150331 ΕΧΕΜΥΘΟΝ

Το ένα πουλάκι:

Σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται;

Ήθελα από καιρό να σχολιάσω το γεγονός ότι πάρα πολλοί άνθρωποι του πολιτικού μας βίου δεν έχουν συναίσθηση της αλλαγής που έχει συμβεί στον τρόπο ενημέρωσης. Μοιάζουν να ζουν δεκαετίες πριν!

Δεν έχουν καταλάβει ότι αυτό που λέμε «παγκόσμιο χωριό» είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε και, ειδικά αυτοί, δεν πρέπει να αγνοούν.

Θα σας εξηγήσω αμέσως τι εννοώ, αφού όμως πιάσω το θέμα από αλλού. Έχετε προσέξει ότι το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι πολιτικοί μας συμπεριφέρονται σαν… μαθητές γυμνασίου;

Έχουν προσωπικούς λογαριασμούς στα λεγόμενα σόσιαλ μίντια, στους οποίους ανεβάζουν σχόλια με την ελαφρότητα που το κάνει ένα παιδί ή μια νοικοκυρά.

Ας με συγχωρήσουν οι νοικοκυρές και περισσότερο τα παιδιά, όμως νομίζω πως αυτοί δεν έχουν τη φιλοδοξία να «ακούγονται» τα σχόλιά τους τόσο πολύ όσο εκείνα των πολιτικών προσώπων.

Έκανε λέει ένα σχόλιο ο τάδε υπουργός στο τούιτερ, του απάντησε ο τάδε πρώην υπουργός…

Και μιλάμε για σχόλια που πιθανότατα να έχουν τεράστιες επιπτώσεις στη χώρα.

Δεν ξέρω πόση σοβαρότητα δείχνει αυτή η νοοτροπία, προσωπικά όμως δεν θα εμπιστευόμουν ούτε την προεδρία πολιτιστικού συλλόγου (ας με συγχωρέσουν και οι φίλοι πρόεδροι) σε κάποιον που δεν έχει τη συναίσθηση του πόσο επηρεάζουν τον τόπο αυτού του είδους τα ελαφρά παιδιαρίσματα.

Θυμόσαστε καθόλου την ταινία «Θα σε κάνω βασίλισσα»; Εκεί λοιπόν, ο Αντώνης, Θανάσης Βέγγος λέει στον «θείο Πιτ», Λάμπρο Κωνσταντάρα, ο οποίος τον ρωτά γιατί δεν του έγραψε το μυστικό του στην Αμερική:

«Και τι είναι σήμερα η Αμερική; Έτσι και του ‘φυγε μια κουβέντα ενός πιλότου, πάει, σε πέντε ώρες βούιξε η Λισαβόνα. Και σε άλλες δύο βούιξε η Ρώμη, κι ύστερα από δυο ώρες αρπάχτε τον Αντώνη στην Αθήνα».

Αν αυτά ίσχυαν το 1964 που γυρίστηκε η ταινία, φανταστείτε τι ισχύει σήμερα με το διαδίκτυο και την ταχύτατη διάδοση της πληροφορίας. Κι όμως, αυτό το γεγονός μοιάζει να το αγνοούν άνθρωποι που διαφεντεύουν τη χώρα.

Το άλλο πουλάκι:

Δεν τους βλέπεις στη βουλή;

Ο άλλος είναι βουλευτής χρόνια. Ξέρει πως οτιδήποτε λέγεται εκεί καταγράφεται και μεταδίδεται από το κανάλι της Βουλής. Κάθετε δίπλα στον ομιλητή και, την ώρα που εκείνος αγορεύει, ο δικός σου κάνει εντελώς αμέριμνος… ανασκαφές στη μύτη του, λες και βρίσκεται ολομόναχος στο μπάνιο του σπιτιού του.

Την άλλη μέρα τον παίζουν όλα τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ!

Σήμερα δεν ξεφεύγει τίποτα. Μια απάντηση χαμηλόφωνη έδωσε ο Βαρουφάκης σε κάποια θαυμάστρια του καταμεσίς του δρόμου και η ατάκα του αυτή «παίζει», μέρες τώρα, πρώτη είδηση.

