121207 ΤΙΜΟΛΟΓΙΑΚΟ

Το ένα πουλάκι:

Μη μας πουν και άδικους…

Λέγαμε χθες για την Ονειρούπολη και εκφράσαμε ορισμένες απορίες σχετικά με τη διαμόρφωση του προγράμματος και κάποιους από τους καλλιτέχνες –βάλτε εσείς όσα εισαγωγικά θέλετε- που θα φιλοξενήσουμε στη Δράμα.

Ας πούμε όμως και τα θετικά.

Πρώτα πρώτα να τονίσουμε ότι το στοίχημα της Ονειρούπολης έχει κερδιθεί και η νέα δημοτική αρχή συνεχίζει όχι μόνο εξίσου καλά αλλά ακόμη καλύτερα.

Το λέμε αυτό διότι πολλοί ήταν εκείνοι που «στοιχημάτιζαν» ότι ο θεσμός θα σβήσει, μόλις τον εγκαταλείψουν οι «έμπειροι» και οι «έμπειρες» που τον στελέχωναν τα προηγούμενα χρόνια.

Ουδείς αναντικατάστατος!

Ας τονίσουμε όμως πως το άλλο που αποδεικνύεται είναι ότι, αν κάτι στηθεί σε στέρεες βάσεις, δύσκολα πέφτει.

Εκείνα που εκφυλίζονται εύκολα είναι οι προχειροδουλειές και οι αρπαχτές και η Ονειρούπολη έχει αποδείξει ότι δεν ανήκει στο είδος.

Μεγαλύτερη, λοιπόν, και φέτος, σε πείσμα της οικονομικής κρίσης, με περισσότερα σπιτάκια, και πιο ενδιαφέρουσες «δράσεις», εκδηλώσεις και παραστάσεις για κάθε ενδιαφέρον, ακόμα και για κείνους που αγαπούν… τη φωνή και τα τραγούδια της Κατερίνας Στικούδη.

Εμείς απολαύσαμε στην τελετή έναρξης τους «Χanthis Brass Band Project», μια εκπληκτική μπάντα η οποία ερμηνεύει με μοναδικό τρόπο από Frank Sinatra μέχρι Carlos Santana.

Γούστα είναι αυτά, και μια εκδήλωση που απευθύνεται σε όλο τον κόσμο θα πρέπει να καλύπτει όσο το δυνατόν περισσότερα.

Απλώς, ας έχουμε υπόψη μας πως από κάθε είδος υπάρχουν εκείνοι που πράγματι αξίζουν και το υπηρετούν σοβαρά και υπεύθυνα και κάποιοι άλλοι που πουλάνε ό,τι πιο ευτελές υπάρχει σ’ αυτό.

Εμείς, όποιο είδος κι αν αγαπάμε ή επιλέγουμε για μια συγκεκριμένη στιγμή, ας έχουμε κατά νου να προτιμάμε από τους πρώτους. Υπάρχουν και σκυλάδικα που είναι σωστά διαμάντια και όταν θα σου τη δώσει ή  υποχρεωθείς να ακούσεις σκυλάδικο (προσέξτε τον ενικό) από αυτά να επιλέξεις.

Το άλλο πουλάκι:

Τι γίνεται με τις τιμές;

Υπάρχουν πολλές δωρεάν δράσεις, όμως, κακά τα ψέματα, η Ονειρούπολη απευθύνεται στα παιδιά και αυτά όλο και θα σε οδηγήσουν προς τα εκεί που υπάρχει και το εισιτήριο.

Είναι πολλά τα 2 ευρώ για μια βόλτα με το τρενάκι ή τα 6 ευρώ για να κάνεις μια ώρα πατινάζ;

Όχι, αν είναι πράγματι για μια βόλτα ή για μια ώρα μόνο.

Ποιος είναι όμως εκείνος που θα ανεβάσει το παιδί του μόνο σε ένα τρενάκι και μετά θα το πάρει να φύγουν; Ποιος είναι εκείνος που θα πάει το παιδί του να κάνει μια φορά πατινάζ και μετά…τέρμα;

Ξέρω τι θα μου πείτε.

Δεν είναι στους στόχους της Ονειρούπολης να κάνει τους γονείς πιο αποφασιστικούς στις διαφωνίες με τα παιδιά τους, ούτε να τους εκπαιδεύσει να… εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους ώστε να γίνονται ολιγαρκή.

Εξάλλου, άμα κάτι είναι πολύ φτηνό, μπορεί να ανεβαίνει ο πιτσιρικάς και να μην κατεβαίνει, αδιαφορώντας για τα άλλα παιδάκια που περιμένουν στην ουρά να έρθει η σειρά τους.

Σωστά όλα αυτά και θα συμφωνήσω, όμως θα πρέπει να δούμε τις ανάγκες όλων των «πελατών».

Για παράδειγμα είναι άλλο το κοστολόγιο για κάποιον γονιό που θα έρθει από μακριά και θα επισκεφτεί με τα παιδιά του την Ονειρούπολη για μια φορά κι άλλο για έναν δραμινό, που θέλει να κατεβάζει τα παιδιά του καθημερινά στο «χωριό του Αϊ Βασίλη».

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τιμολογιακή πολιτική!

Να τι χρειάζεται, ώστε να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Υπάρχουν ώρες και μέρες που η Ονειρούπολη είναι άδεια. Τότε θα μπορούσαν οι τιμές να ήταν πολύ πιο χαμηλές, ώστε να δίνεται ένα κίνητρο στο κοινό να επισκέπτεται τον χώρο.

Ακόμη, θα μπορούσε να υπάρχει κάτι σαν κάρτα διαρκείας. Να πληρώνεις εφάπαξ ένα ποσό και να μπορείς να χρησιμοποιείς τα παιχνίδια ή το παγοδρόμιο όποτε και όσο θέλεις.

Δεν ξέρω, ας το δουν οι υπεύθυνοι κι ας σκεφτούν κι αυτοί κάποιους τρόπους, ώστε να ελαφρύνουν λίγο και τους σταθερούς πελάτες της Ονειρούπολης, που, στο κάτω κάτω, είναι και αυτοί που τη στηρίζουν πραγματικά, χρόνια τώρα.

Όλοι όσοι ασχολούνται με το εμπόριο γνωρίζουν καλά πως ένα «μαγαζί» δεν κρατιέται με δυο και τρεις μέρες που θα πλακώσει ο κόσμος, όσο πολύς κι αν είναι κι όσο μεγάλη κατανάλωση και να κάνει.

Χρειάζονται οι τακτικοί, οι καθημερινοί πελάτες που σταθερά αφήνουν τα χρήματά τους και κρατούν το «μαγαζί» ανοιχτό και σε κανονική λειτουργία.

Αυτά για την Ονειρούπολη. Θα σας δούμε όλους εκεί… καιρού επιτρέποντος. Εμείς τα πουλάκια είμαστε πλασμένα να αντέχουμε και στο κρύο.

Μόνο στη χαζομάρα δεν αντέχουμε (πολύ).

Άσχετο!

Η φτήνια τρώει τον παρά!