181114 ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΜΕΝΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Δεν είναι λίγα λεφτά!

Μιλάμε για πάνω από δύο δισεκατομμύρια. Για την ακρίβεια κάτι περισσότερο από 2,27 δις. ευρώ, τα οποία μπήκαν στα ταμεία του κράτους˙ και αυτό είναι καλό για όλους μας, περισσότερο όμως για εκείνους που τα έδωσαν!

Σας φαίνεται παράξενο; Είναι, λίγο. Πώς είναι δυνατόν να δίνεις χρήματα και αυτό να θεωρείται καλό για σένα; Χρήματα στο κράτος, έτσι; Όχι σε καμιά φιλανθρωπία, που την κάνεις για να σώσεις την ψυχή σου.

Για να λυθεί το μυστήριο και να σας φύγει η απορία, πρέπει να πούμε ότι τα χρήματα αυτά δόθηκαν για την νομιμοποίηση αυθαιρέτων. Τώρα νομίζω ότι κάπως εξηγείται όλο το προηγούμενο μυστήριο. Έτσι;

Κάπως, όχι τελείως. Γι’ αυτό, ας αρχίσουμε «να ξετυλίγουμε σιγά σιγά το κουβάρι των αποκαλύψεων», όπως λένε και σε εκείνες τις εκπομπές που σου βγάζουν την ψυχή μέχρι να σου πουν κάτι που να μην το γνωρίζεις ήδη.

Το ποσό μπορεί να είναι μεγάλο, δεν δόθηκε όμως εφάπαξ, ούτε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, αλλά στη διάρκεια οκτώ ετών. Από τότε, δηλαδή, περίπου που βρισκόμαστε σε κρίση, αν σας λέει κάτι αυτό.

Ένα δεύτερο στοιχείο είναι ότι δόθηκε από πολλούς, πάρα πολλούς… αυθαιρετούχους, για να χρησιμοποιήσω κι έναν μπακαλιάρο, μια και βρισκόμαστε, όπως είπαμε, σε κλίμα τηλεοπτικών εκπομπών ποιότητος.

1.132.809! τόσοι είναι οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, οι οποίοι, εκμεταλλευόμενοι τους αλλεπάλληλους νόμους και τις ευνοϊκές διατάξεις, έσπευσαν να το δηλώσουν για να το σώσουν, δίνοντας βεβαίως και το κατιτίς τους.

Κυριολεκτικά, όμως! Διότι, αν κάνετε τη διαίρεση -αφήστε μην την κάνετε, την έκανα εγώ- βρίσκουμε ότι από το μεγάλο αυτό ποσόν που προαναφέραμε, αντιστοιχούν, κατά μέσο όρο, περίπου δυο χιλιάρικα σε κάθε αυθαιρετούχο.

Δηλαδή τίποτε! Μπροστά στο πόσο κοστίζει να είσαι νόμιμος, συμφέρει να αυθαιρετήσεις και να περιμένεις να περάσει το επόμενο… νομοσχέδιο, που θα σου δίνει το δικαίωμα να κρατήσεις το ακίνητό σου με τη βούλα του νόμου.

Σκεφθείτε ότι μόνο μέσα στον Οκτώβριο, στο σύνολο των αυθαιρέτων των οποίων οι ιδιοκτήτες πληρώνουν για να τα νομιμοποιήσουν, προστέθηκαν ακόμη εξήντα χιλιάδες τέτοια. Φοβήθηκαν, λέτε, τις κατεδαφίσεις;

Το άλλο πουλάκι:

Ποιος φοβάται τα φαντάσματα;

Ρωτάω γιατί διαβάζω πως, έτσι που εξελίσσονται τα πράγματα, οι κατεδαφίσεις για τις οποίες ακούσαμε τόσα πολλά μετά τις φωτιές στο Μάτι μοιάζουν με έναν μπαμπούλα, από εκείνους που τρομάζουν τα παιδάκια.

Που προσπαθούν να τα τρομάξουν, έτσι; Για να είμαστε εξηγημένοι. Διότι άλλο τρομάζω και άλλο έχω την πρόθεση να το κάνω. Κοιτάξτε τώρα, για παράδειγμα, με τι… τεράστια βήματα προχωράει αυτός ο μπαμπούλας. Διαβάζω στον τύπο τις δηλώσεις ενός στελέχους της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής:

«Όταν, μετά την καταστροφική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ (υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας) πήρε την απόφαση να ξεκινήσει άμεσα και γρήγορα κατεδαφίσεις – ανεξάρτητα από εκείνες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων – δεν ήξερε σε τι μονοπάτια έμπαινε.