Τι εννοεί λέγοντας «ρήξη»; Τι σκέφτεται ο ίδιος και τι ετοιμάζει η κυβέρνηση; Πότε και από ποιους αποφασίστηκε μια ρήξη και τι είδους θα είναι αυτή;

Ξέρω τι θα μου πείτε. Ότι υπάρχει πιθανότητα όλα αυτά να αφήνονται να διαρρεύσουν επίτηδες. Τίποτε δεν τους ξεφεύγει, απλώς… ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα, όπως λέει κι ο λαός.

«Ας το έχουν κι αυτό υπόψη τους οι συνομιλητές μας», σκέφτονται.

Εγώ όμως δεν τους το έχω.

Μακάρι να είχαν την ικανότητα να σκεφθούν και να δράσουν τόσο οργανωμένα, ώστε να χρησιμοποιούν τα Μέσα σύμφωνα με τους σκοπούς και τις επιδιώξεις τους.

Τότε όμως δεν θα έβγαιναν να αρνηθούν ότι είπαν ή έκαναν πράγματα που ξέρουν ότι έχουν καταγραφεί και μπορούν να βρεθούν εύκολα, με αποτέλεσμα να γίνονται διπλά ρεζίλι.

Δυστυχώς, η πραγματικότητα δείχνει αυτό που είπαμε στην αρχή. Μιλούν σε κοινό και λένε και καμιά… κουβέντα παραπάνω, χαλαρά και ξένοιαστα, όπως ο λαγός τού ανέκδοτου.

Άλλο που δεν θέλουν τα Μέσα και όσοι καραδοκούν από το πρωί μέχρι το βράδυ μπροστά σε μεγάλες ή μικρότερες οθόνες.

Και ένα τρίτο πουλάκι:

Τα κακά του διαδικτύου!

Που είναι και τα καλά του. Διότι, όχι μόνο κυκλοφορούν τα πάντα με τεράστιες ταχύτητες, αλλά μένουν κιόλας εκεί και είναι έτοιμα σε πρώτη ζήτηση.

Τον παλιό καλό καιρό, έκανε ο υπουργός μια δήλωση, την έγραφαν οι κάμερες στο βίντεο και, την Κυριακή, στην ίδια κασέτα, έγραφαν το ματς Προοδευτική - Ατρόμητος.

Άντε να το ξαναβρείς. Ο ίδιος ο υπουργός μπορούσε να αρνηθεί τα πάντα κι ας είχαν παρακολουθήσει τις δηλώσεις του χιλιάδες πολιτών. Δεν υπήρχε καταγεγραμμένο και έτοιμο σε πρώτη ζήτηση το πειστήριο του εγκλήματος.

Σήμερα είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Ένα κλικ να κάνεις και θα βρεις αμέσως τι έλεγε ο καθένας (παράδειγμα, τώρα) πριν από τις εκλογές.

Μπορείς επίσης να βρεις ποιες ήταν οι θέσεις των (κάποιων) σημερινών κυβερνητικών στελεχών (άλλο παράδειγμα) για τις παρελάσεις και τους εθνολαϊκούς πανηγυρισμούς. (Τις σημερινές τους θέσεις τις είδαμε, πάνω στις εξέδρες των επισήμων.)

Υπάρχει κάτι που πρέπει να το καταλάβουμε όλοι μας, ιδιαίτερα εκείνοι που βρίσκονται «επάνω όρους κείμενοι».

Με τα Μέσα δεν μπορείς να παίξεις. Η εντύπωση ότι τα χρησιμοποιείς είναι μια ψευδαίσθηση. Μόλις πάψουν να σε χρειάζονται, δηλαδή να χρειάζονται τη συγκεκριμένη εικόνα σου και αρχίσει να τους βολεύει μια άλλη, θα βρεθείς στο δρόμο, χωρίς να σε υποστηρίζει κανείς.

Ρωτήστε όσους την έπαθαν. Κάποιοι κατέληξαν στο ψυχιατρείο!

Στου παπά τ’ αφτί!