κυβέρνησης;

Το άλλο πουλάκι:

Από πού να τον πιάσεις;

Να μιλήσεις για τη θητεία του («ποινή εκτίω») σε υπουργικές θέσεις; Αποκορύφωμα εκείνη στη θέση του υπουργού Δημόσιας Τάξης στην κυβέρνηση Καραμανλή. Τότε άφησε εποχή με δηλώσεις όπως «οι Πακιστανοί απαγάγουν ο ένας τον άλλο, αυτό είναι το αγαπημένο τους σπορ»!

Τότε χαρακτηρίστηκε και «υπουργός της ζαρντινιέρας», αφού, στη γνωστή υπόθεση του άγριου ξυλοδαρμού του Αυγουστίνου Δημητρίου, προσπάθησε να καλύψει τους «πραιτοριανούς» και δέχτηκε την εκδοχή πως αυτός χτύπησε πέφτοντας πάνω σε μια ζαρντινιέρα.

Ακόμη, θα θυμόσαστε όλοι πως για τις πυρκαγιές του 2007, για την κατάσβεση των οποίων ήταν υπεύθυνος, απλώς ζήτησε «να σεβαστούμε την έννοια της θεομηνίας», ή μας ανακοίνωσε πως «ο στρατηγός άνεμος ορίζει πολλά πράγματα για τη δράση μας κυρίως όμως των αεροπλάνων».

Και, αν όλα αυτά μπορεί να πει κανείς πως είναι ενδείξεις ή και αποδείξεις ανικανότητας, τότε τι να πούμε για την ικανότητά του να ξεσηκώνει τον Ελληνισμό -με το απίθανο σύνθημα «Γρηγορείτε Συνέλληνες»- ενάντια στην προσπάθεια κάποιων να… κλέψουν τα φωνήεντα της γλώσσας μας;

Τι να πούμε για τον –νόμιμο- (άρα και ηθικό;) διορισμό της κόρης του ως μετακλητής υπαλλήλου της Βουλής, όταν χρημάτισε Πρόεδρός της για λίγες ημέρες;

Τι να πούμε για το κάλεσμά του προς τη Νέα Δημοκρατία να συνεργαστεί με τη Χρυσή Αυγή, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον πραγματικό εχθρό της χώρας που είναι η Τρόικα;

Και τι να πούμε για τη δημιουργία του κόμματος «Ένωση για την Πατρίδα και τον Λαό»; Και μόνο ο τίτλος του θα έπρεπε να λέει πολλά για τον άνδρα, ιδίως σε εκείνους που αυτοχαρακτηρίζονται (ακόμη) αριστεροί.

Όσο για την ηγετική ομάδα εκείνου το κόμματος, Ζώης, Νικολόπουλος, Ψωμιάδης, (με αλφαβητική σειρά, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις) τίποτε πλέον δεν αποκλείει να ακούστηκαν και τα δικά τους ονόματα για τη θέση του προέδρου του ΕΣΡ, απλώς να επικράτησε του Πολύδωρα.

Σκέφτομαι ειλικρινά και στενοχωριέμαι πολύ τι να αισθάνονται οι απλοί φίλοι και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει η ηγεσία του κόμματος, το οποίο πίστεψαν ότι «θα τελειώσει το παλιό» και εναπόθεσαν τις ελπίδες τους για μια καλύτερη πορεία του τόπου.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Οι απλοί φίλοι και ψηφοφόροι.

Διότι οι άλλοι…

Διάβασα στο διαδίκτυο και είδα την εικόνα από το φέισμπουκ:

«Ο Χρήστος Καραγιαννίδης, βουλευτής του κόμματος και μέλος της “Κίνησης των 53” εξαπέλυσε επίθεση στο Μαξίμου με αφορμή την επιλογή του πρώην υπουργού.

“Φαντάζομαι το καταλαβαίνετε ότι μας ξεφτιλίζετε. Γιατί αν δεν το καταλαβαίνετε θα πέσετε από τα σύννεφα λίαν συντόμως”, έγραψε σε ανάρτησή του στο Facebook, εμφανώς ενοχλημένος από την επιλογή Πολύδωρα». 

Αμέσως το έστειλα σε κάποιους φίλους με το σχόλιο «Λένε όμως πως κανείς δεν μπορεί να σε εξευτελίσει, αν δεν είσαι έτοιμος ή/και πρόθυμος να εξευτελιστείς. Όσο για το “λίαν συντόμως”, φαντάζει σαν το παράδοξο του Ζήνωνα με τη διχοτόμηση (που δεν φτάνεις ποτέ στον προορισμό σου)».

Σε λίγο διάβασα ότι «η συγκεκριμένη ανάρτηση αποσύρθηκε από τον χρήστη». Δεν γνωρίζω αν αληθεύει, δεν μπορώ να τα παρακολουθήσω πολύ καλά αυτά τα πράγματα, όμως, αν αληθεύει, τότε έρχεται να δικαιώσει απόλυτα το σχόλιό μου.

Βεβαίως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, υπάρχει πάντοτε το ακλόνητο επιχείρημα: «Γιατί, οι άλλοι καλύτεροι (θα) ήτανε;»

Θλίψη!

Τον κάλεσαν να… εκτίσει άλλη μία ποινή!