ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ

Σεπτέμβριος 2019. Συμπληρώθηκαν είκοσι συναπτά έτη από τη μέρα που αποφασίσαμε να σχολιάζουμε σε καθημερινή βάση τον κοινωνικό και πολιτικό μας βίο. Αυτός ο κύκλος έκλεισε. Δείτε εδώ το αποχαιρετιστήριο κείμενο.

Πάμε για άλλα; Ποιος ξέρει;

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2018

181002 ΧΙΟΥΜΟΡΙΣΤΙΚΟΝ


Το ένα πουλάκι:
Σχόλια με χιούμορ!

Πρέπει να παραδεχτούμε ότι είναι από τα αγαπημένα σχόλια όλων μας στο διαδίκτυο. Αυτά είναι που ομορφαίνουν τις μοναχικές μας περιπλανήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αυτά μας παρηγορούν, όποτε έχουμε τις μαύρες μας…

Είναι πάντοτε πετυχημένα; Ασφαλώς όχι! Το τι είναι όμως πετυχημένο και τι άστοχο χιούμορ το αντιλαμβάνεται ο καθένας μόνος του, ανάλογα και με τη δική του αίσθηση. Είναι ευαίσθητο πράγμα το… λεπτό χιούμορ.

Θέλω να σας δώσω μερικά παραδείγματα από την τρέχουσα επικαιρότητα. Θα σας μεταφέρω τα σχόλια δυο φίλων, οι οποίοι είναι αμφότεροι μορφωμένοι άνθρωποι, έχουν μάλιστα, κατά σύμπτωση, και το ίδιο όνομα.

Ο πρώτος (επειδή είναι μεγαλύτερος σε ηλικία) σχολιάζει: «Μπροστά στον κυκλώνα Κούλης που θα έρθει του χρόνου, αν δεν προσέξουμε, ο Ζορμπάς θα είναι καλοκαιρία». Χιούμορ, μεν, ο συγκεκριμένος όμως το εννοεί κιόλας.

Ο δεύτερος σχολιάζει τα ελληνικά μας: «Η πρώτη καταστροφή που προκάλεσε ο μεσογειακός κυκλώνας ήταν η εξαφάνιση των πτώσεων. Από το πρωί, ο Ξενοφών, του Ξενοφών, τον Ξενοφών…»

Ο καθένας σας μπορεί να διαλέξει το χιούμορ που τον εκφράζει –εμένα η δεύτερη περίπτωση. Μπορεί να βρεθούν κάποιοι που να γέλασαν και με τις δύο, φαντάζομαι όμως όχι ακριβώς για τον ίδιο λόγο. 

Προσωπικά, αν θα ήθελα να διαλέξω ένα «πολιτικό» σχόλιο, σχετικό με τον καιρό των τελευταίων ημερών, θα προτιμούσα κάτι σαν… «Όσο και να προσπαθώ, τέτοιον Σεπτέμβριο με ΠαΣοΚ δεν μπορώ να θυμηθώ».

Βλέπετε, το καλό χιούμορ, κατά την άποψή μου, εμπεριέχει πάντοτε και μια γερή δόση αυτοσαρκασμού. Αυτή η σύγκριση, που φτάνει στα άκρα, στρέφεται, με αστείο τρόπο, περισσότερο εναντίον εκείνων που την επιχειρούν.

Ένα άλλο «πολιτικό» αστείο σχετικά με την αντιμετώπιση των φαινόμενων που επικράτησαν τις τελευταίες μέρες είναι πως «αν είχαν Περιφερειάρχη τη Δούρου στη Δυτική Μακεδονία, τις μισές μέρες τα σχολεία θα ήταν κλειστά».

Άδικο έχουν; Αν σκεφτεί κανείς τον λόγο για τον οποίο δεν λειτούργησαν τα σχολεία την Παρασκευή, θα πρέπει ή να θυμώσει, ή να το ρίξει στην πλάκα, πράγμα που, τις περισσότερες φορές, είναι προτιμότερο.

Το άλλο πουλάκι:
«Του Ξενοφών!»

Για να πιάσουμε το θέμα από την αρχή, θα πρέπει να αναρωτηθούμε για ποιο λόγο δίνουν ονόματα στα καιρικά φαινόμενα. Και μάλιστα ονόματα ανθρώπων. Θα μπορούσαν, ας πούμε, να τους δίνουν, αντί για ονόματα… αριθμούς.