Έλεγαν ότι οι κατεδαφίσεις μπορούν να γίνουν σε σύντομο διάστημα. Θέμα ημερών ή το πολύ λίγων εβδομάδων. Είχαμε κληθεί τότε στο υπουργείο, αλλά και στο Μαξίμου, όπου τους εξηγήσαμε ότι οι διαδικασίες – νομικές, διαδικαστικές κ.λπ. – είναι ιδιαιτέρως χρονοβόρες και δύσκολες.

Μας αντιμετώπισαν με δυσπιστία, σαν να μπλοκάραμε εμείς τις κατεδαφίσεις. Θεωρούσαν ότι με μια αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, όλα θα βελτιώνονταν. Δυστυχώς δικαιωθήκαμε. Τρεις μήνες μετά, το ΥΠΕΝ μόλις ξεκίνησε τη δεύτερη κατεδάφιση σε προβλήτα στο Μαύρο Λιθάρι Αναβύσσου».

Ο λόγος βέβαια των καθυστερήσεων δεν είναι μόνο οι χρονοβόρες διαδικασίες, αλλά και το γεγονός ότι κάποια από τα αυθαίρετα δεν μοιάζουν καθόλου με κάτι… παράγκες που έχουμε δει κατά καιρούς να γκρεμίζονται.

Το πρώτο αυθαίρετο που πήγαν να κατεδαφίσουν τα συνεργεία ήταν κυριολεκτικά ένα «φρούριο». Περιβάλλονταν από τοίχο μήκους διακοσίων μέτρων και ύψους… πέντε! Το έβλεπες και έλεγες πως πρόκειται μάλλον για μοναστήρι.

Μη γελάτε· τα μοναστήρια μάς έχουν συνηθίσει σε τέτοιες θηριώδεις κατασκευές που, στον καιρό των πειρατών, είχαν νόημα, γιατί προστάτευαν τους μοναχούς από τις επιδρομές τους. Σήμερα όμως κατασκευάζονται μόνο… «προς δόξαν Κυρίου»!

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Είδατε;

Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τα αυθαίρετα και τις προσπάθειες που γίνονται προκειμένου να γκρεμιστούν κάποια από αυτά και φτάσαμε να μιλάμε για μοναστήρια. Ας επιστρέψουμε στο θέμα μας.

Ξέρετε ότι, για να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος της αυθαίρετης δόμησης, προβλέπεται η λειτουργία 14 Περιφερειακών και 74 Τοπικών Παρατηρητηρίων; Δηλαδή… καλά κρασιά! Δεν το λέω εγώ.

«Πώς θα λειτουργήσουν τα Παρατηρητήρια; Για να ξεκινήσουν πρέπει να υπάρχει μια ηλεκτρονική πλατφόρμα στην οποία θα είχαν όλοι πρόσβαση, ένα κοινό πρωτόκολλο για τη λειτουργία τους, θα έπρεπε να είχαν γίνει οι 250 νέες προσλήψεις για τη στελέχωσή τους, που είχε προαναγγελθεί.

Εμείς δεν έχουμε ούτε προσωπικό ούτε εμπειρία, ούτε υλικοτεχνική υποδομή για να τα στηρίξουμε. Ούτε ξέρω πότε και αν θα λειτουργήσουν» σημειώνει ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός.

Δεν είναι όμως όλα μαύρα. Κάποιοι αυθαιρετούχοι το παίρνουν απόφαση και ξεκινούν να γκρεμίζουν μόνοι τους, επειδή τα έξοδα που θα κάνουν (γνωστοί εργολάβοι, μαύρες αμοιβές κ.λπ.) είναι πολύ μικρότερα από όσα θα τους καταλογίσει η πολιτεία, αν αναλάβει εκείνη το γκρέμισμα.

Κάτι είναι κι αυτό. Μόνο που τότε δεν εμφανίζονται εντελώς απρόσμενα τα κανάλια!

 Ρίχ’ το!