ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2018

481115 ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΝ


Το ένα πουλάκι:
Αυτό λέγεται εξάρτηση!

Όταν διαβάζω τέτοιες ειδήσεις, θυμάμαι πάντοτε τον στίχο του Διονύση Σαββόπουλου «πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνήσω και τελευταία πριν κοιμηθώ», ο οποίος βέβαια μιλάει για το πώς μπορεί να σε «καταντήσει» η αγάπη.

(Σας προτείνω την εκτέλεση από τη ζωντανή παράσταση «Μέρες καλύτερες θα ‘ρθουν» -παρουσιάστηκε το 2010, τι ειρωνεία;-  όπου τον Σαββόπουλο συνοδεύει η Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων· μαγεία!)

Ποια είναι η δική σας πρώτη σκέψη όταν ξυπνάτε και η τελευταία πριν πέσετε για ύπνο; Αφήστε με να μαντέψω, γιατί έχω πολλές πιθανότητες να πέσω μέσα. Είναι το κινητό σας τηλέφωνο. Το βρήκα;

Αν όχι, αν έπεσα έξω, να ξέρετε ότι ανήκετε στη μειοψηφία των Ελλήνων, αφού οι περισσότεροι αυτό ακριβώς κάνουν, μόλις ανοίξουν το πρωί τα μάτια τους, καθώς και τη νύχτα, πριν τους πάρει ο ύπνος: ελέγχουν το κινητό τους τηλέφωνο!

Μπορεί να μην το συνειδητοποιούμε σε όλη του την έκταση, αλλά το κινητό τηλέφωνο έχει γίνει πια το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή μας. Ξέρετε πόσες ώρες ασχολούμαστε μαζί του, σε καθημερινή βάση;

Για να μην μπερδευτούμε (διότι να διαφωνήσουμε αποκλείεται) ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα τι εννοούμε λέγοντας «ασχολούμαστε μαζί του». Σημαίνει, ας πούμε, το παίρνουμε μαζί μας και στο μπάνιο;

Σημαίνει το «τσεκάρουμε» αρκετές φορές την ώρα; Ή μήπως πρέπει να υπολογίσουμε μόνο τον χρόνο κατά τον οποίο ασχολούμαστε «ενεργά» μαζί του. Ό,τι και να επιλέξουμε θα δούμε πως το πράγμα έχει παραγίνει.

Ας πάρουμε πρώτα εκείνους που δεν μπορούν να το αποχωριστούν ούτε στο… αποχωρητήριο. Αηδιαστικό λογοπαίγνιο μεν, πραγματικότητα δε. Το 37% των Ελλήνων το κάνουν, (ενώ τα κάνουν) μάλιστα ένας στους τέσσερις το έχει και κάτω από τη ντουζιέρα!

Περισσότεροι από τους μισούς «τσεκάρουν» κάθε τόσο το κινητό τους, δείχνοντας με αυτόν τον αγενέστατο τρόπο ότι το εκτιμούν περισσότερο και από τους ανθρώπους με τους οποίους τυχαίνει να συνομιλούν εκείνη τη στιγμή.

Περίπου ένας στους τρεις Έλληνες δήλωσε ότι ασχολείται «ενεργά» με το κινητό του για τρεις με τέσσερις ώρες κάθε μέρα! Τι κάνει μ’ αυτό; στην πραγματικότητα τίποτε το σημαντικό, τουλάχιστον τόσο ώστε να τον απασχολεί αυτόν τον χρόνο.

Το άλλο πουλάκι:
Ό,τι κάνουμε οι περισσότεροι!

Το 78% των χρηστών κινητής τηλεφωνίας χρησιμοποιεί το τηλέφωνό του για την ανταλλαγή μηνυμάτων. Το 84% το θέλει για τη λήψη φωτογραφιών και το 79% για πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Το 44% παραδέχεται ότι το έχει μαζί του για περισσότερες από 13 ώρες ημερησίως, ενώ περισσότεροι από τους μισούς το παίρνουν μαζί τους στο κρεβάτι. (Ο ένας στους δέκα κοιμάται με αυτό… στο χέρι!)