Ο κυκλώνας Σ18, όπου Σ θα είναι ο μήνας, Σεπτέμβριος, και 18 το έτος. Για να μπορούμε αργότερα, όταν αναφερόμαστε σε αυτούς, να θυμόμαστε αυτομάτως και πότε έπληξαν τη χώρα. Γιατί, λοιπόν, ονόματα ανθρώπων;

Μόδα κι αυτή, που μας ήρθε από έξω, μια και στην Ελλάδα δεν έχουμε τέτοια φαινόμενα. Λένε μάλιστα ότι οι Αμερικάνοι που το σκέφτηκαν είπαν να δίνουν σ’ αυτά ονόματα γυναικών, άγνωστο για ποιο λόγο!

Εμείς, ως περισσότερο μπασμένοι στο φεμινιστικό κίνημα, σκεφτήκαμε ότι τα αντρικά ονόματα θα ήταν περισσότερο… κορέκτ. Κι έτσι βρεθήκαμε να (μην) κλίνουμε τον «Ξενοφών» και να σκοτώνουμε την Γραμματική.

Κι όμως· θα ήταν μια καλή ευκαιρία να μάθουμε και την κλίση αυτών των ονομάτων, που έχουν τραβήξει τόσα πολλά από τους περήφανους χρήστες της ελληνικής γλώσσας. Αν τα ακούγαμε σωστά από τα ΜΜΕ.

Ο Ξενοφών, ο Απόλλων, ο Αρίων (που τον ακούσαμε πάλι αυτό το σαββατοκύριακο να τραγουδάει ρεμπέτικα) ακόμη και ο Μακεδών, ως βαφτιστικό όνομα, δεινοπαθούν, κάθε φορά που τους πιάνουμε στο στόμα μας.

Για κάποιον περίεργο λόγο τα θεωρούμε άκλιτα! Δεν μπόρεσα να σκεφτώ από πού κρατάει αυτή η… συνήθεια. Το πιο πιθανόν είναι να τα θεωρούμε ξένα ονόματα και να τα αφήνουμε έτσι όπως τα συναντάμε στην Ονομαστική.

Όπως, για παράδειγμα, ο Ιμπραήμ - του Ιμπραήμ, ο Δαβίδ - του Δαβίδ, ο Λιονέλ - του Λιονέλ… Διότι, αν θέλαμε να είναι ελληνικά, ας τους δίναμε ελληνικές καταλήξεις: ο Ξενοφώντας, ο Απόλλωνας, ο Αρίωνας…

Από την άλλη, ποιος δίνει πια σημασία σε τέτοιες «λεπτομέρειες»; Αφού καταλαβαίνεις τι θέλει να πει ο καλός δημοσιογράφος που σε ενημερώνει για την επέλαση «του Ξενοφών», γιατί να παριστάνεις τον περίεργο;

Και ένα τρίτο πουλάκι:
Ενώ ο Ζορμπάς!

Κλίνεται ελληνικότατα, όπως ο μπακλαβάς ή ο παστουρμάς· με όλες τις πτώσεις του. (Κανείς δεν λέει «το σιρόπι του μπακλαβάς, ή κόψε λίγο παστουρμάς.) Τέτοια ονόματα πρέπει να δίνουν οι νονοί των καιρικών φαινομένων.

Βέβαια, πιθανότατα να πίστεψαν ότι, με αφορμή την επέλαση του Ξενοφώντος, κάποιοι μπορεί να το γκουγκλάρουν και έτσι, από σπόντα, να μάθουν ποιο ήταν και το ιστορικό πρόσωπο που δάνεισε το όνομά του.

Θα μου πείτε εδώ δεν ξέρουμε ποια είναι τα ιστορικά πρόσωπα τα ονόματα των οποίων δίνουμε στις οδούς, ακόμα και σε εκείνες που βρίσκεται το σπίτι μας, και θα μάθουμε από τα ονόματα των περαστικών κυκλώνων;

Πάντως, για να μην ψάχνετε, σας λέω ότι ο Ζορμπάς είναι μια ιστορική ταβέρνα στη Θάσο και άλλη μια στη Καλλιθέα της Χαλκιδικής. Α, και ακόμη μία στη Σκόπελο και, αν θυμάμαι καλά, υπάρχει μία και στην Πλάκα.

Ριψοκίνδυνο πάντως να δίνουν όνομα ταβέρνας σε κυκλώνες. Δεν φοβούνται μήπως ο ιδιοκτήτης τούς κάνει καμιά μήνυση για δυσφήμηση; Φαντάζεστε και το άλλο; Να περάσει ο Ζορμπάς και να σου κάνει τον Ζορμπά… θερινό;

Ακραία φαινόμενα!
 Να… κλίσουμε και τα παράθυρα;

Δεν υπάρχουν σχόλια: