181122 ΜΑΧΗΤΙΚΟΝ-1

Το ένα πουλάκι:

Βαίνομεν προς εκλογάς!

Το έλεγε ο Θανασάκης ο Πολιτευόμενος, το λέμε κι εμείς, όχι έτσι, χωρίς λόγο, ούτε φυσικά επειδή προσπαθούμε να σας πούμε κάτι νέο, κάτι που δεν το ξέρει κι ο τελευταίος Έλληνας. (Τελευταίος, χωρίς αξιολογική σειρά, για να μην πέσουμε και πάνω σε άλλα!)

Το αναφέρουμε επειδή θα θέλαμε να συζητήσουμε τη διαδρομή, το ωραίο ταξίδι, μέχρι τις εκλογές, το οποίο έχει ξεκινήσει ήδη. Ας διευκρινίσουμε ότι δεν μιλάμε για όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις που περιμένουμε το επόμενο διάστημα.

Σήμερα θα αναφερθούμε στις εθνικές εκλογές∙ για τις αυτοδιοικητικές, που είναι εξίσου σημαντικές, θα το κάνουμε άλλη φορά, όπως και για τις ευρωεκλογές που επίσης υπάρχουν στο εκλογικό καλεντάρι.

Με τι εφόδια κατεβαίνουν στον εκλογικό στίβο οι διεκδικητές της εξουσίας; Να κάτι που αξίζει να το παρατηρήσει κανείς. Ποια θα είναι τα όπλα τού καθενός και με τι είδους επιχειρήματα θα ζητήσουν την ψήφο μας;

Ας ξεκινήσουμε με τα δύο μεγάλα κόμματα και στη συνέχεια, αν έχουμε χρόνο, λέμε κάτι και για τα μικρότερα. Θέλετε να κάνουμε αρχή από τη Νέα Δημοκρατία; Πού βλέπετε εσείς να εστιάζει το προεκλογικό της σκεπτικό;

Να σας πω τι βλέπω εγώ. Κατ’ αρχάς βλέπω να ποντάρει στην αποτυχία της παρούσας κυβέρνησης να φέρει τις καλύτερες μέρες που υποσχέθηκε. Τους τα χαλάει βέβαια λίγο το θέμα με τις συντάξεις, στο οποίο κακώς έδωσαν τόση σπουδαιότητα.

Η (μη) περικοπή των συντάξεων έπρεπε να απασχολεί αποκλειστικά την κυβέρνηση, με μια έξυπνη αντιπολίτευση να την περιμένει στη γωνία, αφήνοντας τους συνταξιούχους να κρίνουν αν θα απογοητευτούν ή όχι.

Επενδύοντας στην περικοπή των συντάξεων, από τη μια δεν κερδίζεις τίποτα περισσότερο, αν συμβεί, από την άλλη έχεις να χάσεις, αν οι συνταξιούχοι τη γλιτώσουν, έστω και προσωρινά. Όπως και διαφαίνεται.

Παρεμπιπτόντως, μια απορία: Αφού «βγήκαμε από τα μνημόνια και την επιτήρηση», γιατί περιμένουμε την άδεια των δανειστών για να μην κόψουμε τις συντάξεις; Λαϊκίζω και δεν κάνει∙ επανέρχομαι στη Νέα Δημοκρατία.

Ένα δεύτερο σημείο στο οποίο θα εστιάσει είναι το… κεντροδεξιό προφίλ που θέλει να παρουσιάσει. Στο πλαίσιο αυτό μπορούμε να ερμηνεύσουμε τις διάφορες μεταγραφές υποψηφίων που δεν προέρχονται από τον στενά κομματικό της χώρο.

Είδαμε τον Πέτρο Τατσόπουλο και να είστε βέβαιοι ότι θα δούμε και άλλους. Ασφαλώς εδώ, στο μεταγραφικό πεδίο, θα στηθούν μάχες, με την Νέα Δημοκρατία να έχει κάποιο προβάδισμα, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ δύσκολο, πλέον, να πετύχει κάτι αξιοσημείωτο.

Το άλλο πουλάκι:

Ποιο είναι το γερό της χαρτί;

Χωρίς αμφιβολία είναι η «ησυχία, τάξις και ασφάλεια», την οποία υπόσχεται στους πολίτες της χώρας, κυρίως της Αθήνας. Κάτι που, αν σε παλιότερες αποχές ακουγόταν εφιαλτικό, φτάσαμε σήμερα να είναι απαιτητό από πολλούς.

Στο πλαίσιο αυτό πρόκειται να επενδύσει στην ανοχή (για κάποιους και συμπάθεια) που δείχνει η κυβέρνηση σε φαινόμενα… αγωνιστικής βίας, καθώς και στην πανθομολογούμενη ανομία που επικρατεί στα πανεπιστήμια.

Δείτε λίγο τι έγινε με το Πολυτεχνείο και να είστε βέβαιοι ότι το πράγμα θα κλιμακωθεί με την «επέτειο Γρηγορόπουλου». Το ενδιαφέρον είναι να δούμε τη στάση που θα κρατήσει η κυβέρνηση. Ήδη έκανε συλλήψεις!

Στο μέτωπο της οικονομίας, η Νέα Δημοκρατία μπορεί να επικαλεστεί την «ελπιδοφόρο κατάσταση» στην οποία είχε φέρει την χώρα στα τέλη του 2014, πράγμα όμως που μοιάζει τόσο μακρινό, μετά από όσα μεσολάβησαν.

Έτσι, το μόνο που μπορεί να υποσχεθεί είναι η προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα, καθώς και οι φορολογικές ελαφρύνσεις, οι οποίες θα παίξουν σε σχέση με τα θηριώδη πλεονάσματα, τα οποία η κυβέρνηση θέλει να μετατρέψει σε «παροχές».

Αυτό με τους φόρους θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να το παρακολουθήσουμε, αφού απασχολεί πράγματι την κοινωνία, ιδιαίτερα εκείνο το κομμάτι της που δεν μπορεί να αποφύγει την πληρωμή τους. (Οι άλλοι γκρινιάζουν για τα μάτια του κόσμου.)

Υπάρχει ακόμη το μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής, όπου θα δοθεί βαρύτητα, όπως είναι αναμενόμενο, στη Συμφωνία των Πρεσπών. Μένει να δούμε αν το πεδίο προεκλογικού ανταγωνισμού θα βλάψει ή θα ωφελήσει την εθνική υπόθεση της ονομασίας.

Να μου το θυμηθείτε όμως πως σημαντικό χαρτί στα χέρια της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι και οι πολύνεκρες τραγωδίες που συνέβησαν «στη βάρδια» της κυβέρνησης. Θα τονίσει ιδιαίτερα την αδυναμία λειτουργίας του κρατικού μηχανισμού.

Ιδίως αν γίνει καμιά «στραβή» και έχουμε τίποτα «ακραία καιρικά φαινόμενα» μέσα στην προεκλογική περίοδο, τότε το θέμα θα το σηκώσουν όσο παίρνει. Αυτό όμως είναι ένα στοίχημα που θα βάλει και η κυβέρνηση με τον εαυτό της.

Γενικά, η Νέα Δημοκρατία δείχνει ότι θα επενδύσει στην «αποτυχία» της κυβέρνησης, στις πολλές παλινωδίες της, στις λανθασμένες επιλογές στελεχών, κυρίως όμως στις υποσχέσεις που έδωσε και δεν μπόρεσε να τηρήσει.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

«Δεν έγινε πράξη»!

Αυτό θα είναι το μοτίβο πάνω στο οποίο θα «παίξει» προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία. Θα μιλήσει για όλα όσα υποσχέθηκε ο Αλέξης Τσίπρας, είτε πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, είτε πριν από εκείνες του Σεπτεμβρίου του 2015.

Αφήσαμε απ’ έξω μερικά ακόμη ενδιαφέροντα πεδία, όπως το θέμα της δικαιοσύνης και εκείνο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, τα οποία επίσης θα χρησιμοποιηθούν στην προεκλογική μάχη. Εδώ θα είμαστε να την παρακολουθήσουμε.

Για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν προλάβαμε∙ κι αύριο μέρα είναι.

 Από την εξέδρα!