Το φαινόμενο αυτό (σημείο των καιρών) έχει, όπως είναι φυσικό, και οικονομικές προεκτάσεις στη ζωή μας. Διότι, από τη στιγμή που κάνει κάποιος τέτοια χρήση, λογικό (!) είναι να θέλει να έχει και το καλύτερο κινητό.

Έτσι η αγορά των σμάρτφοουν, αν τα προφέρω σωστά, γνωρίζει στιγμές δόξας, σε μια χώρα όπου δυσκολεύονται πολλοί κάτοικοί της να αποκτήσουν άλλα είδη που, παραδοσιακά, θεωρούνταν «πρώτης ανάγκης».

Το 2017 είχαμε μια πτώση σε σχέση με το 2016 και αυτό είναι λογικό, αφού έχει παρατηρηθεί ότι τα νέα αυτά τηλέφωνα-υπολογιστές κρατάνε περίπου δυο χρόνια πριν αρχίσουν να εμφανίζουν βλάβες.

Όμως, εκείνοι που αποφάσισαν να αγοράσουν νέο σμάρτφοουν το προηγούμενο έτος έβαλαν βαθειά το χέρι στην τσέπη, αφού δεν αρκέστηκαν σε κάποιο από τα πιο φτηνά μοντέλα της αγοράς, αλλά προτίμησαν τα ακριβότερα.

Πλέον μόνο τέσσερα στα εκατό τηλέφωνα δεν είναι έξυπνα, φαίνεται όμως ότι τα έχουν οι πιο έξυπνοι από εμάς που δίνουμε μικρές περιουσίες για να αποκτήσουμε το τελευταίο και ακριβότερο μοντέλο της αγοράς.

Οι ακριβότερες συσκευές με τα αναβαθμισμένα χαρακτηριστικά, που προτίμησαν όσοι αγόρασαν έξυπνο τηλέφωνο πέρσι, κόστισαν, κατά μέσο όρο, 238 ευρώ, ποσό που δεν ξέρω σε πόσους περισσεύει, με δεδομένο ότι κάθε οικογένεια διαθέτει περισσότερα από ένα τηλέφωνα.

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Είναι όμως απαραίτητα.

Με δεδομένο ότι οι περισσότεροι (78%) τα χρησιμοποιούμε για ανταλλαγή μηνυμάτων, για πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (79%) αλλά και σαν φωτογραφικές μηχανές (84%) -που εστιάζουν κυρίως στον ιδιοκτήτη τους.

Δηλαδή για πράγματα χωρίς τα οποία είναι αδύνατον να ζήσουμε (πλέον). Επομένως χαλάλι τα λίγα παραπάνω χρήματα, από τη στιγμή που τα δίνουμε με σκοπό να έχουμε κι εμείς μια αξιοπρεπή παρουσία στο κοινωνικό γίγνεσθαι.

Διότι, αν μας ρωτήσεις τι άλλο (ή τι καλύτερο) μπορούσαμε να κάνουμε αντί να ασχολούμαστε όλη την ώρα με το έξυπνο κινητό μας, μάλλον θα δυσκολευτούμε να σου απαντήσουμε. Θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ.

Διότι (ξανά) -δεν μιλάω για τα νέα παιδιά που μεγάλωσαν με αυτά- ακόμη και εμείς οι μεγαλύτεροι δεν μπορούμε να σκεφτούμε πώς ήταν η ζωή μας κατά την εποχή που δεν είχαν εμφανιστεί ακόμη τα έξυπνα τηλέφωνα.

Ωστόσο υπάρχουν άνθρωποι που αντιστέκονται. Μπορούμε να τους δούμε ή να τους ρωτήσουμε, πώς τα καταφέρνουν και επιβιώνουν χωρίς σμάρτφοουν. Ίσως έχουμε να διδαχτούμε κάτι από τον τρόπο με τον οποίο αυτοί αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα.

Δεν ξέρω για άλλα, όμως είμαι βέβαιος ότι, τουλάχιστον, κοιμούνται και ξυπνούν πολύ πιο ήρεμοι από όλους εκείνους που έχουν ως πρώτη και τελευταία εικόνα της ημέρα την οθόνη του τηλεφώνου τους.
 Πιο σμαρτ από πολλούς ιδιοκτήτες τους!

Δεν υπάρχουν σχόλια: